Raja Garbuzowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raja Garbuzowa
Raya Garbousova
Ра́я Га́рбузова
Data i miejsce urodzenia

8 października 1906
Tyflis

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1997
DeKalb

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelistka

Raja Garbuzowa, ros. Ра́я Га́рбузова, ang. Raya Garbousova (ur. 25 września?/8 października 1906 w Tyflisie[1][2], zm. 28 stycznia 1997 w DeKalb w stanie Illinois[3]) – amerykańska wiolonczelistka pochodzenia rosyjskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako małe dziecko uczyła się gry na fortepianie, w wieku 6 lat rozpoczęła także naukę gry na wiolonczeli[2]. W latach 1914–1923 uczęszczała do konserwatorium w Tyflisie, gdzie była uczennicą Konstantina Miniara-Biełoruczewa[1][2]. W 1924 roku występowała w Moskwie i Leningradzie, następnie podjęła dalsze studia w Berlinie u Hugo Beckera i w Paryżu u Pau Casalsa i Dirana Alexaniana[1][2]. Koncertowała m.in. w Paryżu (1927) i Londynie (1928)[1][2]. W 1935 roku wystąpiła po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1939 roku osiedliła się na stałe[1]. Była pierwszą wykonawczynią Koncertu wiolonczelowego Samuela Barbera z Boston Symphony Orchestra pod batutą Siergieja Kusewickiego (1946)[1]. Dokonała też prawykonań Sonaty Paula Hindemitha (1948), Rapsodii notturna Karola Rathausa (1950)[1] i Koncertu wiolonczelowego Vittorio Rietiego (1956)[2]. Wykonywała utwory m.in. Paula Crestona, Nikolaia Lopatnikoffa, Bohuslava Martinů i Siergieja Prokofjewa, większość we własnym opracowaniu[1]. W latach 1970–1989 wykładała w Hartt School of Music na University of Hartford[2].

Jej pierwszym mężem był Francuz, uczestnik ruchu oporu, zabity przez Niemców w 1943 roku[2]. W 1946 roku poślubiła amerykańskiego kardiologa Kurta Bissa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 231. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1223. ISBN 0-02-865527-3.
  3. Allan Kozinn: Raya Garbousova, 87, Cellist Honored by Composers. nytimes.com, 1997-01-30. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).