Ekspedycja 47

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ekspedycja 47
Emblemat Ekspedycja 47
Pojazd
Pojazd dowożący

Sojuz TMA-19M
Sojuz TMA-20M

Załoga
Zdjęcie Ekspedycja 47
od lewej: Oleg Skripoczka, Jeffrey Williams, Aleksiej Owczynin, Thimothy Peake, Thimoty Kopyra, Jurij Malenczenko
Załoga

6

Start
Początek misji

2 marca 2016
01:02 UTC

Misja ISS
Pobyt na stacji ISS

109 d, 3h, 50 min

Lądowanie
Lądowanie

18 czerwca 2016
05:52 UTC

Międzynarodowa Stacja Kosmiczna

Ekspedycja 47 – stała załoga Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, która sprawowała swoją misję od 2 marca do 18 czerwca 2016 roku. Misja 47. stałej załogi ISS rozpoczęła się wraz z odłączeniem od stacji statku Sojuz TMA-18M i trwała do momentu odcumowania Sojuza TMA-19M.

Załoga[edytuj | edytuj kod]

W skład załogi Ekspedycji 47 wchodziło 6 astronautów, z trzech państw i agencji kosmicznych. Dowódcą ekspedycji był Amerykanin Timothy Kopra, dla którego był to drugi lot w kosmos. Wcześniej był członkiem 20. stałej załogi ISS i odbył lot kosmiczny na pokładzie promu Endeavour w ramach misji STS-127 oraz wahadłowca Discovery podczas STS-128. Timothy Kopra przybył na ISS na pokładzie Sojuza TMA-19M razem z Brytyjczykiem Timem Peakem z Europejskiej Agencji Kosmicznej oraz Rosjaninem Jurijem Malenczenkiem. Dotarli oni na ISS 15 grudnia 2015 roku i do 2 marca 2016 roku byli członkami 46 stałej załogi ISS. Jurij Malenczenko był najbardziej doświadczonym członkiem załogi. Odbył on wcześniej 5 lotów kosmicznych, w tym jeden na stację Mir i jeden na pokładzie wahadłowca Atlantis w ramach misji STS-106. Był on też członkiem czterech wcześniejszych stałych załóg na ISS: 7 (jako dowódca), 16, 32 i 33.

Początkowo ekspedycja składała się tylko z trzech kosmonautów. Kolejna trójka dołączyła do załogi 19 marca 2016 roku, gdy na stację na pokładzie Sojuza TMA-20M przybyli Rosjanie: Aleksiej Owczynin i Oleg Skripoczka oraz Amerykanin Jeffrey Williams. Oleg Skripoczka był wcześniej członkiem ekspedycji 25 i 26. Z kolei dla Jeffreya Williamsa była to 4 wizyta na ISS. Wcześniej odbył on lot promem kosmicznym Atlantis w ramach misji STS-101, a także był członkiem 13, 21 i 22 (jako dowódca) stałej załogi ISS.

Ekspedycja 47 zakończyła się, gdy początkowa trójka członków załogi rozpoczęła lot powrotny na Ziemię 18 czerwca 2016 roku. Aleksiej Owczynin, Oleg Skripoczka i Jeffrey Williams pozostali na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, jednak przeszli do składu 48 stałej załogi, gdzie Amerykanin został dowódcą stacji.

Załogę rezerwową stanowiły odpowiednie załogi rezerwowe Sojuza TMA-19M i Sojuza TMA-20M. Jako dublerzy pierwszej trójki załogi mianowani zostali:

Powyższa trójka astronautów stanowiła następnie skład podstawowej załogi Sojuza MS-01 oraz Ekspedycji 48 i 49.

Jako zastępców drugiej trójki kosmonautów Ekspedycji 47 mianowano:

Powyższa trójka astronautów stanowiła następnie skład podstawowej załogi Sojuza MS-02 oraz Ekspedycji 49 i 50.

