Józef Klemens Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
WP:SK+ToS+mSK, drobne techniczne
Linia 3: Linia 3:
|wszystkie imiona =
|wszystkie imiona =
|imię oryginalne =
|imię oryginalne =
|grafika = Loo_Józef_Klemens_Czartoryski.png
|grafika = Loo Józef Klemens Czartoryski.png
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|herb = POL COA Czartoryski duży.svg
|herb = POL COA Czartoryski duży.svg
Linia 24: Linia 24:
|wikicytaty =
|wikicytaty =
}}
}}
'''Józef Klemens Czartoryski''' herbu Pogoń Litewska, książę na [[Korzec (miasto)|Korcu]] i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany [[stolnik wielki litewski|stolnikiem litewskim]] w [[1764]] roku<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.</ref>, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu [[Czartoryscy|Czartoryskich]], poseł na [[Sejm Czteroletni]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.</ref> z [[Województwo wołyńskie (I Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]] w [[1788]] roku<ref>Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.</ref>, członek [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.</ref>, starosta łucki w [[1771]] roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.</ref>, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.</ref>, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w [[Państwo Kościelne|Państwie Kościelnym]] w [[1765]] roku<ref>Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.</ref>.

'''Józef Klemens Czartoryski''' herbu Pogoń Litewska, książę na [[Korzec (miasto)|Korcu]] i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany [[stolnik wielki litewski|stolnikiem litewskim]] w [[1764]] roku<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.</ref>, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu [[Czartoryscy|Czartoryskich]], poseł na [[Sejm Czteroletni]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.</ref> z [[Województwo wołyńskie (I Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]] w [[1788]] roku<ref>Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.</ref>, członek [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.</ref>, starosta łucki w [[1771]] roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.</ref>, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku<ref>Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.</ref>, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w [[Państwo Kościelne|Państwie Kościelnym]] w [[1765]] roku<ref>Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.</ref>.[[Kategoria:Przedstawiciele dyplomatyczni Polski przy Stolicy Apostolskiej (I Rzeczpospolita)]]


W [[1764]] roku podpisał elekcję [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]<ref>Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.</ref>. Figurował na liście posłów i senatorów [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763–1794|posła rosyjskiego]] [[Jakow Bułhakow|Jakowa Bułhakowa]] w [[1792]] roku, która zawierała zestawienie osób, na które [[Rosjanie]] mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja<ref>Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.</ref>.
W [[1764]] roku podpisał elekcję [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]]<ref>Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.</ref>. Figurował na liście posłów i senatorów [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763–1794|posła rosyjskiego]] [[Jakow Bułhakow|Jakowa Bułhakowa]] w [[1792]] roku, która zawierała zestawienie osób, na które [[Rosjanie]] mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja<ref>Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.</ref>.
Linia 50: Linia 49:


{{SORTUJ:Czartoryski, Józef Klemens}}
{{SORTUJ:Czartoryski, Józef Klemens}}
[[Kategoria:Przedstawiciele dyplomatyczni Polski przy Stolicy Apostolskiej (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Czartoryscy herbu Pogoń Litewska|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Czartoryscy herbu Pogoń Litewska|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Elektorzy Stanisława Augusta Poniatowskiego]]
[[Kategoria:Elektorzy Stanisława Augusta Poniatowskiego]]
Linia 59: Linia 59:
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I Rzeczypospolitej (województwo wołyńskie)]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I Rzeczypospolitej (województwo wołyńskie)]]
[[Kategoria:Posłowie Sejmu Czteroletniego (1788-1792)]]
[[Kategoria:Posłowie Sejmu Czteroletniego (1788-1792)]]
[[Kategoria:Przedstawiciele dyplomatyczni Polski przy Stolicy Apostolskiej (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Starostowie łuccy]]
[[Kategoria:Starostowie łuccy]]
[[Kategoria:Starostowie radoszyccy]]
[[Kategoria:Starostowie radoszyccy]]

Wersja z 17:47, 18 gru 2016

Józef Klemens Czartoryski
Ilustracja
Herb
Pogoń Litewska
Rodzina

Czartoryscy herbu Pogoń Litewska

Data urodzenia

1740

Data i miejsce śmierci

17 marca 1810
Warszawa

Ojciec

Stanisław Kostka Czartoryski

Matka

Anna z Rybińskich

Żona

Dorota Barbara z Jabłonowskich

Dzieci

Maria Antonina Czartoryska
Klementyna Czartoryska
Teresa Czartoryska
Józefina Maria z Czartoryskich Potocka
Celestyna Czartoryska.

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Józef Klemens Czartoryski herbu Pogoń Litewska, książę na Korcu i Oleksińcach (ur. 1740, zm.17 marca 1810 w Warszawie) – mianowany stolnikiem litewskim w 1764 roku[1], polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu Czartoryskich, poseł na Sejm Czteroletni[2] z województwa wołyńskiego w 1788 roku[3], członek konfederacji targowickiej[4], starosta łucki w 1771 roku[5], starosta i wójt radoszycki w 1771 roku[6], poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1765 roku[7].

W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego[8]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[9].

W roku 1767 otrzymał Order Orła Białego. W 1765 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[10].

W 1764 został klucznikiem litewskim, w 1772 klucznikiem wołyńskim i starostą i wójtem miejscowości Łuki i Radoszyce.

W 1789/1790 był polskim posłem w Berlinie, mocno zaangażowanym w sprawę sojuszu z Prusami (Przymierze polsko-pruskie 1790). Tamtejszy poseł austriacki Henryk XIII, książę Reuß zu Greiz miał stwierdzić, że Czartoryski był człowiekiem światowym, lecz naiwnym, gdyż wierzącym w dobre intencje pruskich dyplomatów względem Polski.

W swoich dobrach w Korcu książę założył wytwórnię fajansu i porcelany (porcelana korecka), a po jej spaleniu się w roku 1797 założył wytwórnię pasów kontuszowych (pasy koreckie).

Jego ojcem był Stanisław Kostka Czartoryski, a matką Anna Rybińska. Żoną Józefa Klemensa została Dorota Barbara Jabłonowska, z którą miał pięć córek:

Bibliografia

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 653-659.
  1. Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 190.
  2. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 207.
  3. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 322.
  4. Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 62, s. 573.
  5. Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 28.
  6. Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawości publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 12.
  7. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.
  8. Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 58.
  9. Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 273.
  10. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 177.