Włosek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
m Poprawiam szablon cytowania |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
* <ref name="Wang-2004">{{Cytuj pismo | nazwisko = Wang | imię = S. | nazwisko2 = Wang | imię2 = JW. | nazwisko3 = Yu | imię3 = N. | nazwisko4 = Li | imię4 = CH. | nazwisko5 = Luo | imię5 = B. | tytuł = Control of plant trichome development by a cotton fiber MYB gene. | czasopismo = Plant Cell | wolumin = 16 | numer = 9 | strony = 2323-34 | miesiąc = Sep | rok = 2004 | doi = 10.1105/tpc.104.024844 | pmid = 15316114}}</ref> |
* <ref name="Wang-2004">{{Cytuj pismo | nazwisko = Wang | imię = S. | nazwisko2 = Wang | imię2 = JW. | nazwisko3 = Yu | imię3 = N. | nazwisko4 = Li | imię4 = CH. | nazwisko5 = Luo | imię5 = B. | tytuł = Control of plant trichome development by a cotton fiber MYB gene. | czasopismo = Plant Cell | wolumin = 16 | numer = 9 | strony = 2323-34 | miesiąc = Sep | rok = 2004 | doi = 10.1105/tpc.104.024844 | pmid = 15316114}}</ref> |
||
* <ref name=Rutkowski>{{Cytuj książkę |nazwisko=Rutkowski |imię=Lucjan |tytuł= Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej |rok=2006 |wydawca= Wyd. Naukowe PWN |miejsce= Warszawa |isbn= 83-01-14342-8}}</ref> |
* <ref name=Rutkowski>{{Cytuj książkę |nazwisko=Rutkowski |imię=Lucjan |tytuł= Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej |rok=2006 |wydawca= Wyd. Naukowe PWN |miejsce= Warszawa |isbn= 83-01-14342-8}}</ref> |
||
* <ref name=slownik>{{cytuj książkę|autor=Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.) |tytuł=Słownik botaniczny | |
* <ref name=slownik>{{cytuj książkę|autor=Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.) |tytuł=Słownik botaniczny |wydanie=wydanie II, zmienione i uzupełnione |miejsce=Warszawa |rok=2003 |wydawca=Wiedza Powszechna |strony=823, 993 |isbn = 83-214-1305-6}}</ref> |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 01:22, 9 lis 2018
Włoski, trichomy (łac. pilus) – jedno lub wielokomórkowe, żywe lub martwe wytwory skórki (epidermy) u roślin. Są zróżnicowane zarówno pod względem funkcji, jak i kształtu. Gęsta powłoka z włosków na powierzchni niektórych roślin nazywana jest kutnerem[1]. Włoski są utrzymywane, albo przez cały okres życia rośliny (trichomy trwałe), albo tylko przez jakiś czas, po czym są zrzucane[2].
Budowa i funkcje
Włoski mogą być zbudowane z jednej lub wielu komórek żywych lub martwych pokrytych kutyną. Występuje wiele stopni pośrednich między typowymi komórkami epidermy a włoskami. Podstawowym podziałem włosków jest podział na włoski zwykłe i wydzielnicze[3][4].
Podstawową funkcją martwych włosków zwykłych jest zabezpieczanie roślin przed parowaniem i nagrzewaniem (martwe włoski zmniejszają transpirację, podczas gdy żywe – zwiększają powierzchnię parowania[4]). Gęsty kutner jest charakterystyczną cechą kserofitów. Włoski zwykłe zawierają protoplast przez krótki czas. Po obumarciu tworzą srebrnobiałą powłokę na liściach i łodygach[3]. Włoski zwykłe mogą również zapewniać przyczepność organom pnączy, tego typu włoski występują na przykład u chmielu[3].
Włoski wydzielnicze są żywe przez dłuższy czas, a po obumarciu protoplastu zwykle odłamują się. Przykładem włosków wydzielniczych są włoski parzące, występują między innymi u pokrzywy. Wierzchołek takich włosków zakończony jest główką, która odłamuje się pod naciskiem, ostra szyjka wbija się w skórę i wstrzykuje substancję parzącą[3]. Włoski wydzielnicze zwykle wytwarzają olejki eteryczne, ale mogą też wydzielać wodę (wypotniki)[4], sole (np. u łobody), nektar, śluzy (np. u nasady liści szczawiu)[5].
Włoski można podzielić, ze względu na ich budowę na[6]:
- gruczołowate – posiadają na końcu zgrubienie i wydzielają różnego rodzaju wydzieliny
- gwiaździste – na końcu rozgałęziają się na co najmniej 3 ramiona
- haczykowate – zakończone jednym lub kilkoma zagiętymi haczykami, np. włoski czepne chmielu
- łuskowate – mające kształt łusek, pełnią funkcje ochronne
- parzące – zawierające drażniącą substancję (np. u pokrzywy)
- pierzaste – o końcach rozgałęzionych pierzasto, gęsto występując tworzą "filcową" powłokę – kutner (np. u szarotki alpejskiej lub dziewanny).
- tarczowate – szerokie i płaskie, wyrastające na trzonku przyrośniętym na środku.
Znaczenie
Morfologia włosków ma duże znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków roślin (chociaż na jednej roślinie może występować wiele ich rodzajów)[2]. Budowa włosków odgrywa istotną rolę w klasyfikacji rodziny kapustowatych (krzyżowych) i trudziczkowatych, w obfitującym w gatunki rodzaju traganek i Vernonia[5].
W przemyśle tekstylnym duże znaczenie mają włoski pokrywające nasiona bawełny[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 136-137. ISBN 83-01-13953-6.
- ↑ a b Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 67-71. ISBN 83-01-00420-7.
- ↑ a b c d Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 262-267.
- ↑ a b c Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 823, 993. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ a b Gurcharan Singh: Plant Systematics. An Integrated Approach. Enfield, New Hempshire: Science Publishers Inc., 2004, s. 137. ISBN 1-57808-351-6.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ S. Wang, JW. Wang, N. Yu, CH. Li i inni. Control of plant trichome development by a cotton fiber MYB gene.. „Plant Cell”. 16 (9), s. 2323-34, Sep 2004. DOI: 10.1105/tpc.104.024844. PMID: 15316114.