Rajmond Debevec

Rajmond Debevec

Rajmond Debevec
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1963 Postojna
Wzrost	182 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja Słowenia Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 strzelectwo (karabin 50 m 3 pozycje) brąz Pekin 2008 strzelectwo (karabin 50 m 3 pozycje) brąz Londyn 2012 strzelectwo (karabin 50 m leżąc) Mistrzostwa świata złoto Lahti 2002 karabin 300 m 3 pozycje srebro Lahti 2002 karabin 50 m leżąc brąz Zagrzeb 2006 karabin 300 m leżąc brąz Barcelona 1998 karabin 50 m 3 pozycje Reprezentacja Jugosławia Mistrzostwa świata srebro Moskwa 1990 karabin pneumatyczny 10 m

Rajmond Debevec (ur. 29 marca 1963 w Postojnej) – słoweński strzelec sportowy, złoty i dwukrotnie brązowy medalista igrzysk olimpijskich, mistrz świata.

Mistrzostwa świata

Brązowy medalista mistrzostw świata w Barcelonie w 1998 roku w konkurencji karabinu na 50 metrów w trzech pozycjach i osiem lat wcześniej, w Moskwie (w barwach Jugosławii) w konkurencji karabin pneumatyczny 10 m.

Złoty medal mistrzostw świata w Lahti w 2002 roku w konkurencji – karabin 300 metrów trzy pozycje. Jego wynik wyniósł 1168 punktów i wyprzedził Amerykanina Erica Uptagraffta o trzy punkty. Na tych samych mistrzostwach zdobył medal srebrny w konkurencji karabinu, leżąc na 50 metrów (698,8 punktów).

W mistrzostwach zorganizowanych w Zagrzebiu w 2006 roku zdobył brązowy medal z wynikiem 598 punktów (do złota zabrakło mu jednego punktu: srebrny Peter Sidi (599 pkt.), złoty Lubos Opelka (599 pkt.).

Występy na igrzyskach olimpijskich

Na igrzyskach zadebiutował w 1984 w Los Angeles. W strzelaniu z karabinu pneumatycznego zajął 12. miejsce z wynikiem 580 punktów, wspólnie z dwoma innym zawodnikami, a konkurencji strzelania z karabinu na dystansie 50 metrów z trzech pozycji był 20 z wynikiem 1140.

W 1988 w Seulu wystąpił tylko w jednej konkurencji – karabinu pneumatycznego. Zajął 25. miejsce z wynikiem 585 punktów, tracąc pięć punktów do ósmego miejsca, które dawało awans do ścisłego finału. Zawody te wygrał jego ówczesny rodak, Jugosłowianin, Goran Maksimović.

W 1992 w Barcelonie zajął szóste miejsce w konkurencji karabinu 50 metrów w trzech pozycjach (1167 punktów w kwalifikacjach co dawało mu 6. miejsce i 95,6 punktów w finale). Startował również w zawodach z karabinu na 50 metrów w pozycji leżącej zajmując 18. miejsce. Dziewiąte miejsce zajął w konkurencji karabinu pneumatycznego. Zabrakło mu wtedy 1 punktu aby dostać się do ścisłego finału.

W Atlancie w 1996 roku zajął szóste miejsce w zawodach w karabinie pneumatycznym (591 punktów w kwalifikacjach co dawało mu 4. miejsce i 101,1 w finale). Zajął 9. miejsce w konkurencji karabinie na 50 metrów leżąc (596 punktów). To samo miejsce zajął w zawodach w karabinie 50 metrów w trzech pozycjach (1166 punktów).

Igrzyska w Sydney zakończyły się jak do tej pory jego największym sukcesem w karierze. 23 września 2000 roku wygrał zawody w karabinie na 50 metrów w trzech pozycjach. W kwalifikacjach strzelał: w pozycji leżącej – 397 pkt, w pozycji stojącej – 388 pkt, w pozycji klęczącej – 392 pkt. Dało mu to 1177 punktów w kwalifikacjach co oznaczało dobicie rekordu olimpijskiego i prowadzenie nad Norwegiem, Haraldem Stenvaagiem o 2 punkty. W finale Uzyskał notę 98,1 punktu i chociaż finału nie wygrał, swoją przewagę utrzymał i został mistrzem olimpijskim, drugim wtedy, a jednym z trzech w historii Słowenii mistrzów olimpijskich.

Na tych samych igrzyskach zajął również 9. miejsce (591 punktów) w strzelaniu z karabinu pneumatycznego i 19. miejsce w zawodach karabinu w pozycji leżącej (593 punkty).

W 2004 w Atenach zajął 4. miejsce w strzelaniu z karabinu w trzech pozycjach (1166 punktów w kwalifikacjach co dawało mu 5. miejsce i 96,6 punktu w finale co przesunęło go o jedną pozycję). Zabrakło mu do brązowego medalu 0,2 punktu. Zajął również 9. miejsce w zawodach z karabinu w pozycji leżącej (594 punkty) i 29. miejsce w konkurencji karabinu pneumatycznego (589 punktów).

Igrzyska w Pekinie przyniosły mu drugi medal olimpijski znów w tej samej co w Sydney – karabin w trzech pozycjach. Tym razem był to brąz. Do złotego medalisty, Chińczyka Qiu Jian stracił 0,8 punktu. W kwalifikacjach zajął pierwsze miejsce z wynikiem 1176 punktów w finale. jednak uzyskał wynik 95,7. co dało mu łączny rezultat 1271,7 pkt. Na tych samych igrzyskach startował również w zawodach w karabinie leżąc – 21. miejsce, oraz w karabinie pneumatycznym – 31. miejsce.

Konkurencja	1984	1988	1992	1996	2000	2004	2008	2012
Karabin 50 metrów – trzy pozycje	20. miejsce 1140	—	6. miejsce 1167+95.6	9. miejsce 1166	Złoto 1177+98.1	4. miejsce 1166+96.6	Brąz 1176+95.7	27. miejsce 1161
Karabin 50 metrów – leżąc	—	—	18. miejsce 594	9. miejsce 596	19. miejsce 593	9. miejsce 594	21. miejsce 592	Brąz 701
Karabin pneumatyczny 10 metrów	12. miejsce 580	25. miejsce 585	9. miejsce 589	6. miejsce 591+101.1	9. miejsce 591	29. miejsce 589	31. miejsce 589	—

Obecne rekordy świata

Obecne rekordy świata w konkurencji karabinu w trzech pozycjach na 50 metrów
Kwalifikacje	1186	Rajmond Debevec	29 sierpnia 1992	Monachium
Ogólny	1287,9	Rajmond Debevec (1186+101,9)	29 sierpnia 1992	Monachium

Bibliografia

• Strona oficjalna zawodnika. rajmond-debevec.110mb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)].
• Rajmond Debevec na stronie ISSF
• wyniki na stronie www.sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-23)].