Skład załogi[edytuj | edytuj kod]

Funkcja Pierwsza załoga

(2-19.03. 2016)

Druga załoga

(19.03- 18.06.2016)

Pojazd kosmiczny, port dokujący Start,

dokowanie do ISS

odłączenie od ISS, lądowanie Czas misji na ISS Uwagi
Dowódca Stany Zjednoczone Timothy Kopra, NASA

2 lot w kosmos

Sojuz TMA-19M[1],

Rasswiet

15 grudnia 2015 11:03 UTC,

15 grudnia 2015 17:33 UTC

18 czerwca 2016 05:52 UTC,

18 czerwca 2016 09:14 UTC

109 d, 3h, 50 min Od 15 grudnia 2015 do 2 marca 2016 w składzie Ekspedycji 46.

Łączny czas spędzony na ISS: 185 dni, 12 h, 19 min.

Inżynier pokładowy 1 Wielka Brytania Timothy Peake, ESA

1 lot w kosmos

Inżynier pokładowy 2 Rosja Jurij Malenczenko, Roskosmos

6 lot w kosmos

Inżynier pokładowy 3 Rosja Aleksiej Owczynin, Roskosmos

1 lot w kosmos

Sojuz TMA-20M[2],

Poisk

18 marca 2016 21:26 UTC,

19 marca 2016 03:09 UTC

6 września 2016 (planowane),

7 września 2016 (planowane)

91 d, 2 h 43 min Od 18 czerwca 2016 w składzie Ekspedycji 48.
Inżynier pokładowy 4 Rosja Oleg Skripoczka, Roskosmos

2 lot w kosmos

Inżynier pokładowy 5 Stany Zjednoczone Jeffrey Williams, NASA

4 lot w kosmos

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Sojuz TMA-20M zbliżający się do ISS

Misja 47. stałej załogi rozpoczęła się 2 marca 2016 roku o 1:02:39 czasu UTC wraz z odłączeniem się od stacji statku Sojuz TMA-18M. Początkowo do stacji zadokowany był jedynie Sojuz TMA-19M (do modułu Rasswiet), ale od 19 marca 2016 roku do ISS połączony był również Sojuz TMA-20M (do modułu Poisk).

Loty transportowe[edytuj | edytuj kod]

Statek Progress MS-1 zadokowany do modułu Pirs

Do 30 marca 2016 roku do stacji zadokowany był statek transportowy Progress M-29M (do modułu Zwiezda), który wcześniej dostarczył zaopatrzenie, a także był wykorzystywany do korekty orbity ISS[1]. Od 23 grudnia 2015 roku przez cały okres misji do modułu Pirs zadokowany był statek Progress MS-01[3].

Statek Cygnus przed uchwyceniem przez Canadarm2

23 marca 2016 roku w drogę na ISS wyruszył statek transportowy Cygnus w ramach misji CRS OA-6 Rick Husband, nazwanej na część zmarłego astronauty Ricka Husbanda. Start odbył się z kompleksu startowego SLC-41 z przylądku Canaveral przy pomocy rakiety Atlas V[4]. Na pokładzie Cygnusa znajdowało się 3279 kg zaopatrzenia, w tym[5]:

  • 1139 kg zaopatrzenia dla załogi (m.in. środki higieniczne, tusz i papier do drukarek),
  • 1108 kg środków potrzebnych do sprawnego funkcjonowania stacji (m.in. filtry antybakteryjne, wkłady toaletowe),
  • 777 kg materiału do badań,
  • 98 kg urządzeń elektronicznych (m.in. laptop, dysk twardy, aparaty fotograficzne, kable),
  • 157 kg przedmiotów potrzebnych do spacerów kosmicznych.

Statek Cygnus został uchwycony przez Canadarm2 26 marca 2016 roku o 10:51 UTC, a 14:52 UTC nastąpiło jego zacumowanie do modułu Unity. Cygnus pozostał przycumowany do ISS do 14 czerwca 2016 roku, a jego deorbitacja nastąpiła 22 czerwca 2016 roku.

