Krystyna Kersten: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 16: Linia 16:
|www =
|www =
}}
}}
'''Krystyna Kersten''' [[nazwisko rodowe|z domu]] Goławska, pseudonim „Jan Bujnowski” (ur. [[25 maja]] [[1931]] w [[Poznań|Poznaniu]], zm. [[10 lipca]] [[2008]] w [[Warszawa|Warszawie]]), polska [[historyk]], [[profesor]] [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytutu Historii]] [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]], autorka prac dotyczących [[historia Polski (1945–1989)|najnowszej historii Polski]], [[publicystka]]; żona [[Adam Kersten|Adama Kerstena]].
'''Krystyna Kersten''' [[nazwisko rodowe|z domu]] Goławska, pseudonim „Jan Bujnowski” (ur. [[25 maja]] [[1931]] w [[Poznań|Poznaniu]], zm. [[10 lipca]] [[2008]] w [[Warszawa|Warszawie]]), polska [[historyk]], [[profesor]] [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytutu Historii]] [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]], autorka prac dotyczących [[historia Polski (1945–1989)|najnowszej historii Polski]], [[publicystka]]; żona [[Adam Kersten|Adama Kerstena]]. W czasach PRL jedna z najpopularniejszych autorek wydawanych przez opozycyjne wydawnictwa podziemne<ref>{{Cytuj |tytuł = Fundacja Kerstenow {{!}} Krystyna Kersten |data dostępu = 2018-07-13 |opublikowany = kerstens.org |url = http://kerstens.org/fundacja/Krystyna/biografia/zyciorys.shtml |język = pl}}</ref>.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Ukończyła w 1954 studia na [[Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Historycznym]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], następnie pracowała w Instytucie Historii PAN. Zajmowała się historią najnowszą Polski, zwłaszcza okresem 1944–1956. Była także członkinią [[Collegium Invisibile]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.ci.edu.pl/index.php?id=tutorzy&kat=Czlonkowie | tytuł=Collegium Invisibile<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.ci.edu.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-24}}</ref>.
Ukończyła w 1954 studia na [[Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Historycznym]] [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], następnie pracowała w Instytucie Historii PAN. Zajmowała się historią najnowszą Polski, zwłaszcza okresem 1944–1956. Była także członkinią [[Collegium Invisibile]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.ci.edu.pl/index.php?id=tutorzy&kat=Czlonkowie | tytuł=Collegium Invisibile<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.ci.edu.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-24}}</ref>.


