Rock Galicja
| Lata aktywności |
1982–1985, 1995, 2003 |
|---|---|
| Miejscowość |
Polska, Węgry |
| Założyciel |
Janusz Barycki, Zygmunt Krawczyk, Leszek Opioła, Tomasz Paulukiewicz |
| Tematyka |
Rock Galicja – cykliczny festiwal rockowy organizowany w Polsce w latach 1982-1985.
Jego twórcami byli, działający w owych latach w środowisku związanym z kulturą studencką w Rzeszowie: Janusz Barycki (szef klubu PRz „Dedal” ), Zygmunt Krawczyk i Leszek Opioła (obydwaj klub PRz „Plus”) oraz Tomasz Paulukiewicz (redaktor naczelny czasopisma „Dwukropek”)[1].
Pomysłodawcą nazwy był Tomasz Paulukiewicz, a autorem logotypu artysta plastyk Jerzy Popek.
W ramach Rock Galicji odbyło się w sumie 78 koncertów, w tym 26 koncertów halowych oraz 4 koncerty w amfiteatrze. Koncerty te miały miejsce w następujących miastach w Polsce: Rzeszów, Jarosław, Sanok, Przemyśl, Krosno, Nowa Dęba, Jasło, Tarnobrzeg, Mielec, Kołobrzeg oraz na Węgrzech w Budapeszcie i Nyiregyhazie. Obejrzało je około 80 tysięcy widzów[2].
Zespoły[edytuj | edytuj kod]
Podczas wszystkich edycji Festiwalu wystąpili m.in.:
Dezerter, Bajm, TSA, Turbo, Restrykcja, Oddział Zamknięty, Marek Biliński, Variete, TZN Xenna, Bank, Lady Pank, Rezerwat, Mister Jajco, Daab, Izrael, Deuter, Lombard, Mech, Republika, Made in Poland, Misty in Roots, Tadeusz Nalepa, Breakout, Mira Kubasińska, Marek Surzyn, Józef Skrzek, 1984.
Edycje Rock Galicji[edytuj | edytuj kod]
W trakcie Rock Galicji, która odbyła się w dniach 20-24 listopada 1982, miała miejsce pierwsza w historii polskiej muzyki trasa koncertowa zespołów punkowych. Wzięły w niej udział zespoły Dezerter, TZN Xenna i Deuter, które wystąpiły w Rzeszowie, Mielcu, Jarosławiu, Sanoku i Krośnie[3].
Obszernie wspomina o tym Krzysztof Grabowski w książce „Dezerter-poroniona generacja”, pisząc, że „(…) było to wydarzenie na miarę pierwszego lotu na Księżyc (…)”[4].
Ostatnią edycją Rock Galicji było widowisko „Breakout wraca do domu” stanowiące benefis Miry Kubasińskiej, Tadeusza Nalepy oraz zespołu Breakout. Impreza odbyła się 24-25 maja 1985 roku w Rzeszowie[5]. Podczas tego koncertu zadebiutował zespół 1984[6].
Dziesięć edycji Rock Galicji zorganizowano w Rzeszowie, w latach 1982-1985, w hali Walter. Były to jedno lub dwudniowe festiwale z udziałem kilku zespołów. Część z nich, pod hasłem Rock Galicja, równocześnie występowało w innych miastach obecnego województwa Podkarpackiego. Koncerty Festiwalu odbywały się również w klubie studenckim Politechniki Rzeszowskiej „Plus”.
W lipcu i sierpniu 1983 roku Rock Galicja organizowana była w Amfiteatrze w Kołobrzegu.
Producenci Rock Galicji, pod tą nazwą, zorganizowali w roku 1984, pierwsze zagraniczne koncerty zespołu Lady Pank. Miało to miejsce w klubach studenckich na Węgrzech (Budapeszt i Nyíregyháza).
