Józef Klemens Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
345 374 edycje
kat.
Linia 27: Linia 27:
'''Józef Klemens Czartoryski''' herbu Pogoń Litewska, książę na [[Korzec (miasto)|Korcu]] i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany [[stolnik wielki litewski|stolnikiem litewskim]] w [[1764]] roku<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.</ref>, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu [[Czartoryscy|Czartoryskich]], poseł na [[Sejm Czteroletni]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.</ref> z [[Województwo wołyńskie (I Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]] w [[1788]] roku<ref>Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.</ref>, członek [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.</ref>, starosta łucki w [[1771]] roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.</ref>, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.</ref>.
'''Józef Klemens Czartoryski''' herbu Pogoń Litewska, książę na [[Korzec (miasto)|Korcu]] i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany [[stolnik wielki litewski|stolnikiem litewskim]] w [[1764]] roku<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.</ref>, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu [[Czartoryscy|Czartoryskich]], poseł na [[Sejm Czteroletni]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.</ref> z [[Województwo wołyńskie (I Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]] w [[1788]] roku<ref>Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.</ref>, członek [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.</ref>, starosta łucki w [[1771]] roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.</ref>, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.</ref>.


W [[1764]] roku podpisał elekcję [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]<ref>Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.</ref>. Figurował na liście posłów i senatorów [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763-1794|posła rosyjskiego]] [[Jakow Bułhakow|Jakowa Bułhakowa]] w [[1792]] roku, która zawierała zestawienie osób, na które [[Rosjanie]] mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja<ref>Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.</ref>.
W [[1764]] roku podpisał elekcję [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]<ref>Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.</ref>. Figurował na liście posłów i senatorów [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763–1794|posła rosyjskiego]] [[Jakow Bułhakow|Jakowa Bułhakowa]] w [[1792]] roku, która zawierała zestawienie osób, na które [[Rosjanie]] mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja<ref>Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.</ref>.


W roku [[1767]] otrzymał [[Order Orła Białego]]. W [[1765]] został kawalerem [[Order Świętego Stanisława|Orderu Świętego Stanisława]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, [[Warszawa]] [[2006]] s. 177.</ref>.
W roku [[1767]] otrzymał [[Order Orła Białego]]. W [[1765]] został kawalerem [[Order Świętego Stanisława|Orderu Świętego Stanisława]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, [[Warszawa]] [[2006]] s. 177.</ref>.

Wersja z 11:36, 27 wrz 2016

Józef Klemens Czartoryski
Ilustracja
Herb
Pogoń Litewska
Rodzina

Czartoryscy herbu Pogoń Litewska

Data urodzenia

1740

Data i miejsce śmierci

17 marca 1810
Warszawa

Ojciec

Stanisław Kostka Czartoryski

Matka

Anna z Rybińskich

Żona

Dorota Barbara z Jabłonowskich

Dzieci

Maria Antonina Czartoryska
Klementyna Czartoryska
Teresa Czartoryska
Józefina Maria z Czartoryskich Potocka
Celestyna Czartoryska.

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Józef Klemens Czartoryski herbu Pogoń Litewska, książę na Korcu i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany stolnikiem litewskim w 1764 roku[1], polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu Czartoryskich, poseł na Sejm Czteroletni[2] z województwa wołyńskiego w 1788 roku[3], członek konfederacji targowickiej[4], starosta łucki w 1771 roku[5], starosta i wójt radoszycki w 1771 roku[6].

W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego[7]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[8].

W roku 1767 otrzymał Order Orła Białego. W 1765 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[9].

W 1764 został klucznikiem litewskim, w 1772 klucznikiem wołyńskim i starostą i wójtem miejscowości Łuki i Radoszyce.

W 1789/1790 był polskim posłem w Berlinie, mocno zaangażowanym w sprawę sojuszu z Prusami (Przymierze polsko-pruskie 1790). Tamtejszy poseł austriacki Henryk XIII, książę Reuß zu Greiz miał stwierdzić, że Czartoryski był człowiekiem światowym, lecz naiwnym, gdyż wierzącym w dobre intencje pruskich dyplomatów względem Polski.

W swoich dobrach w Korcu książę założył wytwórnię fajansu i porcelany (porcelana korecka), a po jej spaleniu się w roku 1797 założył wytwórnię pasów kontuszowych (pasy koreckie).

Jego ojcem był Stanisław Kostka Czartoryski, a matką Anna Rybińska. Żoną Józefa Klemensa została Dorota Barbara Jabłonowska, z którą miał pięć córek:

Bibliografia

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 653-659.
  1. ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.
  2. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.
  3. ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.
  4. ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.
  5. ↑ Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.
  6. ↑ Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.
  7. ↑ Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.
  8. ↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.
  9. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Klemens_Czartoryski&oldid=46935610”