Przejdź do zawartości

Rożyszcze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, ilustracja
Linia 46: Linia 46:


W Rożyszczach urodził się 19 listopada 1919 [[Wacław Wójcik]] - polski kolarz szosowy, dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne (1948, 1952).
W Rożyszczach urodził się 19 listopada 1919 [[Wacław Wójcik]] - polski kolarz szosowy, dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne (1948, 1952).

== Zabytki ==
[[Plik:Rozhysche Kostel (YDS 7324).jpg|lewo|mały|256x256px|Kościół katolicki]]
* Kościół katolicki pw. Przemienienia Pańskiego - budowę kościoła murowanego, z cegły rozpoczął w 1921 r. ze składek wiernych ks. Telesfor Kawczyński - miejscowy proboszcz. Pracę kontynuował i budowę dokończył jego następca - ks. Jerzy Zwoliński, który kościół też odpowiednio upo­sażył. Poświęcił w 1931 r. bp pomocniczy [[Stefan Walczykiewicz]]. Od września 1929 r. w głównym ołtarzu kościoła czczony był cudowny wizerunek Pana Jezusa z [[Tarnoruda|Tarnorudy]] na Podolu, która znalazła się po Pokoju Ryskim na terenie ZSRR. Po wypędzeniu w 1945 roku większości parafian władze sowieckie zamieniły kościół na staj­nię dla koni wojskowych, a w latach 80-tych urządziły w nim skład artykułów żywnościowych. W 1992 r., dzięki staraniom ks. dziekana Ludwika Kamilewskiego i ks. Marka Gmitrzuka świątynię oddano katolikom. Wymagała ona remontu, którego dokonał ks. Ma­rek Gmitrzuk. Kościół ponownie poświęcił 11 kwietnia 1993 r. bp pomocniczy Marcjan Trofimiuk. Obecnie administratorem jest ks. Roman Burnik.
* Cerkiew św. Michała z 1920 roku


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 12:43, 10 lip 2017

Rożyszcze
Рожище
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Rożyszcz
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

rożyszczeński

Data założenia

1377

Burmistrz

Afhan Alijev

Powierzchnia

10 km²

Populacja (2006)
• liczba ludności
• gęstość


13 441
1344 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3368

Kod pocztowy

45101

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town}
Strona internetowa

Rożyszcze (ukr. Рожище) - miasto na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie wołyńskim. 13,2 tys. mieszkańców (szacunek na 2006).

W II RP miasto było siedzibą wiejskiej gminy Rożyszcze. Ludność w większości stanowili Żydzi[1].

Podczas okupacji niemieckiej dokonano eksterminacji ludności żydowskiej. W październiku 1941 roku policjanci z 320. batalionu policyjnego z Łucka rozstrzelali 603 ofiary. 22 sierpnia 1942 roku SD z Łucka przy udziale niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji rozstrzelało około 3 tys. żydowskich mieszkańców miejscowego getta w pobliskiej kopalni piasku. Kilkuset Żydów zdołało zbiec wywołując pożar getta; około 400 z nich ukraińscy policjanci wyłapali i rozstrzelali na cmentarzu[2].

Podczas rzezi wołyńskiej w 1943 roku w mieście istniała zakonspirowana polska samoobrona w liczbie 130 ludzi; znajdował się tu także oddział policji złożony z Polaków. To, oraz stacjonowanie oddziałów niemieckich i węgierskich odstraszało bojówki UPA, przez co do Rożyszcz ściągali polscy uchodźcy z okolicznych wsi[1].

Słynący łaskami obraz Chrystusa Miłosiernego, pochodzący z miejscowości Rożyszcze na Wołyniu, przywieziony został po II wojnie światowej, do wsi Zielonka Pasłęcka (województwo warmińsko-mazurskie)[3].

W Rożyszczach urodził się 19 listopada 1919 Wacław Wójcik - polski kolarz szosowy, dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne (1948, 1952).

Zabytki

Kościół katolicki
  • Kościół katolicki pw. Przemienienia Pańskiego - budowę kościoła murowanego, z cegły rozpoczął w 1921 r. ze składek wiernych ks. Telesfor Kawczyński - miejscowy proboszcz. Pracę kontynuował i budowę dokończył jego następca - ks. Jerzy Zwoliński, który kościół też odpowiednio upo­sażył. Poświęcił w 1931 r. bp pomocniczy Stefan Walczykiewicz. Od września 1929 r. w głównym ołtarzu kościoła czczony był cudowny wizerunek Pana Jezusa z Tarnorudy na Podolu, która znalazła się po Pokoju Ryskim na terenie ZSRR. Po wypędzeniu w 1945 roku większości parafian władze sowieckie zamieniły kościół na staj­nię dla koni wojskowych, a w latach 80-tych urządziły w nim skład artykułów żywnościowych. W 1992 r., dzięki staraniom ks. dziekana Ludwika Kamilewskiego i ks. Marka Gmitrzuka świątynię oddano katolikom. Wymagała ona remontu, którego dokonał ks. Ma­rek Gmitrzuk. Kościół ponownie poświęcił 11 kwietnia 1993 r. bp pomocniczy Marcjan Trofimiuk. Obecnie administratorem jest ks. Roman Burnik.
  • Cerkiew św. Michała z 1920 roku

Linki zewnętrzne

  1. a b Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3, s.612
  2. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.862
  3. Sanktuarium tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego w Zielonce Pasłęckiej - Historia obrazu