Przejdź do zawartości

Bethanie Mattek-Sands

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bethanie Mattek-Sands
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1985
Rochester

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Jared Jacobs

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (11 lipca 2011)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

4R (2013)

Wimbledon

4R (2008)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

30 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (9 stycznia 2017)

Australian Open

W (2015, 2017)

Roland Garros

W (2015, 2017)

Wimbledon

SF (2010)

US Open

W (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra mieszana)
Strona internetowa

Bethanie Mattek-Sands (ur. 23 marca 1985 w Rochester, Minnesota) – amerykańska tenisistka, złota medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w grze mieszanej, mistrzyni Australian Open 2015 i 2017, French Open 2015 i 2017 oraz US Open 2016 w grze podwójnej, a także Australian Open 2012, French Open 2015 oraz US Open 2018 i 2019 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Od 9 stycznia 2017 do 20 sierpnia 2017 liderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W tenisa zaczęła grać mając pięć lat.

W karierze nie wygrała turnieju singlowego WTA Tour, ale pięciokrotnie wygrywała turnieje kategorii ITF, m.in. w 2004 roku zwyciężyła w Schenectady, a rok później w Palm Beach Gardens. Najlepszy występ w turniejach Women’s Tennis Association osiągnęła w 2005 roku w Cincinnati dochodząc do półfinału, po drodze pokonując dwie rozstawione zawodniczki – Francuzkę Marion Bartoli i Serbkę Jelenę Janković. W 2004 roku wygrała turniej deblowy w Vancouver w parze z rodaczką Abigail Spears. Na kolejne zwycięstwo czekała trzy lata, po dwóch sezonach bez tytułu w lipcu 2007 roku triumfowała w grze podwójnej w ojczystym Cincinnati w parze z Sanią Mirzą.

Podczas US Open w 2005 roku została ona ukarana grzywną za grę w kowbojskim kapeluszu. Rok później na Wimbledonie wystąpiła w piłkarskich getrach, spodenkach do biegania, długich wiszących kolczykach i opasce na czole. W tym samym roku podczas US Open pojawiła się na korcie w podkolanówkach, oraz koszulce z postrzępionymi rękawami.

29 listopada 2008 w Naples na Florydzie poślubiła Jasona Sandsa. Mattek wystąpiła w czarnej kreacji. Od tego czasu w profesjonalnych turniejach używa podwójnego nazwiska Mattek-Sands.

W roku 2009 wystąpiła w trzech turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema. W 1. rundzie French Open uległa rozstawionej z numerem trzecim Amerykance Venus Williams 1:6, 6:4, 2:6. Później, na kortach Wimbledonu, w 1. rundzie turnieju trafiła na Australijkę Samanthę Stosur. Przegrała z nią 4:6, 7:6, 2:6. Podczas US Open doszła do 2. rundy ponownie przegrywając z Venus Williams, tym razem w dwóch setach. W 1. rundzie pokonała Czeszkę Ivetę Benešovą 6:3, 6:4. Rok 2009 zakończyła na 152. pozycji w rankingu gry pojedynczej.

W sezonie 2010 w Wielkim Szlemie wystąpiła również 3 razy. We French Open pokonała Amerykankę Vanię King 6:2, 6:2. Następnie uległa reprezentantce Izraela, Szachar Pe’er, 6:3, 0:6, 1:6. Na kortach Wimbledonu przegrała w już na samym początku z Chorwatką Karoliną Šprem 3:6, 4:6. W czasie trwania US Open doszła do 2. rundy pokonując w 1. rundzie Hiszpankę Anabel Medinę Garrigues 4:6, 6:4, 6:1. Później uległa Niemce Andrei Petković w 3 setach. Rok 2010 zakończyła na 59. pozycji w rankingu singlowym. W tym roku jej trenerem został Adam Altschuler[1].