Od 1948 do 1957 należała do [[Związek Młodzieży Polskiej|Związku Młodzieży Polskiej]]. Po śmierci Bolesława Bieruta i objęciu władzy przez Władysława Gomułkę wstąpiła w 1956 roku do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. Była członkiem Komitetu Zakładowego PZPR przy [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Z partii wystąpiła demonstracyjnie [[22 sierpnia]] [[1968]] roku po wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji<ref>Sławomir Cenckiewicz, „Nauka pod lupą”. Środowisko historyków w opiniach Służby Bezpieczeństwa przełom lat 60-tych i 70-tych, w: Oczami bezpieki i partii. Szkice z dziejów aparatu bezpieczeństwa PRL, Kraków 2006, s. 281.</ref>.
Od 1948 do 1957 należała do [[Związek Młodzieży Polskiej|Związku Młodzieży Polskiej]]. Po śmierci Bolesława Bieruta i objęciu władzy przez [[Władysław Gomułka|Władysława Gomułkę]] wstąpiła w 1956 roku do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. Była członkiem Komitetu Zakładowego PZPR przy [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Z partii wystąpiła demonstracyjnie [[22 sierpnia]] [[1968]] roku po wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji<ref>Sławomir Cenckiewicz, „Nauka pod lupą”. Środowisko historyków w opiniach Służby Bezpieczeństwa przełom lat 60-tych i 70-tych, w: Oczami bezpieki i partii. Szkice z dziejów aparatu bezpieczeństwa PRL, Kraków 2006, s. 281.</ref>.
W 1975 roku podpisała tzw. List siedmiu do Edwarda Gierka, w którym krytykowała stosunki wewnętrzne w PRL. Od 1977 działaczka Uniwersytetu Latającego i Towarzystwa Kursów Naukowych. W latach 1980-1981 publikowała w "Tygodniku Solidarność" teksty ujawniające sposób przejęcia władzy w Polsce przez komunistów oraz zbrodnie UB.
W 1975 roku podpisała tzw. List siedmiu do Edwarda Gierka, w którym krytykowała stosunki wewnętrzne w PRL. Od 1977 działaczka organizowanego przez opozycję w prywatnych mieszkaniach [[Uniwersytet Latający|Uniwersytetu Latającego]], przekształconego w 1978 roku w [[Towarzystwo Kursów Naukowych|Towarzystwa Kursów Naukowych]]. 20 VIII 1980 sygnatariuszka apelu 64 intelektualistów popierającego postulaty strajkujących stoczniowców<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Krystyna Kersten – Encyklopedia Solidarności |data dostępu = 2018-07-13 |opublikowany = www.encysol.pl |url = http://www.encysol.pl/wiki/Krystyna_Kersten |język = pl}}</ref>. Od września 1980 roku w [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|Solidarności]]. W latach 1980-1981 publikowała w [[Tygodnik Solidarność|"Tygodniku Solidarność"]] teksty ujawniające sposób przejęcia władzy w Polsce przez komunistów oraz zbrodnie UB.
Badała w szczególności kwestie spraw polskich w dyplomacji przed i po jałtańskiej konferencji trzech mocarstw, wojenne i powojenne przesiedlenia polskiej ludności, polskie podziemie wojskowe i cywilne w oporze przeciw władzy komunistycznej, ewolucja postaw polskiej inteligencji w latach powojennych.
Badała w szczególności kwestie spraw polskich w dyplomacji przed i po jałtańskiej konferencji trzech mocarstw, wojenne i powojenne przesiedlenia polskiej ludności, polskie podziemie wojskowe i cywilne w oporze przeciw władzy komunistycznej, ewolucja postaw polskiej inteligencji w latach powojennych.
W 1990 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1994 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. W 1997 autorka raportu o stanie wojennym.
W 1990 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1994 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. W 1997 autorka raportu o stanie wojennym<ref name=":0" />.


Została pochowana na [[cmentarz Komunalny Północny w Warszawie|cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie]].
Została pochowana na [[cmentarz Komunalny Północny w Warszawie|cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie]].
Linia 34: Linia 34:
* ''Repatriacja ludności polskiej po II wojnie światowej. Studium historyczne''
* ''Repatriacja ludności polskiej po II wojnie światowej. Studium historyczne''
* ''Historia polityczna Polski 1944-1956'' (liczne wydania, jedynie w II obiegu [http://m-ws.pl/bibula_/bzke.html#kersten_kry_historia_polityczna_polski_1981_ts_38_39 Muzeum Wolnego Słowa])
* ''Historia polityczna Polski 1944-1956'' (liczne wydania, jedynie w II obiegu [http://m-ws.pl/bibula_/bzke.html#kersten_kry_historia_polityczna_polski_1981_ts_38_39 Muzeum Wolnego Słowa])
* ''Narodziny systemu władzy. Polska 1943-1948''
* ''Narodziny systemu władzy. Polska 1943-1948'' (1985)
* ''Polska - probierz porozumień jałtańskich''
* ''Polska - probierz porozumień jałtańskich'' (1987)
* ''Jałta w polskiej perspektywie''
* ''Jałta w polskiej perspektywie'' (1989)
* ''Między wyzwoleniem a zniewoleniem. Polska 1944-1956''
* ''Między wyzwoleniem a zniewoleniem. Polska 1944-1956'' (1993)
* ''Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939-1968''
* ''Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939-1968'' (1992)
* ''Rok pierwszy''
* ''Rok pierwszy'' (1993)
* ''Pogrom Żydów w Kielcach 4 lipca 1946 r.''
* ''Pogrom Żydów w Kielcach 4 lipca 1946 r.''
* ''Pisma rozproszone''
* ''Pisma rozproszone'' (2005)
*wstęp do polskiego wydania ''[[Czarna księga komunizmu|Czarnej księgi komunizmu]]'' (1999)


