Przejdź do zawartości

Pukarzów (wieś w województwie lubelskim)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pukarzów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Łaszczów

Liczba ludności (2021)

475[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-650[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0894026[5]

Położenie na mapie gminy Łaszczów
Mapa konturowa gminy Łaszczów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Ziemia50°32′30″N 23°39′38″E/50,541667 23,660556[1]

Pukarzówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 575 mieszkańców[8]. W skład sołectwa Pukarzów wchodzi także kolonia Pukarzów-Kolonia[7].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Królowej Świata w Grodysławicach[9].

 Zobacz też: Pukarzów-Kolonia.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części miejscowości: Pukarzów[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0894032 Gościniec część wsi
0894049 Podbłotek część wsi

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana w źródłach w roku 1396. W roku 1428, manifestując swą jurysdykcję nad ziemią bełską, Władysław II Jagiełło przenosi wieś będącą własnością Jana Kwaczały-Nieborowskiego na prawo niemieckie, którą to wieś otrzymał jeszcze od Ziemowita V[a]. W 1484 należała do Wacława Kwaczały Nieborowskiego herbu Prawda, kasztelana, a następnie wojewody bełskiego. W roku 1502 w działach rodzinnych wieś otrzymuje Mikołaj Nieborowski syn Sasina Nieborowskiego (brata Wacława)[10]. Po Nieborowskich – w połowie XVI wieku, właścicielami stali się Drohiczańscy (wówczas wieś miała 4¼ łana co stanowiło 71,4 ha gruntów uprawnych), a w II połowie XVII wieku – Prusinowscy. W drugiej połowie XVIII wieku wieś przechodzi do Rostkowskich. W 1880 r. dobra te były w ręku hrabiów Fredrów, a później przeszły do hrabiego Aleksandra Szeptyckiego[11]. W XIX w. funkcjonowała we wsi duża gorzelnia, w 1896 roku produkująca 28 tysięcy wiader spirytusu.

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku wieś liczyła 49 domów i 328 mieszkańców.

Według spisu powszechnego z roku 1921 było tu 107 domów oraz 591 mieszkańców, w tym 5 Żydów oraz zaledwie 1 Ukrainiec. Wieś podlegała administracyjnie ówczesnej gminie Rachanie[12]

  1. W roku 1442 tenże Jan (Kwaczała) z Nieborowa, herbu Prawda, piszący się też z bełskiego Pukarzowa, wojewoda rawski, uprzednio marszałek dworu Siemowita V, późniejszy kasztelan sochaczewski i wojewoda bełski, otrzymuje nadanie dwóch wsi: Kotlic, wcześniej przez siebie wykupionych i Zawałowa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112949
  2. Wieś Pukarzów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1049 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-04].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. a b Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-09-04].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Janeczek 1991 ↓, s. 26,90, 337.
  11. Pukarzów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 278.
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-09-04].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.