Sezon 2011 rozpoczęła od finału w Hobart, w którym uległa reprezentantce gospodarzy, Jarmili Gajdašovej, 4:6, 3:6. Australian Open nie był już tak dobry dla Amerykanki, gdyż przegrała w 1. rundzie z niżej od niej notowaną Holenderką Arantxą Rus 1:6, 6:3, 5:7. Później doszła do półfinału turnieju halowego w Paryżu, gdzie przegrała Czeszką Petrą Kvitovą 2:6, 0:6. W Madrycie doszła do ćwierćfinału pokonując po drodze Serbkę Anę Ivanović, Vanię King i wówczas czwartą w rankingu Włoszkę Francescę Schiavone. W ćwierćfinale uległa Chince Li Na 4:6, 6:3, 4:6. Na kortach Rolanda Garrosa doszła do 3. rundy, w której to przegrała z Jeleną Janković 2:6, 2:6. W Wimbledonie uległa w 1. rundzie znacznie niżej notowanej Japonce Misaki Doi 4:6, 7:5, 5:7. W turnieju nowojorskim odpadła już w pierwszej rundzie po porażce ze Słowenką Poloną Hercog 1:6 3:6. Po US Open Amerykanka leczyła kontuzję barku i nie wystąpiła do końca roku w żadnym turnieju. Rok zakończyła na 55. pozycji w rankingu.

Sezon 2012 rozpoczęła od turnieju w Hobart i od zwycięstwa nad Australijką Ashleigh Barty 6:2, 6:2. W kolejnej rundzie uległa jednak Rumunce Soranie Cîrstei 6:2, 3:6, 5:7. Brała udział w wielkoszlemowym Australian Open, ale została wyeliminowana w 1. rundzie przez Polkę Agnieszkę Radwańską 7:6(10), 4:6, 2:6. W grze mieszanej, w parze z Horią Tecău odniosła zwycięstwo, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa 6:3, 5:7, 10–3[2]. Razem z Sanią Mirzą zwyciężyła w turnieju Premier Series w Brukseli.

Sezon 2013 zaczęła od triumfu w zawodach deblowych w Brisbane, gdzie razem z Sanią Mirzą pokonały 4:6, 6:4, 10–7 parę Anna-Lena Grönefeld-Květa Peschke. W lutym, ponownie z Mirzą, zwyciężyła w turnieju rangi WTA Premier w Dubaju. Tym razem debel pokonał w finale parę Nadieżda PietrowaKatarina Srebotnik wynikiem 6:4, 2:6, 10–7. W marcu awansowała do finału gry pojedynczej w Kuala Lumpur. Uległa w nim Karolínie Plíškovej 6:1, 5:7, 3:6. W kwietniu razem z Mirzą osiągnęły finał w Stuttgarcie, przegrywając w nim z parą Mona BarthelSabine Lisicki 4:6, 5:7.

W sezonie 2015 Amerykanka w parze z Sanią Mirzą triumfowały w zawodach w Sydney, pokonując w finale 6:3, 6:3 Raquel Kops-Jones i Abigail Spears. Dwa tygodnie później Mattek-Sands została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Lucie Šafářovą pokonały wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Para wygrała również zawody w Stuttgacie, pokonując w finale Caroline Garcię i Katarinę Srebotnik 6:4, 6:3. Razem z Mikiem Bryanem triumfowali na French Open w rozgrywkach mikstowych, pokonując w meczu mistrzowskim Lucie Hradecką i Marcina Matkowskiego. Trzy dni później razem z Šafářovą triumfowała także w konkurencji gry podwójnej, w finale wygrywając z Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2. Razem z Samem Querreyem uczestniczyli w finale gry mieszanej podczas US Open, jednakże ulegli szwajcarsko-hinduskiej parze Martina HingisLeander Paes. W drugiej połowie marca 2016 roku Mattek-Sands w parze z rodaczką Coco Vandeweghe wygrały rozgrywki rangi Mandatory w Indian Wells.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 1R 1R Q1 1R 3R 1R Q3 A 1R A A A A A 0 / 6 2 – 6
French Open A A A A A 1R A 2R 1R 2R 3R 2R 4R A 1R 1R 3R 2R A A A A A A 0 / 11 11 – 11
Wimbledon A A A A A 1R 2R 4R 1R 1R 1R A 1R A 3R 1R 2R A A NH A A A A 0 / 10 7 – 10
US Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 2R A 3R 1R A Q1 Q1 A A A A 0 / 15 7 – 15
Ranking na koniec roku 338 270 135 166 171 104 112 39 152 59 55 173 47 175 61 175 121 370 398 337 367 [a] 1174 0 / 42 27 – 42

