Szumy uszne

Dzwonienie (szum) w uszach

{{{nazwa naukowa}}}
Synonimy	{{{synonimy}}}
Specjalizacja	{{{specjalizacja}}}
Objawy	{{{objawy}}}
Powikłania	{{{powikłania}}}
Początek	{{{początek}}}
Czas trwania	{{{czas trwania}}}
Typy	{{{typy}}}
Przyczyny	{{{przyczyny}}}
Czynniki ryzyka	{{{czynniki ryzyka}}}
Rozpoznanie	{{{rozpoznanie}}}
Różnicowanie	{{{różnicowanie}}}
Zapobieganie	{{{zapobieganie}}}
Leczenie	{{{leczenie}}}
Leki	{{{leki}}}
Rokowanie	{{{rokowanie}}}
Zapadalność	{{{zapadalność}}}
Śmiertelność	{{{śmiertelność}}}
Klasyfikacje
ICD-11	{{{ICD11}}} {{{ICD11 nazwa}}}
ICD-10	H93.1
DSM-5	{{{DSM-5}}} {{{DSM-5 nazwa}}}
DSM-IV	{{{DSM-IV}}} {{{DSM-IV nazwa}}}

{{Choroba infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | zapadalność = | commons = | ICD11 nazwa = | DSM-5 = | DSM-5 nazwa = | typy = | specjalizacja = | czas trwania = | leki = | synonimy = | powikłania = | DSM-IV = | śmiertelność = | DSM-IV nazwa = | czynniki ryzyka = | leczenie = | zapobieganie = | objawy = | rozpoznanie = | początek = | nazwa naukowa = | ICD11 = | opis grafiki = | różnicowanie = | alt grafiki = | przyczyny = | rokowanie = Nieznane pola: "DSM nazwa łacińska", "MeshYear", "DSM", "nazwa łacińska", "DSM nazwa" oraz "podpis grafiki".

Szumy uszne, (łac. tinnitus auris) – grupa przykrych doznań dźwiękowych pochodzenia endogennego, które zwykle są objawami drobnych defektów w uchu wewnętrznym. Szumy uszne mają charakter subiektywny, słyszane są tylko przez osobę, u której powodują dyskomfort. Nie pochodzą z otoczenia, jednak może je generować zbyt głośny dźwięk. Odczuwane są w uszach lub w głowie.

Wyróżnia się szum:

• czaszkowy,
• uszny - szum naczyniopochodny jest pulsujący, nasila się po wysiłku, emocjach, przy wzroście ciśnienia tętniczego, może zmieniać się przy poruszaniu głową,
• nerwowy - często pozostałość zapalenia ucha środkowego i błędnika lub pracy w hałasie, procesu starzenia.

Etiologia

W około 67% przypadków nie udaje się ustalić przyczyny szumów. Najprawdopodobniej w tej części przypadków przyczyna ma centralne pochodzenie (mózg). W tym przypadku defekt miałby polegać na niewłaściwej obróbce sygnałów docierających do mózgu. W pozostałej części przypadków etiologia jest wyraźnie określona.

Do określonych przyczyn należą:

• uraz akustyczny – ekspozycja na zbyt silny bodziec akustyczny, na przykład słuchanie głośnej muzyki, praca w nadmiernym hałasie;
• uraz czaszki, stan po operacji ucha środkowego;
• infekcja górnych dróg oddechowych;
• choroba Ménière’a
• uszkodzenie komórek rzęskowych, które są częścią ślimaka;
• zaleganie woskowiny w uchu;
• uszkodzenia w stawie żuchwowym, a także w obrębie mięśni żwaczy;
• nadmierny stres;
• niektóre leki, na przykład kwas acetylosalicylowy, indometacyna, erytromycyna, aminoglikozydy, chinina, chlorochinina, chinidyna, diuretyki pętlowe, cisplatyna;
• konflikt naczyniowo-nerwowy nerwu VIII;
• uraz nerwu VIII;
• nadciśnienie tętnicze;
• drgania sztywnych tętnic;
• przewodzenie szmerów od serca oraz od tętniaka;
• stwardnienie rozsiane.

W przypadku jednostronnego, subiektywnego szumu w uchu należy podejrzewać guz kąta móżdżkowo-mostkowego lub nerwiak nerwu VIII

Zapobieganie

• ochrona uszu przed nadmiernym hałasem poprzez używanie ochraniaczy na uszy w miejscach pracy wystawionych na nadmierny hałas;
• unikanie leków powodujących uszkodzenie słuchu;
• zapanowanie nad bezsennością, zmęczeniem, wyczerpaniem, depresją;
• ograniczanie słuchania głośnej muzyki, głównie przez słuchawki douszne.

Objawy

Objawy szumu w uszach występują w rozmaitych postaciach. Najczęściej są określane jako:

• gwizdanie,

• piszczenie,
• szmer,
• szum,
• pulsowanie,
• dzwonienie,
• tykanie.

Leczenie

• Tzw. TRT (Tinnitus retraining therapy) – obecnie najbardziej skuteczna metoda terapii, stosowana w wyspecjalizowanych ośrodkach, polegająca na uaktywnianiu procesu habituacji szumu; stosuje się tu specjalne nagrania z tzw. szumem szerokopasmowym, którego słuchanie daje w konsekwencji subiektywne ściszenie własnego szumu;
• stosowanie aparatów słuchowych;
• leki usprawniające krążenie naczyniowe w błędniku i naczyniach mózgowych;
• leki przeciwdepresyjne oraz uspokajające, które są skuteczne wtedy, gdy szum uszny jest objawem złego samopoczucia lub depresji. Ogólnie efekty działania leków nie są zadowalające w przypadku szumu w uszach;
• stymulacja laserem, mająca na celu zainicjowanie samodzielnej naprawy defektu komórek słuchowych przez organizm.

Powikłania

• zaburzenia koncentracji,
• bezsenność, zmęczenie i wyczerpanie,
• w skrajnych przypadkach powstaje depresja, której mogą towarzyszyć myśli samobójcze.

Bibliografia

• Franciszek Kokot Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Wyd. II Warszawa 2005 ISBN 83-200-2189-8
• Paul Rutter Opieka farmaceutyczna. Objawy, rozpoznanie i leczenie wyd. 1, Urban & Partner, Wrocław 2006 ISBN 83-89581-08-6

Przypisy

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Linki zewnętrzne

• Portal i forum pacjentów Kliniki Szumów Usznych Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu
• Blog i forum poświęcone szumom usznym