Indura: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Indura''' ([[język białoruski|biał.]] ''Індура'') – [[wieś]] ([[agromiasteczko]]) na [[Białoruś|Białorusi]], w [[rejon grodzieński|rejonie grodzieńskim]] [[obwód grodzieński|obwodu grodzieńskiego]], ok. 25 km na południe od [[Grodno|Grodna]]. Siedziba sielsowietu. |
'''Indura''' ([[język białoruski|biał.]] ''Індура'') – [[wieś]] ([[agromiasteczko]]) na [[Białoruś|Białorusi]], w [[rejon grodzieński|rejonie grodzieńskim]] [[obwód grodzieński|obwodu grodzieńskiego]], ok. 25 km na południe od [[Grodno|Grodna]]. Siedziba sielsowietu. |
||
Dawne [[miasteczko (urbanizacja)|miasteczko]] w powiecie grodzieńskim. |
|||
Miasto[[magnateria polska|magnackie]] położone było w końcu XVIII wieku w [[powiat grodzieński (I Rzeczpospolita)|powiecie grodzieńskim]] [[województwo trockie|województwa trockiego]]<ref> Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 97.</ref>. |
|||
== Historia == |
|||
| ⚫ | |||
Miasto [[magnateria polska|magnackie]] położone było w końcu XVIII wieku w [[powiat grodzieński (I Rzeczpospolita)|powiecie grodzieńskim]] [[województwo trockie|województwa trockiego]]<ref>Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 97.</ref>. Indura została wyzwolona po dwumiesięcznej bolszewickiej okupacji 24 września 1920 r. przez polskie oddziały II Brygady [[21 Dywizja Piechoty Górskiej|21 Dywizji Piechoty Górskiej]] gen. [[Andrzej Galica|Andrzeja Galicy]]. Walki trwały od godziny 8. rano w ciągu całego dnia z uwagi na zacięty opór bolszewików. Według [[Tadeusz Kutrzeba|Tadeusza Kutrzeby]] Indura przechodziła z rąk do rąk w ciągu dnia kilka razy. Udało się na stale opanować miasteczko dopiero o godz. 22., po czym brygada po krótkim odpoczynku ruszyła w kierunku Niemna do Komotowa. Prowadząc natarcie ze strony Odelska na Indurę oddziały 21. Dywizji Górskiej stoczyły zacięte walki z cofającymi się oddziałami bolszewickimi pod Żarnówką Małą i Wielką. Według [[Janusz Odziemkowski|Janusza Odziemkowskiego]] w walkach o Indurę Dywizja Górska straciła około 200 żołnierzy. Miejsce spoczynku żołnierzy polskich poległych w tych walkach nie jest znane. |
|||
| ⚫ | |||
== Zabytki == |
|||
* [[Cerkiew Świętego Aleksandra Newskiego w Indurze|cerkiew św. Aleksandra Newskiego, 1881]] |
* [[Cerkiew Świętego Aleksandra Newskiego w Indurze|cerkiew św. Aleksandra Newskiego, 1881]] |
||
* kościół pw. Św. Trójcy |
* kościół katolicki pw. Św. Trójcy z [[1815]] |
||
* mogiła 8. żołnierzy Wojska Polskiego z 1920 roku na cmentarzu parafialnym - po lewej stronie głównej alei bliżej muru |
|||
* cmentarz żydowski |
* cmentarz żydowski |
||
* synagoga, XVIII/XIX wiek |
* synagoga, XVIII/XIX wiek |
||
Wersja z 22:28, 24 lis 2016
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
139 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 15(2) |
| Kod pocztowy |
231712 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie Białorusi  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Indura (biał. Індура) – wieś (agromiasteczko) na Białorusi, w rejonie grodzieńskim obwodu grodzieńskiego, ok. 25 km na południe od Grodna. Siedziba sielsowietu.
Dawne miasteczko w powiecie grodzieńskim.
Historia
Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[1]. Indura została wyzwolona po dwumiesięcznej bolszewickiej okupacji 24 września 1920 r. przez polskie oddziały II Brygady 21 Dywizji Piechoty Górskiej gen. Andrzeja Galicy. Walki trwały od godziny 8. rano w ciągu całego dnia z uwagi na zacięty opór bolszewików. Według Tadeusza Kutrzeby Indura przechodziła z rąk do rąk w ciągu dnia kilka razy. Udało się na stale opanować miasteczko dopiero o godz. 22., po czym brygada po krótkim odpoczynku ruszyła w kierunku Niemna do Komotowa. Prowadząc natarcie ze strony Odelska na Indurę oddziały 21. Dywizji Górskiej stoczyły zacięte walki z cofającymi się oddziałami bolszewickimi pod Żarnówką Małą i Wielką. Według Janusza Odziemkowskiego w walkach o Indurę Dywizja Górska straciła około 200 żołnierzy. Miejsce spoczynku żołnierzy polskich poległych w tych walkach nie jest znane.
Za II Rzeczypospolitej siedziba wiejskiej gminy Indura.
Zabytki
- cerkiew św. Aleksandra Newskiego, 1881
- kościół katolicki pw. Św. Trójcy z 1815
- mogiła 8. żołnierzy Wojska Polskiego z 1920 roku na cmentarzu parafialnym - po lewej stronie głównej alei bliżej muru
- cmentarz żydowski
- synagoga, XVIII/XIX wiek
Bibliografia
- Indura i Żytorodź
- Indura w wortalu Radzima.org
- Indura, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 278.
- ↑ Вялiкi гicтарычны атлас Беларусi Т.2, Mińsk 2013, s. 97.