Portal:Śródziemie/Wydarzenia Śródziemia/lut
(2941 – 2942 TE, według Kalendarza Shire’u lata 1341 – 1342)
(zobacz źródła)
Zima 2942 Bilbo Baggins i Gandalf Szary spędzają tą porę roku w gościnie u Beorna, przerywając swoją podróż powrotną.
(3001 – 3021 TE, daty dzienne według Kalendarza Shire’u dla którego są to lata 1401 – 1421)
(*)2 lutego 3019 Grishnákh otrzymuje z Mordoru wsparcie zastępu orków i rozkazy nakazujące współpracę z Uglúkiem z Isengardu.
(*)6 lutego 3019 oddział Uglúka wkracza na ziemie północnego Rohanu.
(*)10 lutego 3019 Grishnákh i Uglúk nawiązują kontakt, w pobliżu Sarn Gebir. Jednak oddział |Rohirrimów przepędza Isengardczyków, którzy wycofują się między wzgórza Emyn Muil, zostawiając zachodni brzeg Wielkiej Rzeki niestrzeżonym. Grishnákh nadal pilnuje wschodniego brzegu, pozostając w pobliżu progów skalnych.
14 lutego 3019 Gandalf zostaje przywrócony do życia. Spoczywa w letargu na szczycie Celebdilu.
15 lutego 3019 wieczorem Frodo z Samem spotykają Galadrielę i spoglądają w jej zwierciadło, które pokazuje im wydarzenia z przeszłości, teraźniejszości oraz przyszłości. Na koniec wizji Baggins widzi Oko Saurona. Rozmawia z Galadrielą, jak się okazuje powiernikiem Nenyi, jednego z Trzech Pierścieni Władzy, i ofiarowuje jej Jedyny Pierścień. Ta odrzuca jednak pokusę i odmawia przyjęcia klejnotu.
Późnym wieczorem wszyscy członkowie Drużyny Pierścienia spotykają się z Celebornem i Galadrielą, rozmawiają znimi o dalszej trasie swojej podróży. Celeborn obiecuje użyczyć im łodzi, by mogli popłynąć Anduiną.
Po spotkaniu Wędrowcy toczą naradę we własnym gronie. Nie podejmują jednak ostatecznej decyzji, czy ruszyć od razu do Mordoru czy może do Gondoru, za czym opowiada się Boromir, namawiając do tego resztę kompanii.
16 lutego 3019 Drużyna opuszcza Caras Galadhon i udaje się do pobliskiej przystani. Tam elfowie ofiarowują na dalszą drogę podróżnikom zapas lembasów, płaszcze i łodzie.
Wędrowcy płyną Celebrantem, lecz spotykają raz jeszcze Celeborna i Galadrielę. Zatrzymują się i na brzegu spożywają z nimi posiłek. Na pożegnanie każdy z Wędrowców otrzymuje od władców Lórien dar: Aragorn ozdobną pochwę na miecz oraz kamień Elessar, Boromir pas ze złota, Legolas łuk, Merry i Pippin srebrne pasy, Sam skrzyneczkę z ziemią z ogrodu Galadrieli, Gimli jej trzy włosy, a Frodo flakonik ze światłem Eärendila.
Drużyna rusza w dalszą drogę. Opuszcza Lothlórien płynąc Celebrantem, a potem Anduiną. Gollum obserwuje odjazd kompanii i zaczyna ją śledzić, płynąc na kłodzie.
Przez następne kilka dni Wędrowcy żeglują za dnia, a nocami zatrzymują się na postojach.
17 lutego 3019 Drużyna dalej płynie Wielką Rzeką. Gwaihir odnajduje Gandalfa na szczycie Celebdilu i zabiera do Lothlórien.
18 lutego 3019 Drużyna zaczyna płynąć Anduiną wzdłuż Brunatnych Pól. Gollum cały czas podąża jej śladem.
19 lutego 3019 ciąg dalszy rejsu Wędrowców. Przed świtem Sam zauważa Golluma.
20 lutego 3019 Drużyna kontynuuje żeglugę. Nocą Frodo zauważa przy obozowisku Golluma. Stwór nie daje się złapać i ucieka.
(*)Gandalf Biały opuszcza Lothlórien. Niesiony przez Gwaihira, zmierza na południe.
21 lutego 3019 Drużyna nocą podejmuje dalszą żeglugę Anduiną. Na postoje zatrzymuje się odtąd za dnia.
22 lutego 3019 podczas dalszego rejsu Drużyna zostawia za sobą Brunatne Pola i zaczyna płynąć między wzgórzami Emyn Muil.
