Eduardo Berizzo
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Manuel Eduardo Berizzo Magnolo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1969 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Manuel Eduardo „Toto” Berizzo (ur. 13 listopada 1969 w Cruz Alta) – argentyński trener i piłkarz pochodzenia włoskiego, grający podczas kariery na pozycji obrońcy. Selekcjoner reprezentacji Chile.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Eduardo Berizzo rozpoczął karierę w klubie Newell’s Old Boys Rosario w 1988. Z Newell’s Old Boys dwukrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny: 1991 i Clausura 1992. W 1993 Berizzo wyjechał do Meksyku, gdzie został zawodnikiem Atlasu Guadalajara.
W lidze meksykańskiej zadebiutował 14 sierpnia 1993 w przegranym 1-2 meczu z Santosem Laguna[1]. W Meksyku występował do 1996, kiedy to 20 kwietnia w zremisowanym 2-2 z Veracruz Berizzo po raz ostatni wystąpił w lidze[2]. Ogółem w lidze meksykańskiej Berizzo rozegrał 94 mecze, w których strzelił 10 bramek. W 1996 powrócił do Argentyny, gdzie został zawodnikiem River Plate. Z River Plate dwukrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny: Clausura 1997, Apertura 1997. Na arenie międzynarodowej zdobył Supercopa Sudamericana w 1997. W 1999 Berizzo wyjechał do francuskiego Olympique Marsylia, jednak po rozegraniu 13 meczów powrócił do River, z którym zdobył swój piąty tytuł mistrza Argentyny Clausura 2000.
W styczniu 2001 Berizzo został zawodnikiem hiszpańskiej Celty Vigo. W Primera División zadebiutował 13 stycznia 2001 w przegranym 0-1 meczu z UD Las Palmas[3]. Z Celtą w 2003 zakwalifikował się do Ligi Mistrzów. Celta dotarła do 1/8 tych rozgrywek, gdzie odpadła z Arsenalem. W przeciwieństwie do Ligi Mistrzów w Primera División Celta grała fatalnie i po zajęciu przedostatnie miejsca spadła do Segunda División. Berizzo w tym sezonie aż czterokrotnie był usuwany z boiska. Po roku w Segunda División Celta powróciła do hiszpańskiej ekstraklasy.
Ostatni sezon w swojej kariery Berizzo spędził w Cádiz CF. W Cádiz 13 maja 2006 w wygranym 5-0 z Malagą Berizzo rozegrał swój ostatni mecz w karierze[4]. Ogółem w latach 2001-2005 rozegrał w lidze hiszpańskiej 104 mecze, w których strzelił 4 bramki.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W reprezentacji Argentyny Berizzo zadebiutował 9 października 1996 w wygranym 5-2 wyjazdowym meczu eliminacji Mistrzostw Świata 1998 z Wenezuelą. W następnym roku wystąpił w turnieju Copa América. Na turnieju wystąpił w meczu ćwierćfinałowym z Peru, w którym w 67 min. został wyrzucony z boiska.
W 1999 po raz drugi został powołany na Copa América. Na turnieju w Paragwaju był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym meczu. Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 15 listopada 2000 z wygranym 2-0 wyjazdowym meczu eliminacji Mistrzostw Świata 2002 z Chile. Ogółem w barwach albicelestes wystąpił w 13 meczach.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Eduardo Berizzo został trenerem. W latach 2007-2010 był asystentem Marcelo Bielsy w prowadzonej przez niego reprezentacji Chile. W 2011 rozpoczął pracę na własny rachunek w Estudiantes La Plata. Po krótkim nieudanym epizodzie w argentyńskim klubie przeniósł się jeszcze tego samego roku do chilijskiego O’Higgins, które już pierwszym sezonie doprowadził do finału Pucharu Chile, a w 2013 zdobył pierwsze mistrzostwo w historii tego klubu. Latem 2014, po wygraniu chilijskiego Superpucharu, zastąpił w Celcie Vigo odchodzącego do Barcelony Lusia Enrique. W 2017 roku zdecydował się nie przedłużać wygasającego kontraktu i odszedł z Celty po trzech latach pracy[5]. 7 czerwca 2017 został trenerem Sevilli FC[6]. Zastąpił na tym stanowisku Jorge Sampaoliego. 22 grudnia 2017 roku, z powodu słabych wyników, został zwolniony z funkcji trenera Sevilli FC[7]. 31 maja 2018 roku został ogłoszony nowym szkoleniowcem Athletic Bilbao[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Atlas 0 - 2 Santos. mediotiempo.com. [dostęp 2012-03-21]. (hiszp.).
- ↑ Atlas 2 - 2 Veracruz. mediotiempo.com. [dostęp 2012-03-21]. (hiszp.).
- ↑ Celta 0 - 1 Las Palmas. bdfutbol.com. [dostęp 2012-03-21]. (ang.).
- ↑ Cádiz 5 - 0 Malaga. bdfutbol.com. [dostęp 2012-03-21]. (ang.).
- ↑ Celta Vigo. Eduardo Berizzo odejdzie z klubu - eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Eduardo Berizzo trenerem Sevilli - Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Eduardo Berizzo nie jest już trenerem Sevilli FC - Sport [online], sport.onet.pl [dostęp 2017-12-25] (pol.).
- ↑ Berizzo trenerem Athleticu Bilbao - Ligi zagraniczne - Hiszpania - Wydarzenia - PiłkaNożna.pl [online], pilkanozna.pl [dostęp 2018-06-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eduardo Berizzo w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil
- Profil
- Profil na Ceroacero.es
- Statystyki
- Statystyki na fifa.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)].
|
|
|
|
- Reprezentanci Argentyny w piłce nożnej
- Argentyńscy trenerzy piłkarscy
- Argentyńczycy pochodzenia włoskiego
- Piłkarze CA Newell’s Old Boys
- Piłkarze Atlas FC
- Piłkarze CA River Plate
- Piłkarze Olympique Marsylia
- Piłkarze Celty Vigo
- Piłkarze Cádiz CF
- Trenerzy piłkarzy Estudiantes La Plata
- Trenerzy piłkarzy CD O’Higgins
- Trenerzy piłkarzy Celty Vigo
- Trenerzy piłkarzy Sevilli FC
- Trenerzy piłkarzy Athleticu Bilbao
- Selekcjonerzy reprezentacji Paragwaju w piłce nożnej mężczyzn
- Selekcjonerzy reprezentacji Chile w piłce nożnej mężczyzn
- Uczestnicy Copa América 1997
- Uczestnicy Copa América 1999
- Urodzeni w 1969