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 2R A A 2R 3R A QF QF 3R 1R A W 2R W A 1R 3R 2R A 1R 1R 2 / 15 27 – 13
French Open A A A 3R A 1R 1R 2R QF 3R 2R 1R 3R A W 1R W 2R A QF F A 1R 2R 2 / 17 33 – 15
Wimbledon A A A 2R A 2R 2R QF 3R SF 2R 3R A A QF 1R 2R QF QF NH 2R A A 3R 0 / 15 27 – 14
US Open 1R 1R 2R 1R 1R 3R QF A QF QF 3R 3R A A A W A 2R 1R 1R 3R A 2R 1 / 17 26 – 16
Ranking na koniec roku 524 533 106 106 120 47 36 26 17 17 17 35 36 268 3 5 8 65 24 20 15 [a] 51 5 / 64 113 – 58

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A 2R SF W 1R A A QF QF A QF F 2R A 2R 1R 1 / 12 21 – 10
French Open A A A A A A A 2R 1R 1R A 2R A A W A 1R A A NH 1R A 2R 1R 1 / 9 8 – 8
Wimbledon A A A A A 2R A 1R 3R 3R A 1R A A SF A A 2R 2R NH 3R A A 1R 0 / 10 9 – 8
US Open A A A A A A A A QF SF A 1R A A F A A W W NH 1R A 2R 2 / 8 20 – 6
4 / 39 58 – 32

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 4 (0–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 2 listopada 2008 Québec Dywanowa (hala) Rosja Nadieżda Pietrowa 6:4, 4:6, 1:6
Finalistka 2. 19 września 2010 Québec Twarda (hala) Austria Tamira Paszek 6:7(6), 6:2, 5:7
Finalistka 3. 15 stycznia 2011 Hobart Twarda Australia Jarmila Groth 4:6, 3:6
Finalistka 4. 3 marca 2013 Kuala Lumpur Twarda Czechy Karolína Plíšková 6:1, 5:7, 3:6

