Ulica Filtrowa w Warszawie

Filtrowa

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{jednostki}}}
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
ul. Rektorska ul. Lekarska al. Niepodległości ul. Sędziowska ul. Referendarska ul. Krzywickiego ul. Solariego ul. Rudawska ul. Orzechowska ul. Łęczycka al. Wielkopolski ul. Górnickiego ul. Warszewickiego ul. Kromera ul. Zimorowicza ul. Krzyckiego ul. Raszyńska ul. Mianowskiego ul. Mochnackiego ul. Asnyka ul. Akademicka pl. Narutowicza
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Ulica infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | państwo = | poprzednie nazwy = | miejscowość = | jednostki = | plan = | opis zdjęcia = | współrzędne = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "zdjęcie_podpis", "jedn1_nazwa", "państwo_kod", "jedn2", "mapa", "jedn1", "jedn2_nazwa", "jedn3", "rodzaj", "miasto" oraz "jedn3_nazwa".

Ulica Filtrowa – ulica położona w dwóch dzielnicach Warszawy: Ochocie i Śródmieściu.

Przebieg

Filtrowa jest ważną lokalnie ulicą łączącą Śródmieście Południowe i Starą Ochotę. Jej nazwa pochodzi od Filtrów Lindleya, rozległego kompleksu rozciągającego się po północnej stronie ulicy w jej środkowym biegu. Szczególnie dużą wagę ulica posiada na odcinku od ulicy Krzywickiego do placu Narutowicza, gdzie przejmuje ruch samochodowy i tramwajowy z kończącej się ulicy Nowowiejskiej.

Na wspomnianym odcinku znajduje się linia tramwajowa, obsługiwana przez 2 linie i 2 przystanki: "NIK" i "Raszyńska".

Historia

Ulicę Filtrowa przeprowadzono około roku 1893, początkowo tylko na odcinku od ul. Suchej (obecnie Krzywickiego) do Raszyńskiej, przy okazji powiększania terenów Filtrów Lindleya; równocześnie wzdłuż północnej pierzei ulicy wzniesiono odcinek otaczającego je muru. Fragment ulicy pomiędzy Topolową (dziś: Al. Niepodległości) a Suchą powstał przed rokiem 1914, uregulowano go jednak dopiero w związku z budową Kolonii Staszica około roku 1922. W tym czasie wytyczono także końcowy fragment ulicy - do Pl. Narutowicza; jako ostatni powstał fragment początkowy, pomiędzy Al. Niepodległości a Polem Mokotowskim - około roku 1927. Tereny rozciągające się od Filtrowej aż po ul. Wawelską zajmowały ówcześnie drewniane baraki koszarowe, użytkowane do roku 1915 przez wojska rosyjskie; samą ulicę przecinała wiodąca do nich bocznica kolejowa. Gwałtowny rozwój ulicy nastąpił w okresie międzywojennym, wraz z pojawieniem się budownictwa spółdzielczego na Ochocie. Do pierwszych spółdzielni należała Spółdzielnia Budowlano - Mieszkaniowa im. Lubeckiego, zabudowująca tereny w rejonie ulic Filtrowej, Wawelskiej, Mochnackiego i Górnickiego. Z czasem Kolonia Lubeckiego rozpadła się, tworząc niewielkie osiedla należące do kilku spółdzielni; tu także inwestowały wojsko i policja oraz instytucje państwowe, wznoszące domy dla swych pracowników. Jedynym budynkiem służącym ogółowi społeczeństwa stał się gmach Urzędu Województwa Warszawskiego, wybudowany w roku 1938 pod nr. 57; jego historyzująca sylweta nawiązuje do magnackich rezydencji. W roku 1926 ulicą Filtrową pojechał pierwszy tramwaj, łączący ulicę Suchą z Pl. Narutowicza. Od ulicy rozpoczynać się miało też imponujące założenie alei Wielkopolski, której zrealizowany w latach 1932-35 fragment istnieje do dziś w postaci malowniczego Zieleńca Wielkopolskiego. W roku 1944 zabudowa ulicy spłonęła; dzięki późnemu okresowi jej powstania i nowoczesnej konstrukcji wszystkie domy odbudowano do roku 1950. Większość interesującej architektonicznie i cenionej przez mieszkańców architektury zachowała się do dnia dzisiejszego. W okresie powojennym we wschodniej części ulicy, w miejscu dawnego toru wyścigów konnych powstały nowe zabudowania Politechniki Warszawskiej. W ostatnich latach po południowej stronie ulicy na tym odcinku powstały nowoczesne budynki biurowe.

Bibliografia

• Jarosław Zieliński: Atlas Dawnej Architektury Ulic i Placów Warszawy, tom 3. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 103. ISBN 83-906629-2-2.{{Cytuj książkę}} Nieznane pola: 1.

Otoczenie

Będąc na ulicy Filtrowej warto zwrócić uwagę na:

• biurowiec Focus Filtrowa
• zabytkowy dom Spółdzielni - Budowlano - Mieszkaniowej wraz z ogrodem, zbudowany 1924-27 (nr rej. 22-A z 21.12.2001) – ul. Filtrowa 7
• założenie i zabudowę Kolonii Staszica, wznoszonej od 1922 roku wg projektu Antoniego Dygata, Romana Felińskiego, Mariana Kontkiewicza, Adama Paprockiego i Józefa Referowskiego – na odcinku od al. Niepodległości do Zieleńca Wielkopolskiego
• siedzibę Najwyższej Izby Kontroli – ul. Filtrowa 57
• Konsulat Republiki Islandii – ul. Filtrowa 62
• Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności przy Filtrowej 68 gdzie, jak głosi granitowa tablica "ok. godz. 19.00, 31 lipca 1944 r. płk dypl. A. Chruściel "Monter" (1896-1960) d-ca Okręgu Warsz. AK podpisał w konspiracyjnej kwaterze swego sztabu rozkaz rozpoczęcia powstania warszawskiego"
• Zieleniec Wielkopolski z Aleją Wielkopolski, założony w 1938 roku wg projektu Zygmunta Hellwiga
• założenie i zabudowę Kolonii Lubeckiego, wzniesionej od 1924 roku przez m.in. Antoniego Jawornickiego, Aleksandra Sygietyńskiego, Wacława Wekera, Teofila Wiśniowskiego – na wschód od Zieleńca Wielkopolskiego
• założenie placu Narutowicza
• Ośrodek Akademicki Przy Filtrowej, ul. Filtrowa 27