Szachar Pe’er

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Shahar Peer)
Szachar Pe’er
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1987
Jerozolima

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

28 lutego 2017

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

6 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

11 (31 stycznia 2011)

Australian Open

QF (2007)

Roland Garros

4R (2006, 2007, 2010)

Wimbledon

4R (2008)

US Open

QF (2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

14 (12 maja 2008)

Australian Open

F (2008)

Roland Garros

QF (2008)

Wimbledon

QF (2005, 2006)

US Open

3R (2007)

Szachar Pe’er (ur. 1 maja 1987 w Jerozolimie) – izraelska tenisistka.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Od 2004 roku zawodniczka o statusie profesjonalnym. Operuje oburęcznym backhandem, gra prawą ręką. Klasyfikowana w drugiej dziesiątce rankingu (najwyżej 31 stycznia 2011 na pozycji nr 11). Od French Open 2005 startuje w wielkoszlemowych turniejach tenisowych, w swoim debiucie oraz w US Open 2005 dotarła do trzeciej rundy.

W 2006 roku, w Pattai, odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo w karierze. W maju 2006 wygrała również turnieje w Pradze i w Stambule. Kilkukrotna triumfatorka turniejów ITF. Reprezentowała kraj w Pucharze Federacji. W 2004 roku wygrała Australian Open juniorów.

W 2007 osiągnęła ćwierćfinał w US Open, eliminując w czwartej rundzie Agnieszkę Radwańską. Przegrała mecz o wejście do półfinału z Anną Czakwetadze 4:6, 1:6.

W 2008 dotarła do finału gry podwójnej wielkoszlemowego Australian Open w parze z Wiktoryją Azaranką.

Pe’er padła ofiarą dyskryminacji podczas turnieju Barclays Dubai Tennis Championships, w lutym 2009 roku. Nie otrzymała wizy, ponieważ kraje arabskie nie utrzymują stosunków dyplomatycznych z Izraelem, przez co nie mogła zagrać w turnieju[1][2]. W następnym roku organizatorzy turnieju (czyli także ich rząd) ustąpili pod wpływem protestów ze strony czołowych tenisistów (Venus Williams i Andy Roddick), Tennis Channel, The Wall Street Journal, Międzynarodowej Federacji Tenisowej i samej tenisistki, dzięki czemu Pe’er została dopuszczona do turnieju w roku 2011. Jednocześnie w większym stopniu dbano o jej bezpieczeństwo osobiste.

28 lutego 2017 zakończyła karierę sportową.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 10 (6-4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 6 lutego 2006 Pattaya Twarda Chorwacja Jelena Kostanić 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 8 maja 2006 Praga Ceglana Australia Samantha Stosur 4:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 22 maja 2006 Stambuł Twarda Rosja Anastasija Myskina 1:6, 6:3, 7:6(3)
Finalistka 1. 24 lutego 2007 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Venus Williams 1:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 20 września 2009 Kanton Twarda Włochy Alberta Brianti 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 5. 27 września 2009 Taszkent Twarda Uzbekistan Akgul Amanmuradova 6:3, 6:4
Finalistka 2. 16 stycznia 2010 Hobart Twarda Ukraina Alona Bondarenko 2:6, 4:6
Finalistka 3. 31 lipca 2011 Waszyngton Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa 5:7, 2:6
Finalistka 4. 28 lipca 2013 Baku Twarda Ukraina Elina Switolina 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 11 sierpnia 2013 Suzhou Twarda Zheng Saisai 6:2, 2:6, 6:3

Gra podwójna 10 (3-7)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 maja 2006 Praga Ceglana Francja Marion Bartoli Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad
Stany Zjednoczone Bethanie Mattek
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 2. 25 lipca 2006 Stanford Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld Włochy Maria Elena Camerin
Argentyna Gisela Dulko
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 3. 23 lipca 2007 Stanford Twarda Indie Sania Mirza Białoruś Wiktoryja Azaranka
Rosja Anna Czakwetadze
6:4, 7:6(5)
Finalistka 1. 30 września 2007 Luksemburg Twarda (hala) Białoruś Wiktoryja Azaranka Czechy Iveta Benešová
Słowacja Janette Husárová
4:6, 2:6
Finalistka 2. 25 stycznia 2008 Australian Open Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka Ukraina Alona Bondarenko
Ukraina Kateryna Bondarenko
6:2, 1:6, 4:6
Finalistka 3. 21 marca 2009 Indian Wells Twarda Argentyna Gisela Dulko Białoruś Wiktoryja Azaranka
Rosja Wiera Zwonariowa
4:6, 6:3, 5-10
Finalistka 4. 2 października 2010 Tokio Twarda Peng Shuai Czechy Iveta Benešová
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
4:6, 6:4, 8-10
Finalistka 5. 25 maja 2013 Bruksela Ceglana Kanada Gabriela Dabrowski Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Květa Peschke
0:6, 3:6
Finalistka 6. 24 maja 2014 Norymberga Ceglana Rumunia Raluca Olaru Holandia Michaëlla Krajicek
Czechy Karolína Plíšková
0:6, 6:4, 6-10
Finalistka 7. 27 lipca 2014 Baku Twarda Rumunia Raluca Olaru Rosja Aleksandra Panowa
Wielka Brytania Heather Watson
2:6, 6:7(3)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2004 Australia Australian Open Twarda Czechy Nicole Vaidišová 6:1, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. אין כניסה לישראלים: פאר לא קיבלה ויזה לדובאי. ynet.co.il, 2009-02-15. [dostęp 2015-04-13]. (hebr.).
  2. Israel's Shahar Peer denied visa for Dubai Tennis Championships. telegraph.co.uk, 2009-02-15. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]