Na mapach:
51°06′34″N 22°06′12″E/51,109444 22,103333

Przytyki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Artykuł |
51°06′34″N 22°06′12″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
51°7'N, 22°7'E |
- błąd |
2312 m |
Odległość |
1299 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
154[1] |
Strefa numeracyjna |
81 |
Kod pocztowy |
24-350[2] |
Tablice rejestracyjne |
LOP |
SIMC |
0380020 |
Położenie na mapie gminy Chodel ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu opolskiego ![]() | |
![]() |
Przytyki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Chodel[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Chodel[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała na przełomie XIX i XX wieku, odnotowana w spisie powszechnym z roku 1921, posiadała wówczas – będąc kolonią w gminie Chodel – 13 domów i 67 mieszkańców[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Raport o stanie gminy Chodel za 2020. 16-08-2021. [dostęp 2021-09-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1047 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-13].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Chodel. Urząd Gminy Chodel. [dostęp 2016-08-25].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-02-13] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Przytyki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 241 .