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 16:30, 13 lip 2018

Krystyna Kersten
Jan Bujnowski
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1931
Poznań

Data i miejsce śmierci

10 lipca 2008
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Krystyna Kersten z domu Goławska, pseudonim „Jan Bujnowski” (ur. 25 maja 1931 w Poznaniu, zm. 10 lipca 2008 w Warszawie), polska historyk, profesor Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, autorka prac dotyczących najnowszej historii Polski, publicystka; żona Adama Kerstena. W czasach PRL jedna z najpopularniejszych autorek wydawanych przez opozycyjne wydawnictwa podziemne[1].

Życiorys

Ukończyła w 1954 studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, następnie pracowała w Instytucie Historii PAN. Zajmowała się historią najnowszą Polski, zwłaszcza okresem 1944–1956. Była także członkinią Collegium Invisibile[2].

Od 1948 do 1957 należała do Związku Młodzieży Polskiej. Po śmierci Bolesława Bieruta i objęciu władzy przez Władysława Gomułkę wstąpiła w 1956 roku do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Była członkiem Komitetu Zakładowego PZPR przy Polskiej Akademii Nauk. Z partii wystąpiła demonstracyjnie 22 sierpnia 1968 roku po wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji[3]. W 1975 roku podpisała tzw. List siedmiu do Edwarda Gierka, w którym krytykowała stosunki wewnętrzne w PRL. Od 1977 działaczka organizowanego przez opozycję w prywatnych mieszkaniach Uniwersytetu Latającego, przekształconego w 1978 roku w Towarzystwa Kursów Naukowych. 20 VIII 1980 sygnatariuszka apelu 64 intelektualistów popierającego postulaty strajkujących stoczniowców[4]. Od września 1980 roku w Solidarności. W latach 1980-1981 publikowała w "Tygodniku Solidarność" teksty ujawniające sposób przejęcia władzy w Polsce przez komunistów oraz zbrodnie UB. Badała w szczególności kwestie spraw polskich w dyplomacji przed i po jałtańskiej konferencji trzech mocarstw, wojenne i powojenne przesiedlenia polskiej ludności, polskie podziemie wojskowe i cywilne w oporze przeciw władzy komunistycznej, ewolucja postaw polskiej inteligencji w latach powojennych. W 1990 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1994 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. W 1997 autorka raportu o stanie wojennym[4].

Została pochowana na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Uczniowie

Do uczniów Krystyny Kersten należą: Jan Żaryn, Dariusz Libionka, Paweł Kowal.

Bibliografia podmiotowa

  • Repatriacja ludności polskiej po II wojnie światowej. Studium historyczne
  • Historia polityczna Polski 1944-1956 (liczne wydania, jedynie w II obiegu Muzeum Wolnego Słowa)
  • Narodziny systemu władzy. Polska 1943-1948 (1985)
  • Polska - probierz porozumień jałtańskich (1987)
  • Jałta w polskiej perspektywie (1989)
  • Między wyzwoleniem a zniewoleniem. Polska 1944-1956 (1993)
  • Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939-1968 (1992)
  • Rok pierwszy (1993)
  • Pogrom Żydów w Kielcach 4 lipca 1946 r.
  • Pisma rozproszone (2005)
  • wstęp do polskiego wydania Czarnej księgi komunizmu (1999)

Przypisy

  1. ↑ Fundacja Kerstenow | Krystyna Kersten [online], kerstens.org [dostęp 2018-07-13] (pol.).
  2. ↑ Collegium Invisibile [online], www.ci.edu.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  3. ↑ Sławomir Cenckiewicz, „Nauka pod lupą”. Środowisko historyków w opiniach Służby Bezpieczeństwa przełom lat 60-tych i 70-tych, w: Oczami bezpieki i partii. Szkice z dziejów aparatu bezpieczeństwa PRL, Kraków 2006, s. 281.
  4. ↑ a b Krystyna Kersten – Encyklopedia Solidarności [online], www.encysol.pl [dostęp 2018-07-13] (pol.).

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krystyna_Kersten&oldid=53921792”