Lucjan Kulej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucjan Kulej
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1896
Danków

Data śmierci

13 lipca 1971

Pozycja

obrońca

Grób hokeisty Lucjana Kuleja na cmentarzu przy ul Sienkiewicza w Katowicach

Lucjan Kulej (ur. 26 listopada 1896 r. w Dankowie, zm. 13 lipca 1971 r. w Katowicach)[1] – hokeista, wioślarz, prawnik, olimpijczyk z St. Moritz 1928.

Ukończył gimnazjum w Częstochowie, po czym wyjechał na studia prawnicze do Warszawy. Tam trenował wioślarstwo. Latem 1918 został wybrany do zarządu AZS Warszawa[2].

Jednocześnie od 1915 należał do POW. 7 listopada 1918 roku zgłosił się na ochotnika do wojska i otrzymał przydział do formowanego w Dębicy pułku strzelców konnych (późniejszy 9 Pułk Ułanów Małopolskich)[2]. Jeszcze w tym samym miesiącu wyruszył na front polsko-ukraiński. W grudniu tego samego roku został ciężko ranny i dostał się do niewoli, z której zbiegł na wiosnę roku następnego[2]. W lecie 1920 został mistrzem Polski w dwóch konkurencjach: czwórce ze sternikiem i w ósemce[3]. W tym samym roku wyruszył na front wojny polsko-bolszewickiej[3]. Zdemobilizowany, w czasie przygotowań do plebiscytu śląskiego był delegatem warszawskiego komitetu; zajmował się zadaniami kurierskimi[4]. Był jednym z założycieli sekcji hokejowej AZS Warszawa (1922)[5].

W 1924 roku ukończył studia prawnicze, a w 1927 - aplikację sądową[6]. Był podprokuratorem Sądu Okręgowego w Warszawie, w Sosnowcu i w Katowicach[6]. W 1931 uczestniczył w mistrzostwach świata w hokeju na lodzie w Krynicy[7]. Po zakończeniu kariery zawodniczej był działał jeszcze jako sędzia i trener. Jako współtrener pojechał na kolejne igrzyska olimpijskie[8].

Podczas okupacji niemieckiej pełnił funkcję prokuratora podziemnego Sądu Okręgowego w Warszawie[8]. Uczestnik powstania warszawskiego w batalionie Bełt (ps. „Ostoja”)[8]. Pod koniec powstania zbiegł wraz z żoną i ukrywał się pod Warszawą[8]. Po wojnie założył kancelarię adwokacką i pracował w zawodzie do osiągnięcia wieku emerytalnego[8].

Osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

  • Uczestnik igrzysk olimpijskich w hokeju na lodzie
  • Akademicki mistrz świata w hokeju na lodzie (1928)[9]
  • Wicemistrz Europy w hokeju na lodzie (1929)[6]
  • Mistrz Polski w hokeju na lodzie (1927–1931)[9]
  • Mistrz Polski w wioślarstwie - czwórka ze sternikiem (1920, 1925)[4]
  • Mistrz Polski w wioślarstwie - ósemka (1920, 1922, 1925, 1926)[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lucjan Kulej biographical information. olympedia.org. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
  2. a b c Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 60. ISBN 978-83-962258-2-5.
  3. a b Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 61. ISBN 978-83-962258-2-5.
  4. a b Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 62. ISBN 978-83-962258-2-5.
  5. a b Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 63. ISBN 978-83-962258-2-5.
  6. a b c Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 65. ISBN 978-83-962258-2-5.
  7. Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 67-68. ISBN 978-83-962258-2-5.
  8. a b c d e Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 69. ISBN 978-83-962258-2-5.
  9. a b Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik: Sportowcy dla niepodległej. Opowieść na rok powstań śląskich. 2021, s. 64. ISBN 978-83-962258-2-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]