Puszcza (Tatar)
51°17′44″N 19°09′29″E/51,295556 19,158056
| część wsi | |
 Kaplica św. Barbary w Szczercowie dawny kościół św.Leonarda w Puszczy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Tatar |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-420[2] |
| Tablice rejestracyjne |
EBE |
| SIMC |
1066892 |
Położenie na mapie gminy Szczerców  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego  | |
| 51°17′44″N 19°09′29″E/51,295556 19,158056[1]
| |
Puszcza – część wsi Tatar w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Szczerców[3][4].
Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Tatar.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Puszcza niegdyś osada leśna należała do dóbr Osiny, położona była przy trakcie kupieckim do Kalisza. W roku 1459 dziedzic wsi Andrzej Osiński wybudował drewniany kościół, świątynia ta była filią parafii św. Mateusza w Rząśni.
W 1529 była to już samodzielna parafia pw. św. Leonarda powołana dzięki staraniom rodziny Osińskich i pozostająca pod jej patronatem. W jej skład w roku erygowania wchodziły Chabielice, Puszcza i Osiny. W XVIII wieku wieś należała do rodziny Rychłowskich herbu Nałęcz, dziedzicami wsi w kolejności chronologicznej byli: Antoni, Zofia, Józef oraz Alojzy Rychłowscy[5]. W 1790 decyzją consistorium gnieźnieńskiego rozwiązano parafię św. Leonarda z Limoges. Puszczę wcielono do parafii św. Michała w Chabielicach.
W 1827 osada administracyjnie należała do gminy i parafii w Chabielicach, w powiecie radomskim, w obwodzie piotrkowskim, w województwie kaliskim. Było w niej 8 zagród i 47 mieszkańców. Przy trakcie stała karczma.
W XIX wieku wieś miała tzw. właścicieli cząstkowych, w tym czasie ukształtowały się nazwy poszczególnych części: Puszcza Chabielska, Puszcza Osińska i Puszcza Sulimierska, wiązało się to z przynależnością do majątków ziemskich w Chabielicach, Osinach i Sulmierzycach. Nazwy te utrzymały się do 28 lutego 2013, w dniu tym Rada Gminy Szczerców ustaliła urzędową nazwę części miejscowości Tatar jako Puszcza[6].
W 1868 mieszczanie ze Szczercowa zakupili zaniedbany puszczański kościół i ustawili go przy rynku, gdzie stał do 1872, do czasu ukończenia budowy nowej murowanej świątyni. W roku tym został on przeniesiony na cmentarz parafialny, gdzie stoi do dziś pełniąc funkcje kaplicy cmentarnej św. Barbary.
W okresie międzywojennym Puszcza administracyjnie należała do gminy Chabielice, w powiecie piotrkowskim, w województwie łódzkim. W PRL wieś o charakterze rolniczym.
W latach 1975–1998 Puszcza należała administracyjnie do gminy Szczerców w województwie piotrkowskim.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 239886
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1288 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Mieczysław Różański, Patronat parafii w dekanacie szadkowskim – XVIII w. s. 112
- ↑ Gmina Szczerców. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Patronat parafii w dekanacie szadkowskim – XVIII w, ks. Mieczysław Różański.
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.
- Gmina Szczerców
- Siedziba gminy: Szczerców
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Miejscowości wysiedlone przez KWB Bełchatów obecnie teren odkrywki Szczerców. |
