Robert La Tourneaux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert La Tourneaux
Imię i nazwisko

Robert Earl LaTurno

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1941
Saint Louis

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1986
Nowy Jork

Zawód

aktor, model

Lata aktywności

1967–1983

Robert „Bob” La Tourneaux, właściwie Robert Earl LaTurno[1] (ur. 22 listopada 1941[2][3] w Saint Louis, zm. 3 czerwca 1986 w Nowym Jorku) – amerykański aktor teatralny, filmowy i telewizyjny[4].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1967 zadebiutował na Broadwayu jako Timid Sailor w musicalu Illya Darling[5] autorstwa Julesa Dassina u boku Meliny Mercouri. Rok później (1968) trafił do obsady sztuki Marta Crowleya The Boys in the Band, która miała premierę 14 kwietnia 1968 na Off-Broadwayu w nowojorskim Theater Four[6]. W 1970 William Friedkin zrealizował wersję filmową Chórzyści (The Boys in the Band)[7], opartą na kanwie sztuki Crowleya, gdzie La Tourneaux zagrał postać Teksa, kowboja-męskiej prostytutki, jako „prezent” z okazji urodzin dla Harolda (w tej roli Leonard Frey)[8]. Wiele gazet odmówiło jakiekolwiek promocji filmu[9][10].

W operze mydlanej The Doctors (1967)[8], emitowanej na kanale NBC, wystąpił w roli doktora Mike’a Powersa. Wcielił się w postać Ernsta Udeta w przygodowym dramacie biograficznym Rogera Cormana Czerwony baron (Von Richthofen and Brown, 1971)[11] u boku Dona Strouda, Johna Phillipa Lawa, Stephena McHattiego i Corina Redgrave’a. Zagrał postać Petera w niezależnym dramacie Pilgrimage (1972)[12] z udziałem Cliffa De Younga. W serialu muzycznym PBS Great Performances z muzyką Johna Williamsa wystąpił jako oficer w jednym z odcinków pt. Wrogowie (Enemies), będącym telewizyjną ekranizacją sztuki Maksima Gorkiego[13].

W 1973 powrócił na broadwayowską scenę jako Launcelot Gobbo w komedii szekspirowskiej Kupiec wenecki[13] z Philipem Bosco i Michaelem Clarke Duncanem. W 1977 brał udział w próbach do broadwayowskiej sztuki Tennessee Williamsa Vieux Carré, lecz ostatecznie został odrzucony z obsady podczas jej premiery[14].

Jako fotomodel brał udział w sesjach zdjęciowych dla magazynów gejowskich[15][16][17], w tym „After Dark” (1969) czy „Mandate” (w maju 1978)[18][16]. W 1978 wystąpił w kabarecie w klubie gejowskim The Ramrod na Manhattanie[19].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w St. Louis[20] w stanie Missouri. Na łamach prasy ujawnił, że był osobą homoseksualną[13]. W 1973 podczas wywiadu powiedział: „To zniszczyło moją karierę. „Chórzyści” byli dla mnie pocałunkiem śmierci”[13]. W 1978 w antologii La Quentin Crisp's Book of Quotations, porównał swoją karierę do innego aktora gejowskiego: - „Charles Laughton grał każdą rolę, ale nigdy nie był scenicznym czy ekranowym homoseksualistą. Ludzie wiedzieli, że jest gejem, ale nie ujawniono publicznie jego orientacji seksualnej. Był bezpieczny, podczas gdy ja nie byłem bezpieczny”[13]. Wymienił też słynnych zamężnych, biseksualnych kochanków, twierdząc, że jednym z nich był Christopher Walken[21][13].

W 1983 La Tourneaux został aresztowany za napaść po próbie wydobycia pieniędzy od klienta i został uwięziony w Rikers Island, gdzie usiłował popełnić samobójstwo[13].

Zmarł 3 czerwca 1986[22] w Metropolitan Hospital w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork w wieku 44 lat z powodu komplikacji wywołanych AIDS[23][24]. Cliff Gorman wraz z żoną Gayle opiekowali się nim podczas choroby aż do jego śmierci[25]. Został pochowany na cmentarzu w Linden w New Jersey[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Robert La Tourneaux (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-20]. (port.).
  2. ↑ U.S., Department of Veterans Affairs BIRLS Death File, 1850-2010
  3. ↑ a b Robert La Tourneaux (1941-1986). Find a Grave. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-02)]. (ang.).
  4. ↑ Robert La Tourneaux Pictures. Listal. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  5. ↑ Robert La Tourneaux. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-02-22]. (ang.).
  6. ↑ The Boys in the Band. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2009-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  7. ↑ Vintage Vault Robert La Tourneaux. WelcomeToMyWorld.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  8. ↑ a b Kirby Holt (2008-10-11): Cinematic Crush: Robert La Tourneaux. Movie Dearest. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  9. ↑ 'The Boys in the Band'; For Many, The Party's Over. „The New York Times”. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  10. ↑ Vincent Canby (1970-03-18): Screen: 'Boys in the Band':Crowley Study of Male Homosexuality Opens. „The New York Times”. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  11. ↑ Robert La Tourneaux (10 de agosto de 1940). Filmow.com. [dostęp 2019-08-20]. (port.).
  12. ↑ Filmography for Robert La Tourneaux. Turner Classic Movies. [dostęp 2009-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-11)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f g Robert La Tourneaux (1945 – June 3, 1986). Elisa Rolle. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  14. ↑ Boze Hadleigh: Broadway Babylon. New York: Back Stage Books, 2007, s. 19, 180–182, 339. ISBN 0-8230-8830-8. (ang.).
  15. ↑ Robert La Tourneaux. bjland.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  16. ↑ a b Robert La Tourneaux. Au ciel et sur la terre. [dostęp 2013-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-23)]. (fr.).
  17. ↑ Tourneaux Corner. bjland.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  18. ↑ 17 fois Cécile Cassard?. soyons-suave.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (fr.).
  19. ↑ Diane Anderson-Minshall (2018-05-16): Why the Gay and Bi Men of Boys in the Band Still Matter. „The Advocate”. [dostęp 2009-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-30)]. (ang.).
  20. ↑ Robert La Tourneaux Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  21. ↑ Robert La Tourneaux Dating. FamousFix. [dostęp 2019-08-20]. (ang.).
  22. ↑ Robert La Tourneaux - Životopis / Info. FDb.cz. [dostęp 2017-01-12]. (cz.).
  23. ↑ Thessaly La Force (2018-04-17): Those We Lost to the AIDS Epidemic. „The New York Times”. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  24. ↑ Mantiques: Robert La Tourneaux. BoyCulture.com. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  25. ↑ Cal McGhee (2018-05-21): Theatre Review: The Boys In The Band. HeadStuff. [dostęp 2019-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_La_Tourneaux&oldid=67515339”