Na mapach: 
53°59′43″N 19°41′55″E/53,995278 19,698611
53°59′43″N 19°41′55″E/53,995278 19,698611Zielonka Pasłęcka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Artykuł |
53°59′43″N 19°41′55″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°57'N, 19°43'E, 53°59'41.24"N, 19°41'57.16"E |
| - błąd |
20834 m |
| Odległość |
3 m |
| wieś | |
 Wieś przed II wojną światową | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
596[1] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
14-400[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NEB |
| SIMC |
0154803 |
Położenie na mapie gminy Pasłęk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
| 53°59′43″N 19°41′55″E/53,995278 19,698611
| |
Zielonka Pasłęcka (niem. Grünhagen[3]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk przy trasie linii kolejowej Elbląg-Olsztyn i w pobliżu drogi krajowej nr 7 (E77). Wieś jest siedzibą sołectwa Zielonka Pasłęcka w którego skład wchodzą również Kielminek, Wójtowizna i zabudowania stacji kolejowej PKP Zielonka Pasłęcka.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0154810 | Wójtowizna | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś założono w 1486 roku[7]. Do 1954 roku była siedzibą gminy Zielonka Pasłęcka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
W Zielonce Pasłęckiej znajdują się:
- kościół barokowy z 1792 roku stanowiący Sanktuarium Tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego. Świątynia posiada wolutowy szczyt oraz elewację podzieloną pilastrami. Od strony zachodniej wieża nakryta baniastym hełmem. Bogaty wystrój pochodzi z XV-XX wieku i reprezentuje kilka stylów, ołtarz główny ma postać klasycystycznego grobowca, ambona barokowa, wolnostojąca na słupie. W kościele „słynący łaskami” obraz Chrystusa Miłosiernego, pochodzący z miejscowości Rożyszcze na Wołyniu, przywieziony po II wojnie światowej[8]. W otoczeniu Sanktuarium Golgota, barokowa kaplica Męki Pańskiej, XIX wieczna statua archanioła na fontannie, pomnik Jana Pawła II, głaz pamiątkowy z Jeruzalem[9].
- ruina wiatraka holenderskiego z 1883 roku.
- domy z XIX w. o konstrukcji szkieletowej z wysuniętymi podcieniami frontowymi[10]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Lech Słodownik, Wsie dawnego powiatu pasłęckiego, Zielonka Pasłęcka, miesięcznik „Głos Pasłęka” 2003.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Zielonka Pasłęcka w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-12-06] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1612 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
- ↑ Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 46
- ↑ Sanktuarium tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego w Zielonce Pasłęckiej - Historia obrazu. [dostęp 2016-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)].
- ↑ Piotr Skurzyński Warmia, Mazury, Suwalszczyzna Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 66-67
- ↑ Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9 s. 1024
- Siedziba gminy: miasto Pasłęk
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Przysiółek | |
| Osady leśne | |
| Integralne cz. miejscowości | |
| Nieofic. cz. wsi |
