Barbora Strýcová

Barbora Strýcová

Państwo	Czechy
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1986 Pilzno
Wzrost	164 cm
Gra	praworęczna
Zakończenie kariery	4 maja 2021 wznowienie: marzec 2023 zakończenie: wrzesień 2023
Trener	Lukáš Dlouhý
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	16 (16 stycznia 2017)
Australian Open	4R (2016–2018)
Roland Garros	4R (2018)
Wimbledon	SF (2019)
US Open	3R (2014, 2015, 2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	32 WTA, 10 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (15 lipca 2019)
Australian Open	F (2020)
Roland Garros	SF (2018)
Wimbledon	W (2019, 2023)
US Open	SF (2014, 2017)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Czechy Igrzyska olimpijskie brąz Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny (gra podwójna)

Barbora Strýcová, w latach 2006–2015 występowała pod nazwiskiem Záhlavová-Strýcová (ur. 28 marca 1986 w Pilźnie) – czeska tenisistka, triumfatorka wielkoszlemowego Wimbledonu w grze podwójnej w 2019 i 2023 roku, finalista Australian Open 2020 również w deblu, dwukrotna mistrzyni juniorskiego Australian Open w latach 2002 i 2003, w deblu wygrywała trzykrotnie, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej oraz zdobywczyni Pucharu Federacji w 2015 i 2016 roku. Reprezentantka Czech w letnich igrzyskach olimpijskich oraz w rozgrywkach Pucharu Federacji i Pucharu Hopmana. Liderka deblowego rankingu tenisistek od 15 lipca 2019 do 6 października 2019 i od 21 października 2019 do 2 lutego 2020.

Kariera tenisowa

Rozpoczęła treningi tenisowe w wieku czterech lat. W 1999 roku zakwalifikowała się do juniorskich rozgrywek o Puchar Słowacji i doszła tam aż do ćwierćfinału. W styczniu 2000 roku sprawiła sensację, osiągając półfinał mistrzostw Czech. Do września 2001 kilkakrotnie pokonywana w finałach turniejów z uczestnikami do lat osiemnastu. Pechową passę przełamała w Hongkongu, wygrywając w półfinale z Mariją Szarapową. Na kolejne zwycięstwo czekała kilka miesięcy, ale odniosła je na jednym z najważniejszych pól bitwy – na kortach Melbourne Park. Strýcová zdobyła pierwsze mistrzostwo wielkoszlemowe, eliminując Martę Domachowską, Wierę Duszewinę i ponownie Szarapową. W 2002 roku była w finale US Open, pokonana przez Mariję Kirilenko. Została liderką obydwu klasyfikacji juniorskich. Obroną tytułu Australian Open w 2003 roku zakończyła występy w turniejach ITF do lat osiemnastu. Czeszka stała się także właścicielką trzech tytułów deblowych w Wielkim Szlemie. W Melbourne w 2001 wygrała, partnerując Petrze Cetkovskiej. W 2002 triumfowała na Roland Garros razem z Anną-Leną Grönefeld, a na Wimbledonie z Elke Clijsters.

W 2000 roku okazjonalnie próbowała swoich sił w turnieju kobiecym Międzynarodowej Federacji Tenisowej w Prestojevie. Po szybkiej porażce ponownie powróciła do tego typu zawodów dwa lata później. W maju 2002 odniosła pierwszą wygraną w Edynburgu, pokonując w finale Sofię Arvidsson. W 2003 w Londynie zadebiutowała w imprezie profesjonalnej, a stało się to na kortach Wimbledonu. Przegrała z Tetianą Perebyjnis. Swoje najlepsze wyniki osiągnęła w olimpijskim sezonie 2004, kiedy to była w ćwierćfinale w Strasburgu, czwartej rundzie Indian Wells i trzeciej w Amelia Island. 22 marca zadebiutowała w gronie stu najlepszych zawodniczek na świecie. W maju 2005 roku w Warszawie wygrała swój pierwszy turniej profesjonalny w grze podwójnej, partnerując Perebyjnis. Osiągnięcie powtórzyła w Rabacie razem z Émilie Loit. Po tym roku forma Strýcovej uległa znacznemu pogorszeniu. Czeszka wypadła z czołowej setki rankingu, a w 2006 tylko raz wystąpiła w profesjonalnej imprezie – w Pradze. W dziewięciu innych startach poległa w kwalifikacjach. W 2007 osiągnęła ćwierćfinał w Bogocie, przegrany z Tathianą Garbin. Powróciła do rywalizacji w cyklu Międzynarodowej Federacji Tenisowej i radziła sobie tam dobrze, zdobywając trzy tytuły.