2 kwietnia 2016 roku o 17:58 UTC, dwa dni po wystrzeleniu z kosmodromu Bajkonur, do stacji do modułu Zwiezda zadokował statek Progress MS-02. Na pokładzie znajdowało się 2425 kg zaopatrzenia, w tym pożywienie, paliwo, tlen, woda, części zapasowe oraz materiały do badań[6]. Przy pomocy silników Progressa dokonano 13 kwietnia i 8 czerwca 2016 roku korekty orbity ISS[1].

Statek Dragon uchwycony przez Canadarm2

8 kwietnia 2016 roku z platformy startowej SLC-40 z przylądku Canaveral, przy pomocy rakiety Falcon 9 FT, do ISS wystartował statek transportowy Dragon w ramach misji SpaceX CRS-8. Na jego pokładzie znajdowało się 3136 kg zaopatrzenia i materiałów badawczych, a także eksperymentalny moduł BEAM[7], przyczepiony do ładowni Dragona. Oprócz tego statek dostarczył na ISS również 16 CubeSatów[8].

Statek Dragon został uchwycony przez Canadarm2 10 kwietnia 2016 roku o 11:23 UTC, a o 13:57 UTC został przycumowany do modułu Harmony. Odłączenie od ISS nastąpiło 11 maja 2016 roku o 10:02 UTC, a o 13:19 UTC jego uwolnienie przez Canadarm2. Po pięciu godzinach lotu statek Dragon wypełniony materiałami z ISS wylądował na Pacyfiku w okolicach Półwyspu Kalifornijskiego[9].

Lista lotów transportowych do ISS w czasie Ekspedycji 47[edytuj | edytuj kod]

kursywa oznacza, że start i dokowanie statku transportowego miało miejsce przed rozpoczęciem Ekspedycji 47 lub jego odłączenie i lądowanie/deorbitacja nastąpiły po zakończeniu misji.

Statek,

misja

Rakieta nośna Start Połączenie z ISS Odłączenie od ISS Czas na ISS Lądowanie Ładunek do ISS
RosjaProgress

M-29M[10]

Sojuz-U 1 października 2015

16:49 UTC,

Bajkonur 1/5

1 października 2015

22:52 UTC

30 marca 2016

14:14 UTC

180 d, 15 h, 22 min 8 kwietnia 2016

13:31 UTC,

deorbitacja

2 369 kg
Zwiezda
RosjaProgress

MS-01[11]

Sojuz-2.1a 21 grudnia 2015

08:44 UTC,

Bajkonur 31/6

23 grudnia 2015

10:27 UTC

3 lipca 2016

03:48 UTC

192 d, 17h, 21 min na orbicie[12] 2 436 kg
Pirs
Stany ZjednoczoneCygnus

CRS OA-6[13]

Atlas V 23 marca 2016

03:05 UTC,

Cape Canaveral SLC-41

26 marca 2016

uchwycenie:

10:51 UTC

dokowanie:

14:52 UTC

14 czerwca 2016

odcumowanie:

11:43 UTC

wypuszczenie:

13:30 UTC

79 d, 20 h, 51 min 22 czerwca 2016

13:05 UTC,

deorbitacja

3 279 kg
Unity
RosjaProgress

MS-02[6]

Sojuz-2.1a 31 marca 2016

16:23 UTC,

Bajkonur 31/6

2 kwietnia 2016

17:58 UTC

14 października 2016

09:38 UTC

194 d 15 h 40 min 14 października 2016
13:39 UTC
2 425 kg
Zwiezda
Stany ZjednoczoneDragon

CRS-8[9]

Falcon 9 FT 8 kwietnia 2016

18:31 UTC,

Cape Canaveral SLC-40

10 kwietnia 2016

uchwycenie:

11:23 UTC

dokowanie:

13:57 UTC

11 maja 2016

odcumowanie:

10:02 UTC

wypuszczenie:

13:19 UTC

31 d, 21 h, 22 min 11 maja 2016

18:31 UTC,

Ocean Spokojny

3 136 kg,

BEAM

Harmony

Aktywność na stacji[edytuj | edytuj kod]

Przebieg napełniania powietrzem modułu BEAM zacumowanego do ISS

W czasie Ekspedycji 47 na ISS dotarł Bigelow Expandable Activity Module (BEAM), który jest eksperymentalnym modułem nadmuchiwanym. Został on skonstruowany przez prywatną firmę Bigelow Aerospace. Moduł BEAM jest wykonany ze specjalnej wzmocnionej tkaniny, a do ISS ma być podłączony przez 2 lata. W tym czasie przetestowana ma zostać jego trwałość, odporność na promieniowanie kosmiczne oraz możliwość utrzymywania odpowiedniej temperatury. Moduł pozostanie zamknięty przez większość tego okresu, a załoga będzie wchodzić na niego sporadycznie w celu zebrania potrzebnych danych[14].

Moduł BEAM został dostarczony na ISS w ładowni statku Dragon 10 kwietnia 2016 roku. Sześć dni później został on przeniesiony za pomocą mechanicznego ramienia Canadarm2 ze statku transportowego do bocznego węzła modułu Tranquility (połączenie nastąpiło 16 kwietnia 2016 roku o 09:36 UTC). Rozkładanie modułu rozpoczęło się 26 maja 2016 roku o 10:10 UTC, jednak procedura została wstrzymana o 12:30 UTC, gdyż pompowanie następowało wolniej niż zakładano. Ostatecznie dwa dni później o 20:10 UTC moduł został z powodzeniem w pełni rozłożony. 6 czerwca 2016 roku astronauci weszli do modułu BEAM[15].

Statek transportowy Dragon dostarczył również na ISS szesnaście satelitów typu CubeSat. Od 17 maja do 2 czerwca 2016 roku satelity te były sukcesywnie wyrzucane z modułu Kibo, dzięki czemu rozpoczynały one swoje misje badawcze[8].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Sojuz TMA-19M [online], lk.astronautilus.pl [dostęp 2016-07-14].
  2. Sojuz TMA-20M [online] [dostęp 2016-07-14].
  3. Progress-MS 1 - 8 [online], space.skyrocket.de [dostęp 2016-07-14].
  4. OA-6 Cygnus launched to the ISS via Atlas V | NASASpaceFlight.com [online], www.nasaspaceflight.com [dostęp 2016-07-14].
  5. Orbital ATK Team on Track for Fall 2015 Cygnus Mission and Antares Return to Flight in 2016 [online], www.orbitalatk.com [dostęp 2016-07-14].
  6. a b Прогресс МC-02 [online], www.mcc.rsa.ru [dostęp 2016-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-15].
  7. NASA - NASA to Test Bigelow Expandable Module on Space Station [online], www.nasa.gov [dostęp 2016-07-14] (ang.).
  8. a b Flock-1, -1b, -1c, -1d, -1d', -1e, -1f, -2, -2b, -2c, -2d, -2e, -2e', -2k, -2p [online], space.skyrocket.de [dostęp 2016-07-14].
  9. a b NASA, SpaceX CRS-8 Mission Overview [online], 14 lipca 2016.
  10. Progress M-29M [online], www.russianspaceweb.com [dostęp 2016-07-15].
  11. Progress-MS 1 - 8 [online], space.skyrocket.de [dostęp 2016-07-15].
  12. PROGRESS MS-01 Real time tracking and Satellite Details [online], satellitecoverage.net [dostęp 2016-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-24].
  13. OA-6 Mission Page [online], www.orbitalatk.com [dostęp 2016-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-15].
  14. WebCite query result [online], www.webcitation.org [dostęp 2016-07-15].
  15. ISS - BEAM [online], lk.astronautilus.pl [dostęp 2016-07-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]