Równina Wrzesińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Równina Wrzesińska
Ilustracja
Krajobraz typowy dla Równiny Wrzesińskiej
Mapa regionu
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Pojezierza Południowobałtyckie

Makroregion

Pojezierze Wielkopolskie

Mezoregion

Równina Wrzesińska

Powierzchnia
• ogółem
• w Polsce


2 149 km²
2 149 km²

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. wielkopolskie

Równina Wrzesińska (315.56) – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowo-zachodniej Polsce, stanowiący południową część Pojezierza Wielkopolskiego. Region graniczy od północy i wschodu z Pojezierzem Gnieźnieńskim, od zachodu z Poznańskim Przełomem Warty a od południa z Kotliną Śremską i Doliną Konińską. Równina Wrzesińska leży w całości na obszarze województwa wielkopolskiego.

Mezoregion jest na ogół bezjeziorną równiną morenową z niewielkimi sandrowo-kemowymi wzniesieniami. Jeziora występują jedynie pod Kórnikiem. Gleby Równiny Wrzesińskiej stanowią m.in. bielicoziemy, brunatnoziemy i czarne gleby bagienne, wykorzystywane głównie dla potrzeb rolnictwa.

Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Poznań (wschodnie dzielnice), Swarzędz, Września, Środa Wielkopolska, Słupca, Kostrzyn, Witkowo, Kórnik, Miłosław, Nekla, Pyzdry i Czerniejewo, ponadto wsie Strzałkowo, Zaniemyśl, Niechanowo, Kołaczkowo, Dominowo i Kleszczewo.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]