Sergio Orduña

Sergio Orduña

Pełne imię i nazwisko	Sergio Orduña Carrillo
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1954 Xochitepec
Wzrost	174 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1973–1977 Zacatepec 50 (12) 1977–1984 Tigres UANL 252 (17) 1984–1985 Puebla 37 (1) 1985–1986 Ángeles 1986–1989 Tigres UANL 76 (2) 1989–1991 Correcaminos UAT 59 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1980–1981 Meksyk 3 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996 Cachorros UANL 1998 Tigrillos UANL 2001 Tigres Ciudad Juárez 2001–2002 Aguascalientes 2002–2003 Correcaminos UAT 2003–2005 Cobras 2004 Monterrey 2005–2006 Correcaminos UAT 2007 Correcaminos UAT 2007–2008 Indios 2009 Veracruz 2009–2010 Lobos BUAP 2010 León 2012 Lobos BUAP 2014–2015 Altamira 2015–2016 Juárez 2019 Venados

Sergio Orduña Carrillo (ur. 4 kwietnia 1954 w Xochitepec) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, obecnie trener.

Kariera klubowa

Orduña rozpoczynał swoją piłkarską karierę w wieku dziewiętnastu lat jako zawodnik klubu CD Zacatepec. Szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce i mimo młodego wieku stał się jednym z kluczowych piłkarzy drużyny. Nie osiągał z nią jednak żadnych sukcesów, a w sezonie 1976/1977, po przegranych barażach o utrzymanie, spadł z Zacatepec do drugiej ligi. Sam pozostał jednak w najwyższej klasie rozgrywkowej, podpisując umowę z ekipą Tigres UANL z miasta Monterrey. Tutaj też od razu został podstawowym graczem i już w premierowym sezonie w zespole prowadzonym przez Carlosa Miloca, 1977/1978, zdobył z nim pierwszy w historii tytuł mistrza Meksyku. Dwa lata później, podczas rozgrywek 1979/1980, osiągnął tytuł wicemistrzowski, natomiast w sezonie 1981/1982 wywalczył kolejne mistrzostwo kraju. W lipcu 1984 przeniósł się do zespołu Puebla FC, gdzie spędził rok, po czym podpisał umowę z jego lokalnym rywalem, Ángeles de Puebla, w którym również występował przez dwanaście miesięcy, nie zdobywając żadnego trofeum.

Latem 1986 Orduña powrócił do Tigres UANL i podczas drugiego pobytu w tym zespole także był podstawowym zawodnikiem, tym razem spędzając w nim trzy lata, jednak nie potrafił nawiązać do osiągnięć zdobywanych z drużyną kilka lat wcześniej. Ogółem w barwach Tigres spędził dziesięć lat, zdobywając dziewiętnaście bramek w 328 ligowych spotkaniach i jest uznawany za jedną z klubowych legend. W połowie 1989 roku przeszedł do ekipy Correcaminos UAT z siedzibą w mieście Ciudad Victoria, w którym grał bez większych sukcesów przez dwa sezony. Profesjonalną karierę piłkarską zdecydował się zakończyć w wieku 37 lat.

Kariera reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Orduña zadebiutował za kadencji selekcjonera Raúla Cárdenasa, 22 stycznia 1980 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Czechosłowacją. Pierwszego i jedynego gola w kadrze narodowej strzelił 10 lutego 1981 w wygranym 4:0 sparingu z Koreą Południową. Swój bilans reprezentacyjny zamknął ostatecznie na trzech rozegranych spotkaniach.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery Orduña rozpoczął pracę jako szkoleniowiec, początkowo obejmując klub Tigrillos UANL, rezerwy swojego macierzystego Tigres UANL, z którą w sezonie Verano 1998 triumfował w rozgrywkach drugiej ligi. Później trenował inną drugoligową drużynę, Correcaminos UAT, której barwy reprezentował już jako piłkarz. Nie odniósł z nią jednak żadnego sukcesu i po upływie kilku miesięcy podpisał umowę z innym drugoligowcem, Cobras de Ciudad Juárez, pełniącym filię pierwszoligowego CF Monterrey. W jesiennym sezonie Apertura 2003 dotarł z nim do dwumeczu finałowego rozgrywek, przegrywając w nim ostatecznie z Dorados. W kwietniu 2004, po odejściu z Monterrey urugwajskiego trenera Hugo de Leóna wskutek słabych wyników, został tymczasowym trenerem klubu, lecz nie zdołał odmienić gry drużyny i po czterech meczach, w których odniósł trzy remisy i porażkę, ustąpił ze stanowiska na rzecz Miguela Herrery. W połowie 2005 roku opuścił Cobras na rzecz Correcaminos UAT, a później prowadził też drugoligowe rezerwy klubu Monarcas Morelia i był asystentem Enrique Lópeza Zarzy w Club Necaxa.

Wiosną 2007 Orduña po raz trzeci podpisał umowę z Correcaminos UAT, jednak jeszcze w tym samym roku został szkoleniowcem założonego zaledwie dwa lata wcześniej klubu Indios de Ciudad Juárez, także występującego w rozgrywkach drugoligowych. W jesiennej fazie Apertura 2007 wygrał z nim rozgrywki Primera División A, po pokonaniu w dwumeczu finałowym Dorados, natomiast na koniec sezonu 2007/2008 wywalczył z Indios historyczny awans do najwyższej klasy rozgrywkowej, kiedy to jego zespół zwyciężył w decydującym dwumeczu z triumfatorem rozgrywek Clausura 2008, Leónem. Swój pierwszy w historii sezon w pierwszej lidze drużyna Indios rozpoczęła jednak od czterech porażek z rzędu, przez co w sierpniu 2008 Orduña stracił pracę. Po kilku miesiącach objął posadę szkoleniowca drugoligowego Tiburones Rojos de Veracruz, a później bez większych sukcesów prowadził inne kluby z zaplecza najwyższej klasy rozgrywkowej, najpierw Lobos BUAP z Puebli, a następnie Club León.

W lutym 2012 Orduña ponownie został trenerem Lobos BUAP i w wiosennych rozgrywkach Clausura 2012 już po raz trzeci w karierze doszedł z nim do dwumeczu finałowego drugiej ligi, jednak przegrał w nim z Leónem. Ze stanowiska został zwolniony w listopadzie tego samego roku po serii słabych występów drużyny, zaś w lutym 2014 zastąpił Mario Garcíę na posadzie trenera drugoligowej ekipy Altamira FC.

Bibliografia

• Sergio Orduña w bazie National Football Teams (ang.)
• Sergio Orduña, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .
• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)