W styczniu 2008 powróciła w dobrym stylu, dochodząc do finału deblowych zawodów w Auckland. W grze pojedynczej przegrywała w eliminacjach, wciąż osiągając wymierne rezultaty w imprezach kategorii ITF.

W latach 2010–2012 osiągała największe sukcesy w grze podwójnej wygrywając dwanaście turniejów rangi WTA. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro sięgnęły wspólnie z Lucie Šafářovą po brązowe medale w grze podwójnej. Po igrzyskach rozpoczęła starty z ówczesną liderką rankingu Sanią Mirzą. W trzech wspólnych pierwszych startach wygrały w Cincinnati i Tokio oraz doszły do ćwierćfinału US Open.

W październiku 2012 wykryto w jej organizmie sibutraminę, przez co nałożono na nią karę półrocznej dyskwalifikacji (do 15 kwietnia 2013).

W roku 2018 w grze podwójnej wygrała w Indian Wells, osiągnęła finał w Rzymie, triumfowała w New Haven, doszła do ostatniej rundy w Tokio i Wuhanie oraz zdobyła tytuł w Pekinie. Przez większą część sezonu jej partnerką deblową była Andrea Sestini Hlaváčková. W singlu osiągnęła półfinał w Birmingham i ćwierćfinał w Tokio.

Wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej i sześciokrotnie przegrywała w finałach. W grze podwójnej łącznie wygrała w 31 turniejach (dziesięć razy w parze z Ivetą Benešovą, dziewięć razy w parze z Hsieh Su-wei, po dwa razy w parach z Renatą Voráčovą, Sanią Mirzą i Andreą Sestini Hlaváčkovą oraz po razie w parach z Tetianą Perebyjnis, Émilie Loit, Vanią King, Poloną Hercog, Klárą Zakopalovą i Karolíną Plíškovą), a także 19 razy przegrywała w finałach.

4 maja 2021 roku poinformowała o zakończeniu kariery tenisowej. 22 marca 2023 ogłosiła powrót do zawodowego tenisa.

Życie prywatne

Jej rodzice noszą imiona Ilona i Jindřich. Siostra Ivona jest studentką i mieszka w Stanach Zjednoczonych. W 2006 roku poślubiła niemieckiego tenisistę, Jakuba Herm-Záhlava (ur. 12 maja 1980). Para rozwiodła się w 2015 roku. Strýcová aktywnie uprawia też łyżwiarstwo figurowe.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	2R	1R	A	A	A	1R	2R	3R	2R	A	2R	3R	4R	4R	4R	1R	1R	1R	A	A	0 / 14	17 – 14
French Open	A	A	2R	1R	A	A	A	1R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	3R	2R	4R	1R	2R	A	A	A	0 / 14	8 – 14
Wimbledon	A	1R	1R	2R	A	1R	3R	1R	3R	2R	1R	2R	QF	1R	3R	2R	3R	SF	NH	A	A	2R	0 / 17	22 – 17
US Open	A	A	1R	1R	A	A	1R	2R	1R	1R	1R	Q1	3R	3R	1R	2R	3R	1R	A	A	A	1R	0 / 14	8 – 14
Ranking na koniec roku	222	161	56	142	164	156	76	69	67	44	92	92	26	41	20	23	33	33	37	336	–	–	0 / 59	55 – 59