Gra podwójna 49 (30–19)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 sierpnia 2004 Vancouver Twarda Stany Zjednoczone Abigail Spears Belgia Els Callens
Niemcy Anna-Lena Grönefeld
6:3, 6:3
Finalistka 1. 14 sierpnia 2005 Carson Twarda Stany Zjednoczone Angela Haynes Rosja Jelena Diemientjewa
Włochy Flavia Pennetta
2:6, 4:6
Finalistka 2. 14 maja 2006 Praga Ceglana Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad Francja Marion Bartoli
Izrael Szachar Pe’er
4:6, 4:6
Finalistka 3. 21 maja 2006 Rabat Ceglana Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad Zheng Jie
Yan Zi
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 22 lipca 2007 Cincinnati Twarda Indie Sania Mirza Rosja Alina Żydkowa
Białoruś Tacciana Puczak
7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni 3. 23 lutego 2008 Bogota Ceglana Czechy Iveta Benešová Chorwacja Jelena Kostanić Tošić
Niemcy Martina Müller
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 4. 13 kwietnia 2008 Amelia Island Ceglana Czechy Vladimíra Uhlířová Białoruś Wiktoryja Azaranka
Rosja Jelena Wiesnina
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 5. 19 kwietnia 2009 Charleston Ceglana Rosja Nadieżda Pietrowa Łotwa Līga Dekmeijere
Szwajcaria Patty Schnyder
6:7(5), 6:2, 11–9
Zwyciężczyni 6. 3 maja 2009 Stuttgart Ceglana (hala) Rosja Nadieżda Pietrowa Argentyna Gisela Dulko
Włochy Flavia Pennetta
5:7, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 7. 23 maja 2009 Warszawa Ceglana Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones Yan Zi
Zheng Jie
6:1, 6:1
Finalistka 4. 20 lutego 2010 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Stany Zjednoczone Vania King
Holandia Michaëlla Krajicek
5:7, 2:6
Zwyciężczyni 8. 11 kwietnia 2010 Ponte Beach Ceglana Yan Zi Chuang Chia-jung
Peng Shuai
4:6, 6:4, 10–8
Finalistka 5. 13 czerwca 2010 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Liezel Huber Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
3:6, 2:3 krecz
Finalistka 6. 28 sierpnia 2010 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
5:7, 0:6
Finalistka 7. 19 września 2010 Québec Dywanowa (hala) Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová Szwecja Sofia Arvidsson
Szwecja Johanna Larsson
1:6, 6:2, 6–10
Zwyciężczyni 9. 13 lutego 2011 Paryż Twarda (hala) Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Rosja Wiera Duszewina
Rosja Jekatierina Makarowa
6:4, 6:2
Finalistka 8. 19 marca 2011 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Indie Sania Mirza
Rosja Jelena Wiesnina
0:6, 5:7
Finalistka 9. 10 kwietnia 2011 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Indie Sania Mirza
Rosja Jelena Wiesnina
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 10. 26 maja 2012 Bruksela Ceglana Indie Sania Mirza Polska Alicja Rosolska
Zheng Jie
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 11. 5 stycznia 2013 Brisbane Twarda Indie Sania Mirza Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Květa Peschke
4:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni 12. 23 lutego 2013 Dubaj Twarda Indie Sania Mirza Rosja Nadieżda Pietrowa
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 2:6, 10–7
Finalistka 10. 28 kwietnia 2013 Stuttgart Ceglana (hala) Indie Sania Mirza Niemcy Mona Barthel
Niemcy Sabine Lisicki
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 13. 16 stycznia 2015 Sydney Twarda Indie Sania Mirza Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 14. 30 stycznia 2015 Australian Open Twarda Czechy Lucie Šafářová Chan Yung-jan
Zheng Jie
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni 15. 26 kwietnia 2015 Stuttgart Ceglana (hala) Czechy Lucie Šafářová Francja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 7 czerwca 2015 French Open Ceglana Czechy Lucie Šafářová Australia Casey Dellacqua
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 17. 16 sierpnia 2015 Toronto Twarda Czechy Lucie Šafářová Francja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 18. 20 marca 2016 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe Niemcy Julia Görges
Czechy Karolína Plíšková
4:6, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni 19. 3 kwietnia 2016 Miami Twarda Czechy Lucie Šafářová Węgry Tímea Babos
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:4
Finalistka 11. 10 kwietnia 2016 Charleston Ceglana Czechy Lucie Šafářová Francja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 20. 11 września 2016 US Open Twarda Czechy Lucie Šafářová Francja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
2:6, 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni 21. 1 października 2016 Wuhan Twarda Czechy Lucie Šafářová Indie Sania Mirza
Czechy Barbora Strýcová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 22. 9 października 2016 Pekin Twarda Czechy Lucie Šafářová Francja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
6:4, 6:4
Finalistka 12. 30 października 2016 Singapur Twarda (hala) Czechy Lucie Šafářová Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni 23. 7 stycznia 2017 Brisbane Twarda Indie Sania Mirza Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 24. 27 stycznia 2017 Australian Open Twarda Czechy Lucie Šafářová Czechy Andrea Hlaváčková
Peng Shuai
6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 25. 9 kwietnia 2017 Charleston Ceglana Czechy Lucie Šafářová Czechy Lucie Hradecká
Czechy Kateřina Siniaková
6:1, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 26. 11 czerwca 2017 French Open Ceglana Czechy Lucie Šafářová Australia Ashleigh Barty
Australia Casey Dellacqua
6:2, 6:1
Finalistka 13. 29 czerwca 2019 Eastbourne Trawiasta Belgia Kirsten Flipkens Chan Hao-ching
Latisha Chan
6:2, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni 27. 6 października 2019 Pekin Ceglana Stany Zjednoczone Sofia Kenin Ukraina Dajana Jastremśka
Łotwa Jeļena Ostapenko
6:3, 6:7(5), 10–7
Finalistka 14. 20 października 2019 Moskwa Twarda (hala) Belgia Kirsten Flipkens Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
2:6, 1:6
Finalistka 15. 25 kwietnia 2021 Stuttgart Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk Australia Ashleigh Barty
Stany Zjednoczone Jennifer Brady
4:6, 7:5, 5–10
Finalistka 16. 13 czerwca 2021 French Open Ceglana Polska Iga Świątek Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
4:6, 2:6
Finalistka 17. 8 stycznia 2023 Auckland Twarda Kanada Leylah Fernandez Japonia Miyu Katō
Indonezja Aldila Sutjiadi
6:1, 5:7, 4–10
Zwyciężczyni 28. 15 października 2023 Seul Twarda Czechy Marie Bouzková Tajlandia Luksika Kumkhum
Tajlandia Peangtarn Plipuech
6:2, 6:1
Finalistka 18. 7 stycznia 2024 Auckland Twarda Czechy Marie Bouzková Kazachstan Anna Danilina
Słowacja Viktória Hrunčáková
3:6, 7:6(5), 8–10
Zwyciężczyni 29. 11 lutego 2024 Abu Zabi Twarda Stany Zjednoczone Sofia Kenin Czechy Linda Nosková
Wielka Brytania Heather Watson
6:4, 7:6(4)
Zwyciężczyni 30. 31 marca 2024 Miami Twarda Stany Zjednoczone Sofia Kenin Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe
4:6, 7:6(5), 11–9
Finalistka 19. 26 lipca 2024 Praga Ceglana Czechy Lucie Šafářová Stany Zjednoczone Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
3:6, 3:6

