SSWP
System dokowania i transferu wewnętrznego (ros. Система стыковки и внутреннего перехода, Sistiema stykowki i wnutrienniego pieriechoda) (SSWP) – rosyjski (dawniej radziecki) system dokowania oparty na kombinacji sondy i cięgła. Został wprowadzony w 1971 roku. Jest rozwojową wersją systemu używanego w pojazdach Sojuz 7K-OK, zaprojektowanego pierwotnie dla radzieckiego lądownika księżycowego[1].
System ten używany jest w bazach orbitalnych i pojazdach kosmicznych od czasu stacji Salut 1 i pojazdu Sojuz 10[1]. Usprawniona wersja systemu używana była do dokowania dwudziestotonowych modułów stacji Mir[2]. System wyposażony jest w przejście o średnicy 80 cm[2].
System pozwala pojazdom wyposażonym w sondę, takim jak Sojuz, Progress czy ATV dokować do portów wyposażonych w mechanizm „cięgła”. Węzły tego typu znajdowały się na wszystkich stacjach programu Salut/Ałmaz, na stacji Mir oraz na modułach rosyjskiego segmentu stacji ISS. Ta ostatnia wyposażona jest w cztery takie porty, korzystające z najnowszej implementacji systemu SSWP-G4000, umieszczone na modułach Zwiezda, Pirs, Rasswiet i Poisk[2]. Przy użyciu tego systemu moduł Rasswiet został na stałe zadokowany do Zarji[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c ISS Interface Mechanisms and their Heritage. [w:] Houston, Texas [on-line]. Boeing, 1 Jan 2011. [dostęp 2015-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c Docking Systems. RussianSpaceWeb.com. [dostęp 2015-09-09]. (ang.).
| Moduły | |
|---|---|
| Podsystemy |
|
| Pojazdy zaopatrzeniowe |
| Moduły |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Podsystemy | |||||
| Pojazdy załogowe i zaopatrzeniowe | |||||
| Artykuły powiązane |
- † – elementy anulowane