Świdrygiełło: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Książę Siewierszczyzny i Czernichowszczyzny: drobne merytoryczne |
→Wojna z Witoldem 1402-1404: drobne merytoryczne |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
=== Wojna z Witoldem 1402-1404 === |
=== Wojna z Witoldem 1402-1404 === |
||
Po śmierci [[Spytko II z Melsztyna|Spytka II z Melsztyna]] w bitwie pod Worsklą, Świdrygiełło otrzymał w lenno Podole (należące do Polski od czasu unii radomskiej), jednak w 1402 roku porzucił je i zbiegł do Krzyżaków, z którymi wszedł w porozumienie chcąc przy ich pomocy pozbawić władzy na Litwie księcia [[Witold]]a. Świdrygiełło w marcu 1402 roku przebywając w Malborku ogłosił się Wielkim Księciem Litewskim i zgodził się oddać Krzyżakom [[Żmudź]]. Jednocześnie zyskał poparcie prawosławnych bojarów, niechętnych Litwinom z kręgu Witolda ochrzczonych w obrządku łacińskim oraz książąt Riazania, [[Wiaźma|Wiaźmy]] i Smoleńska. Świdrygiełło razem z Krzyżakami najechał na Litwę zagrażając nawet Wilnu, ale nie udało mu się pokonać Witolda, którego wspierały wojska polskie. Doprowadziło to do rozejmu, na mocy którego Krzyżacy zerwali ze Świdrygiełłą w 1404 roku, który z kolei uzyskał przebaczenie za zdradę od króla Jagiełły. |
Po śmierci [[Spytko II z Melsztyna|Spytka II z Melsztyna]] w bitwie pod Worsklą, Świdrygiełło otrzymał w lenno Podole (należące do Polski od czasu unii radomskiej), jednak w 1402 roku porzucił je i zbiegł do Krzyżaków, z którymi wszedł w porozumienie chcąc przy ich pomocy pozbawić władzy na Litwie księcia [[Witold]]a. Świdrygiełło w marcu 1402 roku przebywając w Malborku ogłosił się Wielkim Księciem Litewskim i zgodził się oddać Krzyżakom [[Żmudź]]. Jednocześnie zyskał poparcie prawosławnych bojarów, niechętnych Litwinom z kręgu Witolda ochrzczonych w obrządku łacińskim oraz książąt Riazania, [[Wiaźma|Wiaźmy]] i Smoleńska. Świdrygiełło razem z Krzyżakami najechał na Litwę zagrażając nawet Wilnu, ale nie udało mu się pokonać Witolda, którego wspierały wojska polskie. Doprowadziło to do rozejmu, na mocy którego Krzyżacy zerwali ze Świdrygiełłą w 1404 roku, który z kolei uzyskał przebaczenie za zdradę od króla Jagiełły. |
||
Przebywając na dworze Witolda, Świdrygiełło ponownie zaczął planować zdradę i wszedł w porozumienie z Krzyżakami podczas [[Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Wielkiej wojny]]. Jego plany jednak odkryto w październiku 1409 roku co spowodowało uwięzienie Świdrygiełły przez Witolda na kilka lat. |
|||
=== Książę Siewierszczyzny i Czernichowszczyzny === |
=== Książę Siewierszczyzny i Czernichowszczyzny === |
Wersja z 21:41, 6 cze 2013
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e3/Lithuanian_Grand_Duke_%C5%A0vitrigaila.jpg/220px-Lithuanian_Grand_Duke_%C5%A0vitrigaila.jpg)
Świdrygiełło, Bolesław Świdrygiełło, (lit. Švitrigaila) (ur. ok. 1370, zm. 10 lutego 1452) – wielki książę litewski w latach 1430-1432. Był synem Olgierda, wielkiego księcia litewskiego, i Julianny, księżniczki twerskiej; najmłodszym bratem Władysława II Jagiełły. W latach 1400 - 1402 książę podolski, 1419 - 1430 siewierski, czernihowski i trubczewski.
Wojna z Witoldem 1402-1404
Po śmierci Spytka II z Melsztyna w bitwie pod Worsklą, Świdrygiełło otrzymał w lenno Podole (należące do Polski od czasu unii radomskiej), jednak w 1402 roku porzucił je i zbiegł do Krzyżaków, z którymi wszedł w porozumienie chcąc przy ich pomocy pozbawić władzy na Litwie księcia Witolda. Świdrygiełło w marcu 1402 roku przebywając w Malborku ogłosił się Wielkim Księciem Litewskim i zgodził się oddać Krzyżakom Żmudź. Jednocześnie zyskał poparcie prawosławnych bojarów, niechętnych Litwinom z kręgu Witolda ochrzczonych w obrządku łacińskim oraz książąt Riazania, Wiaźmy i Smoleńska. Świdrygiełło razem z Krzyżakami najechał na Litwę zagrażając nawet Wilnu, ale nie udało mu się pokonać Witolda, którego wspierały wojska polskie. Doprowadziło to do rozejmu, na mocy którego Krzyżacy zerwali ze Świdrygiełłą w 1404 roku, który z kolei uzyskał przebaczenie za zdradę od króla Jagiełły.
