Sergiusz (Woskriesienski)

Sergiusz

Dmitrij Woskriesienski
Egzarcha Krajów Bałtyckich
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	26 października 1897 Moskwa
Data śmierci	28 kwietnia 1944
Miejsce pochówku	Cmentarz Pokrowski w Rydze
Egzarcha Krajów Bałtyckich
Okres sprawowania	1941–1944
Metropolita wileński
Okres sprawowania	1941–1944
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia wileńska i litewska
Śluby zakonne	1922
Prezbiterat	1922
Chirotonia biskupia	29 października 1933

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	29 października 1933
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego
Konsekrator	Sergiusz
Współkonsekratorzy	Serafin (Cziczagow), Pitirim (Kryłow), Jan (Sokołow), Jan (Szyrokow), Innocenty (Kłodiecki)
Konsekrowani biskupi Daniel (Juźwiuk) 26 kwietnia 1942 Jan (Garklavs) 28 lutego 1943
Współkonsekrowani biskupi Aleksy (Siergiejew) 20 maja 1935

Sergiusz, imię świeckie Dmitrij Nikołajewicz Woskriesienski (ur. 14 października^?/26 października 1897 w Moskwie, zm. 28 kwietnia 1944) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Ukończył akademię duchowną w rodzinnej Moskwie, jednak nie zdecydował się od razu na wstąpienie do stanu duchownego. Ostatecznie decyzję o wstąpieniu do monasteru podjął w wieku 25 lat, zostając posłusznikiem w Monasterze Daniłowskim w Moskwie. Śluby zakonne złożył trzy lata później, w tym samym roku zostając hieromnichem. W 1930 na polecenie przełożonych opuścił monaster i pracował w soborze w mieście Oriechowo-Zujewo, a następnie w Sokolnikach. Od 1931 był redaktorem naczelnym dziennika wydawanego przez Patriarchat Moskiewski. W 1933 otrzymał godność archimandryty; w październiku tego samego roku otrzymał godność biskupa pomocniczego eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa kołomieńskiego. Już w 1933 został biskupem bronnickim, zaś w lutym 1936 biskupem dmitrowskim. W 1937 został mianowany arcybiskupem, zaś rok później otrzymał za zasługi dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego prawo noszenia krzyża na kłobuku.

W marcu 1941 został mianowany egzarchą Łotwy i Estonii oraz metropolitą Wilna i całej Litwy. Zorganizował prowizoryczne kursy zastępujące naukę w seminarium duchownym przy monasterze Świętego Ducha w Wilnie, którego był przełożonym z racji objęcia katedry wileńskiej. Prowadził rozmowy z duchownymi prawosławnymi niezależnych cerkwi na Łotwie i w Estonii w celu ich powrotu pod jurysdykcję patriarchy Moskwy. 28 kwietnia 1944, po odprawieniu Świętej Liturgii w cerkwi Świętego Ducha w Wilnie metropolita, udający się samochodem do Rygi, został zamordowany po drodze przez nieznanych sprawców. O jego śmierć podejrzewane było NKWD, z racji wyraźnie antystalinowskich poglądów metropolity, wyrażanych publicznie i w rozmowach z metropolitą Sergiuszem (Stragorodzkim). Pochowany w Rydze w pobliżu cerkwi Opieki Matki Bożej.

Bibliografia

• Biografia na stronach eparchii litewskiej. orthodoxy.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-30)].
• Biografia w serwisie prawosławia rosyjskiego. ortho-rus.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].