Przełęcz Romanowska
50°20′23″N 16°44′12″E/50,339722 16,736667 Skrzyżowanie dróg na Przełęczy Romanowskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
436[1] m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°20′23″N 16°44′12″E/50,339722 16,736667
| |
Przełęcz Romanowska – przełęcz (436 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika w paśmie Krowiarek.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz położona jest w północnej części pasma Krowiarek, około 2,8 km na południowy zachód od centrum miejscowości Trzebieszowice i około 2,8 na południowy wschód od centrum miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz stanowi rozległe, wyraźne siodło, wcinające się w masyw głównego grzbietu pasma Krowiarek, oddzielając wzniesienia Sędzisz (498 m n.p.m.) i Wróblowy Kierz (486 m n.p.m.)[1]. Na przełęczy znajduje się węzeł dróg. Przechodzi przez nią droga z Bystrzyca Kłodzka do Trzebieszowic[1]. Od niej odchodzą lokalne drogi do Żelazna przez Piotrowice i do Ołdrzychowic[1].
Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]
Rejon przełęczy zbudowany jest ze skał metamorficznych serii strońskiej: głównie łupków łyszczykowych i marmurów kalcytowych i dolomitowych, podrzędnie z łupków łyszczykowych z granatami, łupków węglanowych, łupków kwarcowych, kwarcytów, łupków grafitowych i amfibolitów, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika.
Roślinność[edytuj | edytuj kod]
Obszar otoczenia przełęczy porasta las świerkowy regla dolnego z domieszką drzew liściastych, natomiast zbocza poniżej zajmują użytki rolne – głównie łąki.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Na północny wschód od przełęczy znaczną część wzniesienia Sędzisz, zajmuje wyrobisko kamieniołomu Romanowo, największego na Ziemi Kłodzkiej[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez przełęcz prowadzi jeden szlak turystyczny:
żółty – fragment szlaku prowadzący z Żelazna na Przełęcz Puchaczówka i dalej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 272. ISBN 83-7005-341-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa, skala 1:40 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2005, ISBN 83-911777-1-8
- S. Cwojdziński: Szczegółowa mapa geologiczna Sudetów skala 1:25 000, ark. Krosnowice, Instytut Geologiczny, Warszawa 1979