Sambia (kraina historyczna)
Sambia (niem. Samland) – kraina historyczna w Prusach, zamieszkana przez jedno z plemion pruskich. W 2 poł. IX wieku osiedlali się na niej Szwedzi, a w 2 poł. X wieku Duńczycy, w tym Haakon, syn Haralda Sinozębego. W X wieku Sambia była centrum handlowym Prus, skąd eksportowano skórki kun i bursztyn. Od IX do XIII wieku Duńczycy kilkakrotnie wyprawiali się do Sambii co oznacza, że były to podboje nietrwałe. Do Sambii prowadził szlak handlowy z Brześcia przez Drohiczyn, Wiznę, Rajgród, Szurpiły, Jegliniec, Gąbin. Po podboju Sambii przez krzyżackim w XIII wieku weszła w obszar Prus Dolnych.
Obecnie w obwodzie kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej. Główne miasto – Królewiec; inne miejscowości: Rybaki, Piława, Tapiawa, Welawa, Labiawa, Nowotki, Tryszkajmy, Ruszowice, Palmniki.
Od Sambii przejęto nazwę Półwyspu Sambijskiego (ros. Kaliningradskij połuostrow, Ziemlandskij połuostrow) nad Morzem Bałtyckim, między Zalewami: Wiślanym i Kurońskim. Powierzchnia 900 km², nizinna, maksymalna wysokość do 89 m n.p.m.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sambia w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
