Stodoranie

Szablon:Źródła Stodoranie – średniowieczne plemię słowiańskie zamieszkujące dorzecze Sprewy dolnej i Haweli – prawego dopływu Łaby. Do tej samej grupy plemiennej obok Stodoran zaliczano plemiona: Nieletyków, Doszan, Zamczyców i Płoniów. Około 1112 roku podbił ich wódz Obodrytów Henryk Gotszalkowic, jednak uniezależnili się ponownie po jego śmierci. Prawdopodobnie współdziałali ze Związkiem Wieleckim w wojnach przeciwko cesarstwu niemieckiemu.

Twierdza Brenna

Centralnym grodem Stodoran była Brenna zwana także Braniborem podbita po raz pierwszy po długim oblężeniu w 928 roku przez Henryka Saskiego. Odbita w wyniku powstania plemion słowiańskich w 983 r. O gród ten toczyły się krwawe walki między Słowianami i Germanami. Ostatecznie podbita przez Albrechta Niedźwiedzia w 1157. Zmieniono wówczas nazwę Brenna na Brandenburg a okoliczne ziemie nazwano Brandenburgią.

Książęta

• Książę Stodoran Tęgomir: wygnany z Brenny, zwrócił się o pomoc do cesarza Ottona i przy jego pomocy odzyskał książęcy stolec.

• Księciem połabskich Stodoran, zwanych też czasem Hawelanami był Jaksa z Kopanicy. Jego gród nazywał się Copnik (kopa-góra-hałda) i najprawdopodobniej znajdował się na obszarze dzisiejszej dzielnicy Berlina – Köpenick. Jaksa bił nawet własną monetę tzw. "brakteaty Jaksy".

Zobacz też: Słowianie połabscy, Słowianie, Smolińcy, Brzeżanie, Doszanie, Hobolanie, Hobolin