Występy w grze podwójnej

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	1R	3R	2R	2R	3R	2R	A	2R	SF	3R	3R	QF	SF	F	2R	A	A	0 / 15	29 – 15
French Open	A	A	A	2R	3R	1R	1R	2R	3R	1R	1R	1R	2R	QF	2R	A	SF	3R	3R	A	A	A	0 / 15	19 – 15
Wimbledon	A	A	A	3R	2R	2R	A	3R	3R	3R	2R	QF	2R	3R	3R	3R	3R	W	NH	A	A	W	2 / 15	35 – 13
US Open	A	A	A	1R	1R	1R	1R	2R	3R	QF	2R	2R	SF	3R	QF	SF	3R	3R	A	A	A	3R	0 / 16	27 – 15
Ranking na koniec roku	–	339	179	43	54	80	66	35	20	22	20	44	32	28	17	15	5	1	2	26	–	–	2 / 61	110 – 58

Występy w grze mieszanej

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	QF	2R	A	A	A	1R	A	A	A	A	1R	1R	A	A	0 / 5	3 – 5
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	A	0 / 2	2 – 2
Wimbledon	A	A	QF	A	A	A	A	2R	1R	2R	A	A	A	1R	A	A	A	A	NH	A	A	1R	0 / 6	4 – 6
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	QF	1R	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	QF	0 / 3	4 – 3
																							0 / 16	13 – 16

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 8 (2–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	18 lipca 2010	Praga	Ceglana	Ágnes Szávay	2:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni	1.	18 września 2011	Québec	Twarda (hala)	Marina Erakovic	4:6, 6:1, 6:0
Finalistka	2.	9 lipca 2012	Palermo	Ceglana	Sara Errani	1:6, 3:6
Finalistka	3.	15 czerwca 2014	Birmingham	Trawiasta	Ana Ivanović	3:6, 2:6
Finalistka	4.	18 października 2014	Luksemburg	Twarda (hala)	Annika Beck	2:6, 1:6
Finalistka	5.	20 lutego 2016	Dubaj	Twarda	Sara Errani	0:6, 2:6
Finalistka	6.	19 czerwca 2016	Birmingham	Trawiasta	Madison Keys	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	15 października 2017	Linz	Twarda (hala)	Magdaléna Rybáriková	6:4, 6:1

