51°08′15″N 20°54′51″E/51,137500 20,914167Skarżysko Kościelne
|
||
.jpg) Kościół pw. św. Trójcy |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | świętokrzyskie | |
| Powiat | skarżyski | |
| Gmina | Skarżysko Kościelne | |
| Liczba ludności (2006) | 2700 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 41 | |
| Kod pocztowy | 26-115 | |
| Tablice rejestracyjne | TSK | |
| SIMC | 0252954 | |
|
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
 Skarżysko Kościelne
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Skarżysko Kościelne
|
||
| 51°08′15″N 20°54′51″E/51,137500 20,914167 |
||
Skarżysko Kościelne – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Skarżysko Kościelne[1].
Miejscowość jest siedzibą gminy Skarżysko Kościelne. Na południe od miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Skarżysko Kościelne.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według Jana Długosza w XV wieku Skarżysko Kościelne (zapisane przez niego pod nazwą Skarzyczsko coenobialis) było własnością klasztoru cystersów w Wąchocku. Z łanów kmiecych klasztorowi oddawano po fertonie czynszu, a także 30 jaj, 4 koguty i 2 sery. Miejscowi chłopi odrabiali pańszczyznę jeden dzień w tygodniu własnym wozem, ponadto powabę i pomocne. Oddawano również 8 korcy owsa i 4 jęczmienia. Znajdowały się tu także trzy karczmy z rolą i zagroda, które odrabiały pańszczyzny jeden dzień pieszy w tygodniu. Wszystkie role płaciły również klasztorowi dziesięcinę snopową i konopną o wartości 8 grzywien.
Wsią klasztoru cystersów wąchockich w województwie sandomierskim było także w ostatniej ćwierci XVI wieku[2].
W 1657 r. opat cystersów w Wąchocku, ks. Tomasz Leżański erygował tu kościół i parafię.
W XIX w. Skarżysko Kościelne było siedzibą gminy w powiecie iłżeckim. W 1827 r. wieś miała 46 domów i 341 mieszkańców. W 1880 r. znajdowały się tu 94 domy. Było tu 659 mieszkańców, 272 morgów ziemi dworskiej, 1337 morgów ziemi włościańskiej i 250 morgów w osadzie poduchownej[3]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół parafialny pw. Świętej Trójcy, wzniesiony w latach 1637–1643 wraz z dwiema kaplicami oraz ogrodzeniem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.794/1-4 z 16.10.1956 i z 11.02.1967)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-03-7].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
- ↑ Skarżysko 1(2) Kościelne w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochacze. Warszawa 1889.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 31 grudnia 2017; 4 miesiące temu. [dostęp 2018-02-06]. s. 59.
|
|||||||||||||||||||||||
