Rakowski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Rakowski

Rakowski (Rekowski, Rekowski XIII) – polski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad błaznowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym półksiężyc srebrny z twarzą (okiem w lewo), przeszyty mieczem srebrnym na opak. Klejnot: nad hełmem w koronie rak czerwony w prawo. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb wymieniany przez Ledebura (Adelslexikon der preussichen Monarchie von..., jako Rakowski) i Nowego Siebmachera (jako Rekowski II i Rekowski IV).

Rodzina Rakowskich[edytuj | edytuj kod]

Rodzina osiadła w Wielkopolsce, z niej Adalbert (Wojciech) von Rakowski był w 1847 dziedzicem we wsiach Kołaczkowo i Stanisławka w okręgu Szubin. Syn Stanisława, Apolinary, był w 1855 pruskim urzędnikiem sądowym[2]. Niewykluczone jest pokrewieństwo tej rodziny z Rekowskimi, którzy używali herbów z podobnymi motywami. Rodzina ta rozsiedliła się także na terenie zaboru rosyjskiego, konkretnie na Podolu, Wołyniu i Kijowszczyźnie. Z niej Aleksander, syn Cypriana, wnuk Marcina Osipowa, został 20 września 1837 roku zapisany do ksiąg guberni podolskiej[3]. Kilku przedstawicieli rodziny wzmiankowanych jest w XIX i XX wieku w guberni kijowskiej[4].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Rakowski (Rekowski).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 15. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 162.
  3. Бобринский А.: Дворянские роды, внесенные в общий гербовник Всероссийской империи. T. 1 (до конца XVI столетия). Petersburg: Типография М.М. Стасюлевича, 1890. (ros.).
  4. РОДОВОЕ ГНЕЗДО. [dostęp 2011-10-04]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 134-135, 267. ISBN 978-83-927383-6-7.