Gra podwójna 51 (32–19)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	20 lutego 2005	Bogota	Ceglana	Ľubomíra Kurhajcová	Emmanuelle Gagliardi Tina Pisnik	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	1 maja 2005	Warszawa	Ceglana	Tetiana Perebyjnis	Klaudia Jans Alicja Rosolska	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	8 maja 2005	Rabat	Ceglana	Émilie Loit	Lourdes Domínguez Lino Nuria Llagostera Vives	3:6, 7:6(5), 7:5
Finalistka	2.	15 maja 2005	Praga	Ceglana	Jelena Kostanić	Nicole Pratt Émilie Loit	7:6(6), 4:6, 4:6
Finalistka	3.	2 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Émilie Loit	Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa	3:6, 4:6
Finalistka	4.	5 stycznia 2008	Auckland	Twarda	Martina Müller	Lilia Osterloh Marija Korytcewa	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	3 sierpnia 2008	Sztokholm	Twarda	Iveta Benešová	Petra Cetkovská Lucie Šafářová	7:5, 6:4
Finalistka	5.	2 marca 2009	Monterrey	Twarda	Iveta Benešová	Nathalie Dechy Mara Santangelo	3:6, 4:6
Finalistka	6.	13 lipca 2009	Praga	Ceglana	Iveta Benešová	Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	4.	21 września 2009	Québec	Twarda (hala)	Vania King	Sofia Arvidsson Séverine Brémond	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	5.	25 października 2009	Luksemburg	Twarda (hala)	Iveta Benešová	Vladimíra Uhlířová Renata Voráčová	1:6, 6:0, 10–7
Zwyciężczyni	6.	14 lutego 2010	Paryż	Twarda (hala)	Iveta Benešová	Cara Black Liezel Huber	walkower
Zwyciężczyni	7.	27 lutego 2010	Acapulco	Ceglana	Polona Hercog	Sara Errani Roberta Vinci	2:6, 6:1, 10–2
Zwyciężczyni	8.	7 marca 2010	Monterrey	Twarda	Iveta Benešová	Anna-Lena Grönefeld Vania King	3:6, 6:4, 10–8
Finalistka	7.	10 lipca 2010	Båstad	Ceglana	Renata Voráčová	Gisela Dulko Flavia Pennetta	6:7(0), 0:6
Finalistka	8.	19 września 2010	Québec	Twarda (hala)	Bethanie Mattek-Sands	Sofia Arvidsson Johanna Larsson	1:6, 6:2, 6–10
Zwyciężczyni	9.	2 października 2010	Tokio	Twarda	Iveta Benešová	Szachar Pe’er Peng Shuai	6:4, 4:6, 10–8
Zwyciężczyni	10.	17 października 2010	Linz	Twarda (hala)	Renata Voráčová	Květa Peschke Katarina Srebotnik	7:5, 7:6(6)
Finalistka	9.	24 października 2010	Luksemburg	Twarda (hala)	Iveta Benešová	Timea Bacsinszky Tathiana Garbin	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	11.	14 stycznia 2011	Sydney	Twarda	Iveta Benešová	Květa Peschke Katarina Srebotnik	4:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni	12.	6 marca 2011	Monterrey	Twarda	Iveta Benešová	Anna-Lena Grönefeld Vania King	6:7(8), 6:2, 10–6
Zwyciężczyni	13.	1 maja 2011	Barcelona	Ceglana	Iveta Benešová	Natalie Grandin Vladimíra Uhlířová	5:7, 6:4, 11–9
Zwyciężczyni	14.	18 czerwca 2011	's-Hertogenbosch	Trawiasta	Klára Zakopalová	Dominika Cibulková Flavia Pennetta	1:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni	15.	25 października 2011	Luksemburg	Twarda (hala)	Iveta Benešová	Lucie Hradecká Jekatierina Makarowa	7:5, 6:3
Zwyciężczyni	16.	29 kwietnia 2012	Stuttgart	Ceglana (hala)	Iveta Benešová	Julia Görges Anna-Lena Grönefeld	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	17.	14 lipca 2012	Palermo	Ceglana	Renata Voráčová	Darija Jurak Katalin Marosi	7:6(5), 6:4
Finalistka	10.	14 października 2012	Linz	Twarda (hala)	Julia Görges	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	3:6, 4:6
Finalistka	11.	9 stycznia 2016	Auckland	Twarda	Danka Kovinić	Elise Mertens An-Sophie Mestach	6:2, 3:6, 5–10
Zwyciężczyni	18.	19 czerwca 2016	Birmingham	Trawiasta	Karolína Plíšková	Vania King Ałła Kudriawcewa	6:3, 7:6(1)
Zwyciężczyni	19.	21 sierpnia 2016	Cincinnati	Twarda	Sania Mirza	Martina Hingis Coco Vandeweghe	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	20.	24 września 2016	Tokio	Twarda	Sania Mirza	Liang Chen Yang Zhaoxuan	6:1, 6:1
