Kiejstut Giedyminowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:Kęstutis. |
→Wyprawy małopolskie: drobne merytoryczne |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
==Wyprawy małopolskie== |
==Wyprawy małopolskie== |
||
Kiejstut brał udział w dwóch wyprawach łupieżczych do [[Małopolska|Małopolski]]. W roku 1370, wkrótce po śmierci króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]], wojska litewskie napadły — pod wodzą Olgierda — na sanktuarium [[Sanktuarium na Świętym Krzyżu|świętokrzyskie]] zagarniając bogate łupy i biorąc w niewolę tysiące uczestników odbywającego się tam [[odpust]]u<ref>{{cytuj książkę|imię=K.|nazwisko=Szajnocha|tytuł=Jadwiga i Jagiełło 1374-1414|tom=1|strony=325}}</ref>. |
Kiejstut brał udział w dwóch wyprawach łupieżczych do [[Małopolska|Małopolski]]. W roku 1370, wkrótce po śmierci króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]], wojska litewskie napadły — pod wodzą Olgierda — na sanktuarium [[Sanktuarium na Świętym Krzyżu|świętokrzyskie]] zagarniając bogate łupy i biorąc w niewolę tysiące uczestników odbywającego się tam [[odpust]]u<ref>{{cytuj książkę|imię=K.|nazwisko=Szajnocha|tytuł=Jadwiga i Jagiełło 1374-1414|tom=1|strony=325}}</ref>. Kiejstut z Lubartem zajęli także Włodzimierz Wołyński niszcząc tam nieukończony murowany zamek. |
||
Druga wyprawa — pod wodzą samego Kiejstuta — dotarła aż pod [[Tarnów]] powodując wielkie spustoszenie wiosek i mniejszych miasteczek. Polska wyprawa odwetowa nie powiodła się<ref>{{cytuj książkę|imię=K.|nazwisko=Szajnocha|tytuł=Jadwiga i Jagiełło 1374-1414|tom=1|strony=327}}</ref>. |
Druga wyprawa — pod wodzą samego Kiejstuta — dotarła aż pod [[Tarnów]] powodując wielkie spustoszenie wiosek i mniejszych miasteczek. Polska wyprawa odwetowa nie powiodła się<ref>{{cytuj książkę|imię=K.|nazwisko=Szajnocha|tytuł=Jadwiga i Jagiełło 1374-1414|tom=1|strony=327}}</ref>. |
||
Wersja z 12:31, 5 cze 2013
Kiejstut, Kęstutis (ur. ok. 1308/1310, zm. 15 sierpnia 1382) – książę trocki, współrządca (wraz z Olgierdem) Litwy od 1345, wielki książę litewski 1381-1382, syn Giedymina, ojciec Witolda, Zygmunta i Danuty Anny. W 1381 po zdobyciu Wilna[1] popadł w konflikt ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, synem Olgierda, po którym Jagiełło uwięził stryja w Krewie. Niedługo później Kiejstut zmarł, być może zgładzony z rozkazu bratanka. Z małżeństwa z Birutą pozostawił synów Witolda i Zygmunta oraz córkę Ryngałłę.
Dokładna data urodzenia Kiejstuta nie jest znana. Dawniej sądzono, że urodził się około 1297 roku, obecnie przesuwa się narodziny tego księcia na około 1308/1310 roku.
Kiejstut około 1344 roku poślubił Birutę. Jest to jedyna znana źródłom żona tego księcia. Dawniej badacze sądzili, że Kiejstut był dwukrotnie żonaty, obecnie ten pogląd wydaje się być zarzucony.
Potomstwo
- Wojdat Iwan,
- Butawd Henryk,
- NN (córka),
- Witold,
- Towciwiłł (Konrad),
- Danuta Anna,
- Mikłowsa Maria,
- Zygmunt Kiejstutowicz,
- Ryngałła Anna.
Wyprawy małopolskie
Kiejstut brał udział w dwóch wyprawach łupieżczych do Małopolski. W roku 1370, wkrótce po śmierci króla Kazimierza Wielkiego, wojska litewskie napadły — pod wodzą Olgierda — na sanktuarium świętokrzyskie zagarniając bogate łupy i biorąc w niewolę tysiące uczestników odbywającego się tam odpustu[2]. Kiejstut z Lubartem zajęli także Włodzimierz Wołyński niszcząc tam nieukończony murowany zamek.
Druga wyprawa — pod wodzą samego Kiejstuta — dotarła aż pod Tarnów powodując wielkie spustoszenie wiosek i mniejszych miasteczek. Polska wyprawa odwetowa nie powiodła się[3].
Bibliografia
- Cieślewska J. (pod red.), Dynastie - Jagiellonowie, Warszawa 2010, ISBN 978-83-268-0081-8.
- Szajnocha K., Jadwiga i Jagiełło 1374-1414, T. 1, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969.
Linki zewnętrzne
| Wielkie Księstwo Litewskie (XIII w.-1385) |
|
|---|---|
| Wielkie Księstwo Litewskie (w unii z Koroną Królestwa Polskiego) (1385-1569) |
|
| Wielkie Księstwo Litewskie (jako część Rzeczypospolitej Obojga Narodów) (1569-1795) |
|
