Franciszek Bończak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, infobox
drobne redakcyjne
Linia 16: Linia 16:
|data śmierci = [[21 września]] [[1967]]
|data śmierci = [[21 września]] [[1967]]
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|1. funkcja = biskup diecezji misyjnej PNNK w Polsce
|1. funkcja = biskup misyjny PNNK w Polsce
|1. funkcja - okres = 1924-1928
|1. funkcja - okres = 1924-1928
|2. funkcja = proboszcz parafii Imienia Jezus w Milwaukee
|2. funkcja = proboszcz parafii Imienia Jezus w Milwaukee

Wersja z 17:05, 11 kwi 2013

Franciszek Bończak
biskup
Data urodzenia

1 grudnia 1881

Data śmierci

21 września 1967

biskup misyjny PNNK w Polsce
Okres sprawowania

1924-1928

proboszcz parafii Imienia Jezus w Milwaukee
Okres sprawowania

1929-1954

Wyznanie

starokatolickie

Kościół

PNKK

Prezbiterat

30 grudnia 1903

Nominacja biskupia

1924

Sakra biskupia

17 sierpnia 1924

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 sierpnia 1924

Miejscowość

Scranton

Miejsce

Katedra św. Stanisława w Scranton

Konsekrator

Franciszek Hodur

Współkonsekratorzy

Leon Grochowski

Franciszek Bończak (ur. 1 grudnia 1881, zm. 21 września 1967) – duchowny starokatolicki, misjonarz, publicysta, pierwszy biskup misyjny Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Polsce.

Życiorys

Pochodził ze Śląska Cieszyńskiego. Urodził się w Pogórzu. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w Cieszynie. W szkole średniej pomagał Stanisławowi Stojałowskiemu redagować pismo Pszczółka. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po roku nauki został powołany do odbycia służy w Armii Austro-Węgier. Zostawszy porucznikiem artylerii, zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

W 1902 roku zamieszkał w Chicago, gdzie postanowił zostać dziennikarzem. Ostatecznie jednak zdecydował się na przyjęcie stanu duchownego i rozpoczął studia w Seminarium Wszystkich Świętych. 30 grudnia 1903 roku przyjął święcenia kapłańskie Związał się ze wspólnotą starokatolicką biskupa Antoniego Kozłowskiego, a następnie wspólnotą Franciszka Hodura. W 1904 roku wziął udział w I Synodzie PNKK w Scranton, na którym została podjęta próba zjednoczenia wszystkich Kościołów polonijnych w USA.

Początkowo pracował jako duszpasterz w Passaic. W 1910 roku został mianowany wikariuszem generalnym PNKK dla stanów Pensylwania i Maryland. W 1914 roku został organizatorem, a następnie do 1922 roku pierwszym proboszczem parafii narodowej Imienia Jezus w Milwaukee. Uczestniczył ponadto w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła w Milwaukee.

W 1922 roku wyjechał z USA do Polski. Przybył do Krakowa, gdzie otrzymał zadanie administrowania wspólnotą misyjną PNKK. Dla propagowania ideologii Kościoła założył w 1923 roku organ prasowy Polska Odrodzona. Zorganizował także seminarium duchowne i kurię w Krakowie.

W lipcu 1924 roku przybył do Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby uczestniczyć w II Nadzwyczajnym Synodzie PNKK w Scranton. Na zgromadzeniu tym został wybrany biskupem, a następnie 17 sierpnia 1924 roku przyjął sakrę biskupią z rąk Franciszka Hodura. Ponownie powrócił do Polski i podjął starania o prawną rejestrację diecezji polskiej PNKK.

W 1927 roku Franciszek Bończak wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki rzekomo w celu załatwienia spraw kościelnych, a faktycznie porzucając misję z uwagi na ciężkie warunki pracy w Polsce, a także niemożność dojścia do porozumienia w niektórych kwestiach z biskupem Franciszkiem Hodurem.

Po przyjeździe do USA objął probostwo w parafii Zbawiciela w Detroit. W 1928 roku I Synod Kościoła Narodowego w Polsce odwołał go z funkcji biskupa misyjnego PNKK. W 1929 roku Franciszek Bończak powrócił do pracy na parafii Imienia Jezus w Milwaukee. W 1931 roku asystował w uroczystościach rekonsekracji katedry diecezji zachodniej PNKK w Chicago.

10 stycznia 1952 roku wspólnie z Leonem Grochowskim uczestniczył w konsekracji biskupa episkopalnego Donalda Hallocka[1]. W 1954 roku przeszedł na emeryturę i przekazał kierowanie parafią w Milwaukee nowemu proboszczowi Walterowi Słowakiewiczowi. Zamieszkał w Mount Prospect w stanie Illinois.

W 1958 roku jako biskup-emeryt bez autoryzacji Pierwszego Biskupa PNKK udzielił w Cleveland konsekracji Bernardowi Goławskiemu, wybranemu biskupem przez X Synod PNKK w Chicago. W 1964 roku wziął udział w uroczystościach jubileuszu parafii narodowej Imienia Jezus w Milwaukee.

Zmarł w 1967 roku w szpitalu św. Aleksego w Elk Grove Village. Pochowany został na cmentarzu Chapel Hill Cemetery w Greenfield w stanie Wisconsin.

  1. Robert Redmile. The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada. s.235. ISBN 1-60034-517-4

Bibliografia

Szablon:Ordynariusz diecezji polskiej PNKK