Przebywając na dworze Witolda, Świdrygiełło ponownie zaczął planować zdradę i wszedł w porozumienie z Krzyżakami podczas Wielkiej wojny. Jego plany jednak odkryto w październiku 1409 roku co spowodowało uwięzienie Świdrygiełły przez Witolda na kilka lat.
Książę Siewierszczyzny i Czernichowszczyzny
Od 1419 Świdrygiełło był księciem siewierski, czernihowskim i trubczewskim.
Wielki Książę Litewski
Ponieważ był przeciwnikiem litewskiej unii z Polską, wielokrotnie sprzymierzał się z Krzyżakami przeciwko swojemu najstarszemu bratu Jagielle i Witoldowi. Po śmierci Witolda został w listopadzie 1430 roku, bez wiedzy polskiej Rady Królewskiej, mianowany przez króla Władysława Jagiełłę nowym Wielkim Księciem Litewskim. W lutym 1431 roku na Zjeździe w Sandomierzu Rada Królewska zgodziła się zaakceptować Świdrygiełłę, pod warunkami, że uzna swe dotychczasowe uprawnienia do sprawowania władzy za niewystarczające i zwróci się o nowe oraz gdy zwróci Koronie Podole i Wołyń, które to warunki Świdrygiełło odrzucił. Co więcej Świdrygiełło w czerwcu 1431 roku ponownie sprzymierzył się z Krzyżakami, cesarzem Zygmuntem Luksemburskim i Moskwą, co doprowadziło do wyprawy Jagiełły na Wołyń w lipcu 1431 roku zakończonej podpisaniem we wrześniu rozejmu w Czartorysku, który miał obowiązywać do 1433 r. Jednocześnie Zakon krzyżacki zaatakował Polskę, co doprowadziło do nowej wojny polsko-krzyżackiej. Świdrygiełło wspierał żywioł ruski kosztem litewskiego co stało się przyczyną nieudanego zamachu na Świdrygiełę w Oszmianie w sierpniu 1432 roku dokonanego przez bojarów litewskich, w wyniku którego władzę na Litwie przejął Zygmunta Kiejstutowicz.
Wojna domowa z Zygmuntem Kiejstutowiczem
Zamach stanu doprowadził do wojny domowej na Litwie toczącej się w latach 1432-1439. W walce przeciwko nowemu wielkiemu księciu litewskiemu Zygmuntowi Kiejstutowiczowi Świdrygiełło opierał się na żywiole ruskim, a jego bazą były położone daleko na wschodzie Połock, Witebsk i Podole. Zygmunta z kolei popierała tylko etniczna katolicka Litwa. Świdrygiełło został pokonany przez wielkiego księcia Zygmunta Kiejstutowicza pod Oszmianą w 1432 roku, jednak rok później zajął większą część Wielkiego Księstwa, którą Zygmunt, z polską pomocą, odbił we wrześniu. Po 1434 roku zaczęły na terenach zajętych przez Świdrygiełłę wybuchać przeciwko niemu bunty, szczególnie w Kijowie, Łucku i na Podolu oraz w Smoleńsku, które tenże krwawo stłumił (metropolitę prawosławnego Harasyma ze Smoleńska spalił na stosie), jednak odpadł od niego Wołyń.
Po sprzymierzeniu się Świdrygiełły z Krzyżakami inflanckimi na Litwę przybyły wojska polskie, które zadały klęskę Świdrygielle w bitwie pod Wiłkomierzem w 1435 roku. Świdrygiełło schronił się w Połocku i potem udał się na południe by odzyskać Łuck i Krzemieniec. W tym czasie utracił jednak na rzecz Zygmunta Kiejstutowicza Połock, Witebsk i północ Wielkiego Księstwa.
Upadek
W związku z utratą prawie wszystkich ziem w dniu 4 września 1437 roku Świdrygiełło poddał się Koronie Polskiej, oddając jej nawet ziemię łucką, za co miał zatrzymać w dożywocie ziemię kijowską i wschodnie Podole zanim wrócą one do Korony. Ostatecznie Świdrygiełło uznał zwierzchnictwo Kazimierza Jagiellończyka od którego dostał we władanie Wołyń. Zmarł w Łucku na Wołyniu w 1452 r.
Rodzina
Był żonaty z księżniczką twerską; ich jedyny syn zmarł w dzieciństwie.