Władimir Kowalewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Magyar062 przeniósł stronę Władimir Kowalewski na Włodzimierz Kowalewski (paleontolog) w miejsce przekierowania |
włodzimierz |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
''' |
'''Włodzimierz Kowalewski''' ([[język rosyjski|ros.]] Владимир Онуфриевич Ковалевский, ur. [[2 sierpnia]] [[1842]] w [[Szustianka|Szustiance]], [[powiat dyneburski]], zm. [[15 kwietnia]] [[1883]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – polski [[paleontolog]] i [[Ewolucja|ewolucjonista]] działający w Rosji. |
||
Mąż matematyczki [[Sofja Kowalewska|Zofii Kowalewskiej]], brat embriologa [[Aleksandr Kowalewski|Aleksandra Kowalewskiego]]. |
Mąż matematyczki [[Sofja Kowalewska|Zofii Kowalewskiej]], brat embriologa [[Aleksandr Kowalewski|Aleksandra Kowalewskiego]]. |
||
Wersja z 07:09, 26 kwi 2013
Włodzimierz Kowalewski (ros. Владимир Онуфриевич Ковалевский, ur. 2 sierpnia 1842 w Szustiance, powiat dyneburski, zm. 15 kwietnia 1883 w Moskwie) – polski paleontolog i ewolucjonista działający w Rosji.
Mąż matematyczki Zofii Kowalewskiej, brat embriologa Aleksandra Kowalewskiego.
Życiorys
Od 1854 studiował prawo na Uniwersytecie Petersburskim, które ukończył w 1861. Od razu po zakończeniu nauki wyjechał do Niemiec, gdzie otrzymał doktorat z filozofii na uniwersytecie w Jenie, a potem do Anglii. W czasie pobytu w Europie Zachodniej rozpoczął studia paleontologiczne.
Na wieść o wybuchu powstania styczniowego przyjechał do Polski i brał udział w walkach. W 1866 wziął udział w kampanii Garibaldiego przeciwko Austrii. Następnie podjął badania geologiczne.
W 1873 powrócił do Rosji, gdzie na uniwersytecie petersburskim w 1875 zdał egzamin na magistra mineralogii i geognozji. Od 1881 docent geologii uniwersytetu moskiewskiego.
Zaangażował się finansowo i organizacyjnie w spółkę naftową eksploatującą złoża ropy koło Baku. W wyniku bankructwa tej firmy popełnił samobójstwo.
Dorobek naukowy
Głównym obszarem badawczym Kowalewskiego była ewolucja kopytnych. Przeprowadził rekonstrukcję ewolucji koniowatych w tak pełny, jak na XIX w., sposób, że model rozwoju i przekształceń form prowadzących do współczesnego konia stał się jednym ze sztandarowych przykładów zastosowania ewolucjonizmu w paleontologii.
Badał związek zmian anatomicznych organów w trakcie filogenezy danej grupy ze zmianami środowiska, będąc jednym z pionierów paleoekologii. Jako pierwszy odkrył zjawisko radiacji adaptywnej.
Był głównym propagatorem teorii ewolucji Darwina w Rosji.
Wybrane prace
- On the Osteology of the Hyopotamidae (1873)
- Sur l'Anchiterium aure lianense et sur l'histoire paleontologique des cheveaux (1873)
- Остеология двух ископаемых видов из группы копытных - Entelodon и Gelocus Aimardi" (1875)
- Osteologie des Genus Entelodon Aym.
- Monographie der Gattung Antracotherium Cuv. und Versuch einer naturlichen Klassification d. fossilen Huftthiere" (1876)
- О границах между юрской и меловой формациями" (1877)
Bibliografia
- Zofia Kielan-Jaworowska (red.), 1963 - Mały słownik paleontologiczny. Wiedza Powszechna, Warszawa.
- http://www.rulex.ru/01110029.htm
- http://bril2002.narod.ru/pat4.html