(*)Zwiadowcy Grishnákha donoszą o zbliżaniu się Wędrowców. Wezwany zostaje Nazgûl, który jednak zgodnie z rozkazami Saurona, nie może jeszcze przekroczyć linii Anduiny.
23 lutego 3019 po zachodzie słońca Drużyna podejmuje dalszą żeglugę. Niespodziewanie szybko, z racji silnego prądu rzeki, dociera do Sarn Gebir. Wędrowców atakują orkowie z Mordoru, ale Drużynie udaje się odpłynąć i ukryć na zachodnim brzegu rzeki. Legolas strzałą z łuku zabija skrzydlatą bestię Nazgûla, który uczestniczył w zasadzce.
(*)Orkowie są zaniepokojeni tym zdarzeniem, lecz Grishnákh przeprawia się z nimi na drugi brzeg. Pospiesznie rusza w kierunku południowym, przekonany, że Wędrowcy zmierzają do Minas Tirith.
(*)Gollum, nie mogąc płynąc dalej, zaczyna wędrować pieszo wschodnim brzegiem.
Do Rohanu wraca Cienistogrzywy, którego Gandalf zabrał ze sobą we wrześniu poprzedniego roku. Rumak nikomu nie daje zbliżyć się do siebie.
(**)Zastęp Cieni wędruje przez dolinę Harrowdale ku Ścieżce Umarłych.
24 lutego 3019 za dnia członkowie Drużyny naradzają się nad dalszymi posunięciami. Boromir proponuje porzucić łodzie i ruszyć lądem do Rzeki Entów, a stamtąd w granice Gondoru. Przeważa jednak zdanie Aragorna, by lądem przenieść łodzie, w celu ominięcia progów, i dalej płynąc Anduiną aż do wodospadu Rauros. Boromir zapowiada, iż tam opuści Drużynę i ruszy do Minas Tirith.
Po odnalezieniu przez Aragorna i Legolasa dogodnej ścieżki Wędrowcy przenoszą łodzie. Noc spędzają na odpoczynku.
25 lutego 3019 za dnia Drużyna płynie dalej Wielką Rzeką. Przez Bramę Argonath dostaje się na jezioro Nen Hithoel. Wędrowcy obozują na Parth Galen, u stóp wzgórza Amon Hen.
(*)Oddziały Uglúka i Grishnákha spotykają się na na Emyn Muil. Razem zaczynają szukać Drużyny.
(*)Gandalf dociera do Fangornu i wysyła Gwaihira, by zebrał nowiny.
Pierwsza bitwa u brodów na Isenie: nierozstrzygnięte starcie wojsk Rohanu z armią Sarumana. W walce ginie wódz Rohirrimów, Théodred, syn i następca króla Théodena.
26 lutego 3019 narada wędrowców dotycząca dalszego celu podróży, Frodo prosi towarzyszy o godzinę czasu do namysłu w samotności i oddala się od nich.
Rozpad Drużyny Pierścienia: Boromir, który znajduje Bagginsa, usiłuje odebrać mu Pierścień, lecz hobbit ucieka, stając się niewidzialnym dzięki klejnotowi.
Frodo wspina się na strażnicę na szczycie Amon Hen, skąd widzi rozległe obszary Śródziemia, a na końcu Oko Saurona.
(*)Gandalf na wzgórzu w Fangornie zmaga się z wolą Władcy Ciemności, by uniemożliwić mu znalezienie Froda.
Baggins postanawia samotnie iść do Mordoru i niewidzialny rusza ku łodziom. Reszta Drużyny zaczyna go szukać, zaniepokojona jego zniknięciem.
Około południa następuje atak orków Uglúka i Grishnákha – Pippin oraz Merry zostają przez nich pojmani, a Boromir, broniąc hobbitów, ginie od strzał napastników. Głos jego Wielkiego Rogu słychać w Minas Tirith.
Sam odnajduje Froda i razem przeprawiają się na drugi brzeg. Rozpoczynają wędrówkę po wschodniej części Emyn Muil.
(*)Gollum trafia na ślad hobbitów i rusza ich tropem.
Aragorn, Legolas i Gimli składają ciało Boromira w łodzi i puszczają ją z prądem rzeki. O zmierzchu ruszają za napastnikami, chcąc uratować pojmanych przyjaciół. Wędrują przez całą noc.
O zachodzie słońca, na postoju, dochodzi do kłótni między orkami zakończonej walką – Uglúk zmusza resztę bandy do marszu w stronę Isengardu, by dostarczyć jeńców Sarumanowi. Przez resztę nocy nie zatrzymują się na dłużej.