Wydawnictwa Rock Galicji[edytuj | edytuj kod]
Przy okazji czwartej edycji Rock Galicji został wydany folder autorstwa Tomasza Beksińskiego – zaprzyjaźnionego z Festiwalem i jego twórcami[7].
Natomiast Dariusz Michalski był autorem książeczki poświęconej historii zespołów Blackout i Breakout, wydanej przy okazji dziesiątego Festiwalu[8].
Następstwa[edytuj | edytuj kod]
Jednym z efektów Rock Galicji było powstanie Rzeszowskiej Sceny Rockowej, do której należały m.in. takie zespoły jak Red Star, Aurora, One Million Bulgarians, Wańka Wstańka, 1984. Niektóre z nich zostały założone w wyniku inspiracji koncertami Rock Galicji, a część na tej imprezie debiutowała[9].
Producenci Rock Galicji w roku 1985 założyli w Rzeszowie oddział Biura Alma-Art[10].
W latach późniejszych Tomasz Paulukiewicz pod hasłem Rock Galicja produkował koncerty rocznicowe Tadeusza Nalepy. Była to impreza z okazji 30. rocznicy powstania zespołu Blackout (10 grudnia 1995 r. w Filharmonii Rzeszowskiej) oraz telewizyjne widowisko z okazji 60. rocznicy urodzin artysty pt. „Rzeka Dzieciństwa- 60 urodziny” (22 listopada 2003, w hali Podpromie w Rzeszowie).
W grudniu roku 2021 ukazał się wydany na winylu zapis koncertu zespołu Dezerter z pierwszej edycji trasy w listopadzie 1982 roku. Płyta Rock Galicja 82 live LP została wyprzedana w kilkanaście godzin[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Beksiński: Rock Galicja. Rzeszów: 1983.
- ↑ Wita Was Rock Galicja - X edycja, Rzeszów 1985
- ↑ Tomasz Paulukiewicz, „Punkowcy i okularnicy” (w) Polityczny Protest? Artystyczna Kontestacja. Pokolenie’80.IPN Rzeszów 2012. ISBN 978-83-7629-359-2, str.114; Jolanta Pękacz, Rock Galicja show, Profile nr 2 z luty 1983 r.
- ↑ Krzysztof Grabowski, Dezerter- poroniona generacja, Warszawa: Kayax Production & Publishing, 2010, s. 30, ISBN 978-83-927811-1-0, OCLC 751263851.
- ↑ Społem, To był koncert, Nowiny nr 131 z czerwca 1985
- ↑ Janusz Pawlak, Rzeszowska Scena Rockowa - Przebudzenie, Nowiny nr 273 z 21-22 XI – 1987 r
- ↑ Ibidem, T. Beksiński
- ↑ Dariusz Michalski, Breakout wraca o domu, Rzeszów 1985
- ↑ Paweł Sito, Pomnik dla Rzeszowa, Magazyn Muzyczny Jazz nr 2, luty 1988 r.
- ↑ Lucyna Hajduk, Bez kompleksów, „Sztandar Młodych” nr 242 z 9.12.1987 r.; Andrzej Pasternak, Trzy rzuty beretem, „Sztandar Młodych” nr 56 z 20-23.03 1987 r.
- ↑ Tomasz Kuzia, "Dezerter wydał nową płytę. Cały nakład sprzedał się w kilkanaście godzin! To zapis legendarnego koncertu" [online], Fakt [dostęp 2021-12-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Grabowski, Dezerter - poroniona generacja, Warszawa: Kayax Production & Publishing, 2010, ISBN 978-83-927811-1-0, OCLC 751263851.
- Tomasz Paulukiewicz, „Punkowcy i okularnicy” (w) Polityczny Protest? Artystyczna Kontestacja. Pokolenie’80. IPN Rzeszów 2012. ISBN 978-83-7629-359-2
- Tomasz Beksiński, Rock Galicja, Rzeszów 1983
- Dariusz Michalski, Breakout wraca do domu, Rzeszów 1985