Barok wileński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''Barok wileński''' (szkoła wileńska) - kierunek architektury barokowej na terenach północno-wschodnie Rzeczpospolitej (Wileńszczyzna oraz Inflanty polskie), której twórcy działali w latach 1735-1763 (zakończenie budowy kościoła i klasztoru w [[Berezwecz]]u). Najbardziej znanym architektem szkoły był [[Jan Krzysztof Glaubitz]]. Inni polscy architekci tworzący w tym stylu to [[Ludwik Hryncewicz]], B.Kosiński, Aleksander Osikiewicz, Owsiukiewicz, T.Żebrowski.
'''Barok wileński''' (szkoła wileńska) - kierunek architektury barokowej na terenach północno-wschodnie Rzeczpospolitej (Wileńszczyzna oraz Inflanty polskie), której twórcy działali w latach 1735-1763 (zakończenie budowy kościoła i klasztoru w [[Berezwecz]]u). Najbardziej znanym architektem szkoły był [[Jan Krzysztof Glaubitz]]. Inni polscy architekci tworzący w tym stylu to [[Ludwik Hryncewicz]] (twórca m.in. kościoła w Wołyńcach i fasady kościoła Misjonarzy w Wilnie), [[Aleksander Osikiewicz]] (twórca kościoła w Borunach), B.Kosiński, Owsiukiewicz, T.Żebrowski.


'''Cechy'''
'''Cechy'''
Linia 14: Linia 14:
* [[Kościół św. Jakuba i Filipa i klasztor Dominikanów w Wilnie]]
* [[Kościół św. Jakuba i Filipa i klasztor Dominikanów w Wilnie]]
* [[Kościół Matki Boskiej Pocieszenia i św. Augustyna oraz klasztor Augustianów w Wilnie|Kościół Augustianów w Wilnie]]
* [[Kościół Matki Boskiej Pocieszenia i św. Augustyna oraz klasztor Augustianów w Wilnie|Kościół Augustianów w Wilnie]]
* [[kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i klasztor Misjonarzy w Wilnie|kościół Misjonarzy w Wilnie]] (1751-1756)
* [[kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i klasztor Misjonarzy w Wilnie|kościół Misjonarzy w Wilnie]] (1751-1756), proj. L.Hryncewicz
* [[Kościół św. Rafała w Wilnie]]
* [[Kościół św. Rafała w Wilnie]]
* [[Kościół Wszystkich Świętych i klasztor karmelitów w Wilnie]]
* [[Kościół Wszystkich Świętych i klasztor karmelitów w Wilnie]]

Wersja z 20:49, 28 lut 2011

Barok wileński (szkoła wileńska) - kierunek architektury barokowej na terenach północno-wschodnie Rzeczpospolitej (Wileńszczyzna oraz Inflanty polskie), której twórcy działali w latach 1735-1763 (zakończenie budowy kościoła i klasztoru w Berezweczu). Najbardziej znanym architektem szkoły był Jan Krzysztof Glaubitz. Inni polscy architekci tworzący w tym stylu to Ludwik Hryncewicz (twórca m.in. kościoła w Wołyńcach i fasady kościoła Misjonarzy w Wilnie), Aleksander Osikiewicz (twórca kościoła w Borunach), B.Kosiński, Owsiukiewicz, T.Żebrowski.

Cechy

Cechą charakterystyczną szkoły wileńskiej są wysokie i bardzo smukłe wieże, w których każda kondygnacja jest opracowana w odmienny sposób, a całość jest zwieńczona niewielką kopułką. Na każdej kondygnacji znajdował się wysoki i wąski otwór. Drugą cechą, rozwiniętą w późniejszym okresie, jest wycinanie w murze fantazyjnych w zarysie otworów okien i drzwi, która to cecha była też stosowana w północnych Włoszech oraz w Kalabrii i na Sycylii. Trzecią cechą szkoły było stosowanie skomplikowanych falowań ścian w szczytach i fasadach. Budowle wznoszono zazwyczaj na prostych rzutach.

Realizacje

Za pierwszą realizację szkoły uważa się kościół św. Trójcy w Głębokiem z 1735 roku. Następne to m.in.:

Literatura

  • "Jan Krzysztof Glaubitz - architekt wileński XVIII wieku" Stanisław Lorentz, Warszawa 1937
  • "Sztuka Polska XVIII wieku" Mariusz Karpowicz, Warszawa 1986, s. 91-95

Zobacz też