Rozbicie obozu karnego w Solcu nad Wisłą

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozbicie obozu karnego w Solcu nad Wisłą
II wojna światowa
Czas

28 października 1942

Miejsce

Solec nad Wisłą

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Przyczyna

plan uwolnienia junaków

Wynik

uwolnienie 300 junaków

Strony konfliktu
Bataliony Chłopskie  III Rzesza
Dowódcy
Władysław Gołąbek n/n
Siły
10 partyzantów ok. 20 żołnierzy
Straty
2 rannych 6 zabitych,
kilku rannych,
13 jeńców
Położenie na mapie Solca nad Wisłą
Mapa konturowa Solca nad Wisłą, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie powiatu lipskiego
Mapa konturowa powiatu lipskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie gminy Solec nad Wisłą
Mapa konturowa gminy Solec nad Wisłą, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia51°08′02″N 21°45′47″E/51,133889 21,763056

Rozbicie obozu karnego w Solcu nad Wisłą – akcja zbrojna Batalionów Chłopskich, przeprowadzona 28 października 1942 roku, w wyniku której uwolniono 300 junaków z obozu karnego Baudienstu.

Przebieg akcji[edytuj | edytuj kod]

Atak na obóz karny nastąpił 28 października 1942. Akcję przeprowadził oddział Batalionów Chłopskich ze zgrupowania BCh Ośka z obwodu iłżeckiego dowodzony przez Władysława Gołąbka. Akcję rozpoczęto od zorganizowania zasadzki, w którą wpadła kolumna junaków wracająca z pracy, eskortowana przez Niemców[1]. Następnie oddział BCh w sile 10 ludzi zaatakował obóz karny Baudienstu. W czasie walki zginęło 6 Niemców, a kilku zostało rannych. Po walce 13 wziętych do niewoli Niemców rozbrojono, a 300 junaków uwolniono. Wśród partyzantów był jeden ranny. W czasie powrotu z akcji w zasadzce zorganizowanej przez Niemców we wsi Świesielice został ranny kolejny partyzant, Jan Wojewódka ps. Mały Jaś. Pozostali dwa partyzanci Jan Sońta ps. Ośka i Jan Wdowiak ps. Ułanek ostrzeliwując się i używając granatów wydostali się z zasadzki bez uszczerbku.

Kilka dni po partyzanckim ataku Niemcy zlikwidowali obóz karny w Solcu nad Wisłą[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 484,.
  2. ↑ Gmitruk, Matusak i Nowak 1983 ↓, s. 74,.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Jan Nowak: Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940–1945. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1983.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bataliony Chłopskie
Otoczenie
Okręgi
Akcje zbrojne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rozbicie_obozu_karnego_w_Solcu_nad_Wisłą&oldid=72789778”