(*)Grishnákh, który chciał iść do Mordoru, ucieka w stronę Sarn Gebir.
Od zwiadowców Éomer, marszałek Rohanu i siostrzeniec Théodena, otrzymuje wieści o bandzie orków, która schodzi z Emyn Muil i kieruje się na ziemie królestwa.
27 lutego 3019 orkowie, dniem i nocą, zmierzają do Isengardu. Pippin na chwile im ucieka i porzuca zapinkę od płaszcza jako znak dla przyjaciół.
(*)Grishnákh dociera do Sarn Gebir. Nazgûl, który tam się pojawił, przekazuje mu oddział orków z rozkazem ścigania Uglúka i przejęcia jeńców. Żołdacy Mordoru pośpiesznie ruszają w drogę, chcąc przeciąć trasę marszu Isengardczyków.
Aragorn, Legolas i Gimli podążają tropem orków i odnajdują zapinkę. Po całym dniu marszu, zatrzymują się na nocny odpoczynek.
Wieści o bandzie orków docierają do Edoras. Éomer postanawia dopaść ją, choć rozkazy Théodena nakazują mu pozostanie w pobliżu stolicy.(*)Około północy wyrusza ze swym oddziałem.
Frodo i Sam wędrując przez Emyn Muil, zmierzają w kierunku południowo-wschodnim.(*)Orientują się, iż śledzi ich Gollum.
Ent Drzewiec widzi Gandalfa w Fangornie.
28 lutego 3019 orkowie kontynuują marsz, choć na krótkich popasach znów dochodzi do kłótni. Część z nich, pochodząca z Morii, odłącza się od Uglúka i wyprzedzając jego oddział, maszeruje w stronę Fangornu.
(*)Grishnákh dołącza do niego, ale nie udaje mu się zabrać jeńców. Jeźdźcy Éomera doganiają orków i o zmroku otaczają wszystkich na wzgórzu opodal lasu.
(*)W Edoras Gríma przekazuje Théodenowi wieść o wyprawie Éomera i wzbudza u króla niezadowolenie wobec postępowania siostrzeńca.
Aragorn, Legolas i Gimli przez cały dzień dalej zmierzają tropem orków, zatrzymując się na noc.
W ciągu dnia Frodo i Sam próbują wydostać się z Emyn Muil. Noc spędzają skryci pod skałą.
29 lutego 3019 przez całą noc Rohirrimowie trzymają orków w okrążeniu i odpierają odsiecz innej grupy żołdaków z Isengardu pod wodzą Mauhúra. W tym samym czasie Grishnákh obszukuje Merry’ego i Pippina szukając Pierścienia. Porywa obu hobbitów i wynosi poza obozowisko orków. Zostaje jednak zabity przez jednego z Jeźdźców Rohanu. Niezauważeni hobbici kryją się w ostępach Fangornu.
O wschodzie słońca jeźdźcy Éomera uderzają na orków. Wybijają ich do nogi, Uglúk ginie w pojedynku z Éomerem. Przez resztę dnia Jeźdźcy Rohanu grzebią swoich poległych i palą trupy orków. Noc spędzają na pobojowisku.
W głębi lasu Merry i Pippin spotykają Drzewca, który zabiera ich do swojej siedziby.
Aragorn, Legolas i Gimli dalej przemierzają stepy Rohanu śladem orków.
Frodo i Sam pokonują urwisko w paśmie Emyn Muil. Nocą Gollum skrada się za hobbitami, lecz ci zauważają go i chwytają. Stwór obiecuje służyć Frodowi i od tego momentu prowadzi ich do Morannonu. Wędrują przez resztę nocy.
Opodal Osgiliath Faramir widzi łódź z ciałem Boromira.
30 lutego 3019 Drzewiec zabiera Merry’ego i Pippina do Zaklętej Kotliny, gdzie zbierają się entowie. Zaczyna się ich wiec, hobbici spędzają czas w towarzystwie Żwawca.
Powracając do Edoras Éomer spotyka Aragorna, Legolasa i Gimlego. Po rozmowie z nimi puszcza ich wolno, użyczając koni. Trzej przyjaciele docierają na pobojowiska i szukają śladów hobbitów. Obozują nocą na skraju lasu. Nocą dostrzegają postać tajemniczego starca, a ich konie nagle uciekają.
Za dnia Frodo, Sam i Gollum odpoczywają. Po zmierzchu podejmują dalszy marsz w stronę Martwych Bagien.