Gra mieszana 7 (5–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 29 stycznia 2012 Australian Open Twarda Rumunia Horia Tecău Rosja Jelena Wiesnina
Indie Leander Paes
6:3, 5:7, 10–3
Zwyciężczyni 2. 4 czerwca 2015 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Mike Bryan Czechy Lucie Hradecká
Polska Marcin Matkowski
7:6(3), 6:1
Finalistka 1. 11 września 2015 US Open Twarda Stany Zjednoczone Sam Querrey Szwajcaria Martina Hingis
Indie Leander Paes
4:6, 6:3, 7–10
Zwyciężczyni 3. 14 sierpnia 2016 Rio de Janeiro Twarda Stany Zjednoczone Jack Sock Stany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:7(3), 6:1, 10–7
Zwyciężczyni 4. 8 września 2018 US Open Twarda Wielka Brytania Jamie Murray Polska Alicja Rosolska
Chorwacja Nikola Mektić
2:6, 6:3, 11–9
Zwyciężczyni 5. 6 września 2019 US Open Twarda Wielka Brytania Jamie Murray Chan Hao-ching
Nowa Zelandia Michael Venus
6:2, 6:3
Finalistka 2. 1 lutego 2020 Australian Open Twarda Wielka Brytania Jamie Murray Czechy Barbora Krejčíková
Chorwacja Nikola Mektić
7:5, 4:6, 1–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 RR Czechy Lucie Šafářová Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
Francja Caroline Garcia
Słowenia Katarina Srebotnik
Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
2:6, 2:6

2:6, 0:3 krecz

6:3, 7:6(1)
2016 Finał Czechy Lucie Šafářová Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
2017 wycofanie Czechy Lucie Šafářová nie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands

Turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 9 (5-4)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 09/12/2002 Stany Zjednoczone Boynton Beach 75 000 Ceglana Ukraina Julija Wakułenko 4:6, 0:6
Zwyciężczyni 27/01/2003 Stany Zjednoczone Fullerton 50 000 Twarda Holandia Seda Noorlander 6:4, 3:6, 6:4
Finalistka 20/07/2003 Stany Zjednoczone Oyster Bay 50 000 Twarda Niemcy Anna-Lena Grönefeld 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 26/07/2004 Stany Zjednoczone Schenectady 50 000 Twarda Kanada Maureen Drake 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 05/11/2005 Stany Zjednoczone Palm Beach Gardens 50 000 Ceglana Węgry Melinda Czink 4:6, 6:4, 6:4
Finalistka 23/10/2006 Stany Zjednoczone Houston 50 000 Twarda Węgry Ágnes Szávay 6:2, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 14/05/2007 Stany Zjednoczone Indian Harbour Beach 50 000 Ceglana Białoruś Wolha Hawarcowa 7:5, 1:6, 6:1
Zwyciężczyni 27/04/2008 Stany Zjednoczone Dothan 75 000 Ceglana Stany Zjednoczone Varvara Lepchenko 6:2, 7:6(3)
Finalistka 11/05/2008 Stany Zjednoczone Indian Harbour Beach 50 000 Ceglana Belgia Yanina Wickmayer 4:6, 6:7(5)

Gra podwójna 8 (3-5)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 27/01/2003 Stany Zjednoczone Fullerton 50 000 Twarda Stany Zjednoczone Shenay Perry Stany Zjednoczone Elizabeth Schmidt
Holandia Anousjka Van Exel
6:3, 6:2
Finalistka 10/02/2003 Stany Zjednoczone Midland 75 000 Twarda Stany Zjednoczone Shenay Perry Stany Zjednoczone Teryn Ashley
Stany Zjednoczone Abigail Spears
1:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 19/05/2003 Stany Zjednoczone Charlottesville 25 000 Ceglana Stany Zjednoczone Lilia Osterloh Stany Zjednoczone Julie Ditty
Australia Christina Wheeler
7:5, 6:1
Finalistka 08/06/2003 Wielka Brytania Surbiton 25 000 Trawiasta Stany Zjednoczone Lilia Osterloh Japonia Shinobu Asagoe
Japonia Nana Miyagi
6:7(11), 6:3, 4:6
Zwyciężczyni 07/10/2003 Stany Zjednoczone Troy 50 000 Twarda Stany Zjednoczone Shenay Perry Stany Zjednoczone Lindsay Lee-Waters
Słowenia Petra Rampre
6:2, 2:6, 6:4
Finalistka 04/10/2004 Stany Zjednoczone Troy 50 000 Twarda Stany Zjednoczone Shenay Perry Stany Zjednoczone Teryn Ashley
Stany Zjednoczone Laura Granville
6:2, 0:3 krecz
Finalistka 24/10/2005 Stany Zjednoczone Houston 50 000 Twarda Stany Zjednoczone Angela Haynes Stany Zjednoczone Christina Fusano
Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
4:6, 3:6
Finalistka 14/11/2005 Stany Zjednoczone Pittsburgh 75 000 Twarda Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad Stany Zjednoczone Teryn Ashley
Stany Zjednoczone Carly Gullickson
1:6, 0:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe  Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Arantxa Parra Santonja 6:1, 6:1
II runda  Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] 4:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Jessica Pegula [4]  Polska: Magda Linette / Alicja Rosolska 6:1, 6:3
II runda  Francja: Alizé Cornet / Fiona Ferro 6:1, 6:4
Ćwierćfinał  Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani 6:1, 3:6, 6–10

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Jack Sock  Wielka Brytania: Johanna Konta / Jamie Murray 6:4, 6:3
ćwierćfinał  Brazylia: Teliana Pereira / Marcelo Melo 4:6, 4:6
półfinał  Czechy: Lucie Hradecká / Radek Štěpánek 6:4, 7:6(3)
finał  Stany Zjednoczone: Venus Williams / Rajeev Ram 6:7(3), 6:1, 10–7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2001 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Australia Christina Horiatopoulos Argentyna Gisela Dulko
Stany Zjednoczone Ashley Harkleroad
3:6, 1:6
  1. a b Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Executive Director of High Performance Tennis. Intensity. [dostęp 2022-06-06]. (ang.).
  2. Mattek-Sands, Tecau claim mixed doubles crown. ru.scoresway.com, 2012-01-29. [dostęp 2014-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]