Remigiusz Popowski

Remigiusz Popowski
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1936 ; Jasionna
Data i miejsce śmierci	15 maja 2014 ; Lublin
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1962
	Odznaczenia

Remigiusz Popowski (ur. 10 marca 1936 w Jasionnej, zm. 15 maja 2014^[1] w Lublinie) – polski duchowny katolicki, salezjanin, profesor nauk humanistycznych, językoznawca specjalizujący się w greckim języku biblijnym.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1953 złożył pierwsze śluby czasowe w zgromadzeniu salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą. W 1962 otrzymał święcenia kapłańskie. Pięć lat później ukończył studia z zakresu filologii klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1967 do 1969 pracował jako nauczyciel w seminarium duchownym w Czerwińsku nad Wisłą, następnie został asystentem na KUL. Na tej uczelni zajmował kolejne stanowiska, uzyskując w 1999 nominację na profesora zwyczajnego.

W 1974 obronił doktorat, w 1985 habilitował się. Oba stopnie naukowe uzyskiwał na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1996 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Specjalizował się w zakresie filologii klasycznej, językoznawstwa greckiego oraz literatury greckiej epoki cesarstwa rzymskiego^[2].

Na KUL pełnił funkcję pełnomocnika rektora ds. nauczania języków obcych (1977–1983), prodziekana (1989–1993) i następnie (do 1999) dziekana Wydziału Nauk Humanistycznych. W 1994 powołano go na kierownika Katedry Języka i Literatury Greckiej Późnego Antyku. Stanowisko to zajmował do chwili przejścia na emeryturę (z dniem 1 października 2006).

W latach 90. pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu Głównego Olimpiady Języka Łacińskiego. Był członkiem redakcji naczelnej Encyklopedii Katolickiej oraz redakcji "Roczników Humanistycznych". W 2000 został członkiem Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk. Był także członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (2000)^[3] i Oficerskim (2009)^[4] Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 otrzymał medal za zasługi dla KUL^[5]. W 2014 Stowarzyszenie Wydawców Katolickich uhonorowało go nagrodą Diamentowego Feniksa za „niezwykle obszerny i unikatowy pod względem jakości warsztatu dorobek translatorski, w tym za najnowszy przekład Septuaginty jako opus vitae laureata”^[6].

Opublikował szereg prac poświęconych językoznawstwu greckiemu, w szczególności dotyczących słowotwórstwa i języka Nowego Testamentu. Był współautorem interlinearnego Grecko-polskiego Nowego Testamentu (1994), zaś w 2000 opublikował Nowy Testament w przekładzie na Wielki Jubileusz Roku 2000. W 2013 w ramach Prymasowskiej Serii Biblijnej wydał pierwszy pełny przekład na język polski Septuaginty – greckiej wersji Starego Testamentu. Był także autorem przekładu Obrazów Filostrata Starszego oraz kilkudziesięciu rozpraw naukowych.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Struktura semantyczna neologizmów w listach św. Pawła z Tarsu, Lublin 1978.
Imperatiwus na tle indikatiwu w listach Pawła z Tarsu, Lublin 1985.
Miłować Boga całym sercem. Rozważania, Warszawa 1988.
Z Chrystusem w drogę (współautor), Warszawa 1990.
Grecko-polski Nowy Testament (współautor), Warszawa 1994.
Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 1995.
Nowy Testament. Przekład na Wielki Jubileusz Roku 2000, Warszawa 2000.
Filostrat Starszy, Obrazy (przekład, wstęp, komentarze i przypisy), Warszawa 2004.
Formacja ludzka powołanych do kapłaństwa (współautor), Lublin 2006.
Grecko-polski słownik syntagmatyczny Nowego Testamentu, Warszawa 2008.
Nowy Testament dla moderatorów (przekład i przypisy), Warszawa 2008.
Septuaginta czyli Biblia Starego Testamentu wraz z księgami deuterokanonicznymi i apokryfami (przekład, wstęp i przypisy), Warszawa 2013.
Onomastykon Septuaginty, Warszawa 2013.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zmarł ks. prof. Remigiusz Popowski SDB. kul.pl, maj 2014. [dostęp 2020-05-17].
↑ Ks. prof. dr hab. Remigiusz Popowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-11-21] .^{[martwy link]}
↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644
↑ M.P. z 2009 r. nr 25, poz. 347
↑ W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, która w tym roku wypadła zgodnie z kalendarzem liturgicznym 1 lipca, społeczność KUL obchodziła Święto Patronalne. „Przegląd Uniwersytecki”. 4 (131), s. 4, lipiec-sierpień 2011. [dostęp 2020-05-17].
↑ Nagrody Feniks 2014 zostały wręczone. deon.pl, 6 kwietnia 2014. [dostęp 2020-05-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Budzisz. Ks. prof. Remigiusz Popowski. „Przegląd Uniwersytecki”. 6 (104), s. 13, listopad-grudzień 2006. [dostęp 2020-05-17].
Andrzej Budzisz. Curriculum Vitae prof. Remigiusza Popowskiego. „Roczniki Humanistyczne”. zeszyt 3, rocznik 2006/2007. [dostęp 2020-05-17].

[1] Zmarł ks. prof. Remigiusz Popowski SDB. kul.pl, maj 2014. [dostęp 2020-05-17].

[2] Ks. prof. dr hab. Remigiusz Popowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-11-21] .^{[martwy link]}

[3] M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644

[4] M.P. z 2009 r. nr 25, poz. 347

[5] W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, która w tym roku wypadła zgodnie z kalendarzem liturgicznym 1 lipca, społeczność KUL obchodziła Święto Patronalne. „Przegląd Uniwersytecki”. 4 (131), s. 4, lipiec-sierpień 2011. [dostęp 2020-05-17].

[6] Nagrody Feniks 2014 zostały wręczone. deon.pl, 6 kwietnia 2014. [dostęp 2020-05-17].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]