Richard A. Cohen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Richard A. Cohen (ur. 1952) – amerykański nielicencjonowany terapeuta, proponent określanych jako pseudonaukowe terapii konwersyjnej, terapii przytrzymywania i bioenergetyki mających na celu zmianę orientacji seksualnej, oraz współpracownik zaliczanego do nowych ruchów religijnych Kościoła Zjednoczeniowego. Twierdzi, że jest byłym homoseksualistą; ma żonę i trójkę dzieci[1][2]. Założyciel i dyrektor International Healing Foundation (Międzynarodowej Fundacji Uzdrowienia) z siedzibą w Waszyngtonie. Członek stowarzyszeń chrześcijańskich doradców oraz organizacji zajmujących się badaniami i terapią SSA. Autor autobiograficznych i poświęconych terapii konwersyjnej książek Wyjść na prostą. Rozumienie i uzdrawianie homoseksualizmu, oraz Gdy twoje dziecko jest gejem.

Po upublicznieniu szczegółów stosowanych przez niego metod w latach 2000. organizacje naukowe, i część organizacji religijnych kierujących pomoc do osób homoseksualnych, usunęły go ze swoich szeregów oraz zdystansowały się do jego podejścia[1][3]. Terapia konwersyjna, terapia przytrzymywania i bioenergetyka w środowisku naukowym głównego nurtu uznane są na podstawie badań za zdyskredytowane, nieskuteczne i szkodliwe[4][5][6][7][8].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Według jego relacji, był w dzieciństwie ofiarą napastowania seksualnego. W latach 1970. związał się z Kościołem Zjednoczeniowym, uznawanym za kontrowersyjny nowy ruch religijny, i herezję od chrześcijaństwa nicejskiego[9][10], gdzie zawarł w 1982 zaaranżowane małżeństwo. Jeszcze jako ojciec dwóch synów pozostawał w długoterminowych związkach z mężczyznami. Podaje, że zmienił orientację seksualną w 1987 roku[1][11].

W 2002 roku został wydalony z American Counseling Association za wielokrotne naruszenia etyki terapeutycznej[12]. Sam twierdzi, że rzeczywistym powodem jest nienawiść ze strony osób o skłonnościach homoseksualnych niezgadzających się z jego tezami, w tym prezesa ACA, który w celu wydalenia go wykorzystał jednostkowy przypadek pacjenta Cohena, który wniósł przeciw niemu oskarżenie do sądu[13].

Cohen kilkakrotnie przebywał w Polsce, na zaproszenie Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, Telewizji Trwam, Radia Maryja, lubelskiej grupy Odwaga, i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Poglądy[edytuj | edytuj kod]

Richard Cohen opisał swoje podejście terapeutyczne w następujący sposób: „Homoseksualizm ma wiele różnych przyczyn. Potrzeba miłości i zainteresowania ze strony rodzica tej samej płci, konieczność identyfikacji z tą samą płcią i lęk przed bliskością osoby odmiennej płci są głównymi bodźcami postępowania kobiet i mężczyzn ze skłonnościami homoseksualnymi. Wielu z nich poszukuje zmiany swojej orientacji homoseksualnej na heteroseksualną[14][niewiarygodne źródło?].” Wśród przyczyn homoseksualizmu wymienia m.in. brak więzi emocjonalnej między ojcem i synem lub matką i córką, zależność emocjonalną od rodzica przeciwnej płci, brak lub zbyt mała ilość więzi z rówieśnikami tej samej płci, nadwrażliwość emocjonalna, doświadczenie przemocy na tle seksualnym.[potrzebny przypis]

Wypowiadał się na terenie Sejmu RP: „Homoseksualizm zawsze jest symptomem niewyleczonych ran z dzieciństwa i niezaspokojonej potrzeby miłości”. Mówił o tym, że sam był dzieckiem nieakceptowanym przez ojca i molestowanym seksualnie przez wujka.

Przyznał, że przez wiele lat spotykał się z mężczyznami. „W ich ramionach szukałem niezaspokojonej miłości ojca”. Oświadczył, że dopiero kiedy zrozumiał istotę homoseksualizmu, zdał sobie sprawę, że można się z niego wyleczyć.

Twierdzi, że opracował metodę leczenia homoseksualizmu, w której najważniejsze jest zrozumienie jego przyczyn i uzyskanie pomocy. Jego zdaniem „konieczne jest doprowadzenie do zmiany, zazwyczaj negatywnego, stosunku społeczeństwa do takich osób. Uprzedzenia wobec homoseksualistów są bardzo niestosowne i szkodliwe[15][16]”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Sandra G. Boodman, A Conversion Therapist's Unusual Odyssey [online], 16 sierpnia 2005.
  2. o R.A. Cohenie
  3. "Holding Therapy" as a Therapeutic Approach [online], The National Association for the Therapy of Homosexuals, 16 lutego 2007 [dostęp 2019-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2007-02-16].
  4. Marshall Forstein, The pseudoscience of sexual orientation change therapy, „British Medical Journal”, 328 (7445), 2004, E287–E288, DOI10.1136/bmj.328.7445.E287, ISSN 0959-8138, PMID15087366 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  5. Mark Chaffin i inni, Report of the APSAC Task Force on Attachment Therapy, Reactive Attachment Disorder, and Attachment Problems, „Child Maltreatment”, 11 (1), 2006, s. 76–89, DOI10.1177/1077559505283699, ISSN 1077-5595 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  6. John C. Norcross, Gerald P. Koocher, Ariele Garofalo, Discredited psychological treatments and tests: A Delphi poll., „Professional Psychology: Research and Practice”, 37 (5), 2006, s. 515–522, DOI10.1037/0735-7028.37.5.515, ISSN 1939-1323 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  7. Jason C. Travers i inni, Fad, Pseudoscientific, and Controversial Interventions, Russell Lang, Terry B. Hancock, Nirbhay N. Singh (red.), Evidence-Based Practices in Behavioral Health, Cham: Springer International Publishing, 2016, s. 257–293, DOI10.1007/978-3-319-30925-5_9, ISBN 978-3-319-30925-5 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  8. Resolution on Appropriate Affirmative Responses to Sexual Orientation Distress and Change Efforts [online], American Psychological Association [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  9. David F. White, Sun Myung Moon Is Criticized by Religious Leaders, „The New York Times”, 29 grudnia 1976, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  10. Leo Sandon, Korean Moon: Waxing or Waning?, „Theology Today”, 35 (2), 1978, s. 159–167, DOI10.1177/004057367803500204, ISSN 0040-5736 [dostęp 2019-03-10] (ang.).
  11. A Conversion Therapist's Unusual Odyssey, The Washington Post
  12. Notification of Results Letter. [dostęp 2007-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-03)].
  13. Why don’t the powerful get grilled like this? - Salon.com [online], www.salon.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  14. RICHARD COHEN [online], www.homoseksualizm.edu.pl [dostęp 2021-06-01].
  15. Richard Cohen w Sejmie [online], innastrona.pl, 24 lipca 2004 [dostęp 2021-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2004-07-24].
  16. Redakcja, Richard Cohen w Sejmie - "Homoseksualistów można leczyć" [online], queer.pl, 18 marca 2004 [dostęp 2021-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-08] (pol.).