Potyczka pod Skroniowem
II wojna światowa | |||
Czas |
21 lipca 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Skroniów i teren wokół miejscowości | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo oddziałów BCh i AK | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
50°37′41″N 20°15′41″E/50,628056 20,261389 |
Potyczka pod Skroniowem – potyczka partyzancka stoczona 21 lipca 1944 w Skroniowie przez oddziały partyzanckie Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej przeciw oddziałom Wehrmachtu.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Plan rozbrojenia bez walki oddziału Wehrmachtu kwaterującego w Skroniowie nie powiódł się, w związku z czym doszło do starcia zbrojnego. Potyczkę rozpoczęły oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. Oddziałami AK dowodził Kacper Niemirski, a całością Stanisław Gryń ps. Nałęcz.
W trakcie ataku niespodziewanie nadjechał pociąg z żołnierzami niemieckimi, którzy wsparli oddział walczący we wsi. Było to dla partyzantów zaskoczeniem, ponieważ w ostatnich dniach czerwca zniszczyli urządzenia bloków kolejowych oraz rozkręcili szyny kolejowe na dość znacznym odcinku[1]. W czasie wymiany ognia poległ podchorąży Adolf Prusek, a ranni zostali: Stanisław Gryń, dowódca oddziału BCh, i Tadeusz Radwan. Straty w Wehrmachcie szacowane były na 7 zabitych i kilku rannych[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogdan Hillebrandt: Partyzantka na Kielecczyźnie 1939-1945. Warszawa: WIH, 1967.
- Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Jan Nowak: Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945. Warszawa: LSW, 1983.