Andrzej Wróbel (prawnik)

Andrzej Wróbel

Andrzej Wróbel i Ewa Łętowska (2011)
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1953 Bodzechów
Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres	od 29 maja 2011 do stycznia 2017

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Andrzej Wróbel (ur. 18 lipca 1953 w Bodzechowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki, w latach 2004–2011 i od 2017 sędzia Sądu Najwyższego, w latach 2011–2017 sędzia Trybunału Konstytucyjnego, redaktor naczelny miesięcznika „Państwo i Prawo”.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Został w 1976 pracownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na tej uczelni. W 1982 doktoryzował się, a w 1991 uzyskał na UMCS stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Centralne planowanie państwowe. Studium administracyjno-prawne. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w prawie publicznym (w tym administracyjnym) i prawie europejskim. Odbywał staże i prowadził badania naukowe na uczelniach zagranicznych (m.in. w Heidelbergu i Lwowie).

Prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Katanii, Uniwersytecie Warszawskim i innych uczelniach. Był prodziekanem WPiA UMCS ds. studiów zaocznych studiów administracyjnych (1994). Od 2002 do 2006 zasiadał w Radzie Legislacyjnej IX kadencji, przewodniczył radzie programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury. Został profesorem w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej i w Instytucie Nauk Prawnych PAN, a w 2004 sędzią Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wszedł też w skład redakcji „Europejskiego Przeglądu Sądowego”.

W 2010 rekomendowany przez klub poselski SLD do Trybunału Konstytucyjnego (z poparciem posłów z innych ugrupowań, w tym PO), nie został jednak wybrany. W 2011 został zgłoszony po raz kolejny, tym razem wybrano go w skład TK (w miejsce Ewy Łętowskiej). Ślubowanie złożył 29 maja tego samego roku. W grudniu 2016 zapowiedział rezygnację ze stanowiska sędziego Trybunału Konstytucyjnego i powrót do orzekania w Sądzie Najwyższym, motywując swoją decyzję sprzeciwem wobec sposobu, w jaki Prawo i Sprawiedliwość obchodzi się z TK. 24 stycznia 2017 Prezydent RP Andrzej Duda powołał go na sędziego Sądu Najwyższego.

Jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Państwo i Prawo”.

Wybrane publikacje

• Instytucje prawa administracyjnego (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
• Karta Praw Podstawowych w europejskim i krajowym porządku prawnym (red.), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2009
• Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz (współautor), Zakamycze, Kraków 2000
• Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (współautor), C.H. Beck, Warszawa 2010
• Odpowiedzialność odszkodowawcza w administracji (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
• Postępowanie administracyjne (współautor), Zakamycze, Kraków 1998
• Postępowanie administracyjne i postępowanie egzekucyjne w administracji (współautor), Zakamycze, Kraków 2002
• Prawna ochrona gruntów rolnych w procesie inwestycyjnym, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1984
• Prawo procesowe administracyjne (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
• Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską 3 tomy (współautor), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008–2010
• Ustrój i zadania administracji publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej (współautor), FFE, Warszawa 1993
• Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich (red.), Zakamycze, Kraków 2004
• Współpraca sądowa w sprawach cywilnych i karnych (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2007

Bibliografia

• Druk sejmowy nr 3573 z biogramami kandydatów do Trybunału Konstytucyjnego z 5 listopada 2010. [dostęp 2011-05-30].
• {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .{{Ludzie nauki}} Brakujące pola: data dostępu oraz osoba. Nieznane pola: "name". [dostęp 2011-05-30].