Finalistka	12.	1 października 2016	Wuhan	Twarda	Sania Mirza	Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová	1:6, 4:6
Finalistka	13.	13 stycznia 2017	Sydney	Twarda	Sania Mirza	Tímea Babos Anastasija Pawluczenkowa	4:6, 4:6
Finalistka	14.	2 kwietnia 2017	Miami	Twarda	Sania Mirza	Gabriela Dabrowski Xu Yifan	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	21.	17 marca 2018	Indian Wells	Twarda	Hsieh Su-wei	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:4, 6:4
Finalistka	15.	20 maja 2018	Rzym	Ceglana	Andrea Sestini Hlaváčková	Ashleigh Barty Demi Schuurs	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	22.	25 sierpnia 2018	New Haven	Twarda	Andrea Sestini Hlaváčková	Hsieh Su-wei Laura Siegemund	6:4, 6:7(7), 10–4
Finalistka	16.	22 września 2018	Tokio	Twarda (hala)	Andrea Sestini Hlaváčková	Miyu Katō Makoto Ninomiya	4:6, 4:6
Finalistka	17.	29 września 2018	Wuhan	Twarda	Andrea Sestini Hlaváčková	Elise Mertens Demi Schuurs	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	23.	7 października 2018	Pekin	Twarda	Andrea Sestini Hlaváčková	Gabriela Dabrowski Xu Yifan	4:6, 6:4, 10–8
Zwyciężczyni	24.	23 lutego 2019	Dubaj	Twarda	Hsieh Su-wei	Lucie Hradecká Jekatierina Makarowa	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	25.	11 maja 2019	Madryt	Ceglana	Hsieh Su-wei	Gabriela Dabrowski Xu Yifan	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	26.	23 czerwca 2019	Birmingham	Trawiasta	Hsieh Su-wei	Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs	6:4, 6:7(4), 10–8
Zwyciężczyni	27.	14 lipca 2019	Wimbledon	Trawiasta	Hsieh Su-wei	Gabriela Dabrowski Xu Yifan	6:2, 6:4
Finalistka	18.	3 listopada 2019	Shenzhen	Twarda (hala)	Hsieh Su-wei	Tímea Babos Kristina Mladenovic	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	28.	12 stycznia 2020	Brisbane	Twarda	Hsieh Su-wei	Ashleigh Barty Kiki Bertens	3:6, 7:6(7), 10–8
Finalistka	19.	31 stycznia 2020	Australian Open	Twarda	Hsieh Su-wei	Tímea Babos Kristina Mladenovic	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	29.	22 lutego 2020	Dubaj	Twarda	Hsieh Su-wei	Barbora Krejčíková Zheng Saisai	7:5, 3:6, 10–5
Zwyciężczyni	30.	28 lutego 2020	Doha	Twarda	Hsieh Su-wei	Gabriela Dabrowski Jeļena Ostapenko	6:2, 5:7, 10–2
Zwyciężczyni	31.	20 września 2020	Rzym	Ceglana	Hsieh Su-wei	Anna-Lena Friedsam Raluca Olaru	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	32.	16 lipca 2023	Wimbledon	Trawiasta	Hsieh Su-wei	Storm Hunter Elise Mertens	7:5, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2018	Półfinał	Andrea Sestini Hlaváčková	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	3:6, 2:6
2019	Finał	Hsieh Su-wei	Tímea Babos Kristina Mladenovic	1:6, 0:6

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2016	Faza grupowa	Petra Kvitová Roberta Vinci	1:6, 4:6 6:4, 6:3
2017	Faza grupowa	Sloane Stephens Anastasija Sevastova	5:0 krecz 3:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (3)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2002	Australian Open	Twarda	Marija Szarapowa	6:0, 7:5
Finalistka	2002	US Open	Twarda	Marija Kirilenko	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	2003	Australian Open	Twarda	Wiktorija Kutuzowa	0:6, 6:2, 6:2

Gra podwójna (4)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	Australian Open	Twarda	Petra Cetkovská	Anna Bastrikowa Swietłana Kuzniecowa	7:6(3), 1:6, 6:4
Zwyciężczyni	2002	French Open	Ceglana	Anna-Lena Grönefeld	Hsieh Su-wei Swietłana Kuzniecowa	7:5, 7:5
Zwyciężczyni	2002	Wimbledon	Trawiasta	Elke Clijsters	Allison Baker Anna-Lena Grönefeld	6:4, 5:7, 8:6
Finalistka	2003	Australian Open	Twarda	Petra Cetkovská	Casey Dellacqua Adriana Szili	3:6, 4:4 krecz

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-07-16]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-07-16]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-07-16]  (ang.).