Dubie (województwo małopolskie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
W średniowieczu na wzgórzu ''Zamczysko'' nad wsią wznosiła się murowana wieża obronna o boku 7,5 m.<ref name=":0">Michał Wojenka, ''Archaeologia Historica Polona'', tom 26, 2018, s.353 i n.</ref> |
W średniowieczu na wzgórzu ''Zamczysko'' nad wsią wznosiła się murowana wieża obronna o boku 7,5 m.<ref name=":0">Michał Wojenka, ''Archaeologia Historica Polona'', tom 26, 2018, s.353 i n.</ref> |
||
Od początku wieku XIV najbliższa okolica stanowiła obszar zainteresowań gospodarczych rodu Toporów, których własność między innymi w częściach wsi Dubie i w pobliskich Pisarach poświadczona jest od schyłku XIV stulecia. W latach 1397–1409 z Dubia i Pisar pisał się chorąży krakowski Żegota [[Topór (herb szlachecki)|herbu Topór]].<ref name=":0" /> |
|||
Na przełomie XVI i XV w. na Rudawce w zbudowano dwa młyny: Chechło i Dupp. W 1528 r. Dubie były w posiadaniu [[Seweryn Boner (zm. 1549)|Seweryna Bonera]], później Katarzyny Tęczyńskiej-Bonerowej i jej drugiego męża Stanisława Barziego<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność | wydawca = ZZJPK w Krakowie| miejsce = Kraków | data = 1997 | strony = 32}}</ref>. |
Na przełomie XVI i XV w. na Rudawce w zbudowano dwa młyny: Chechło i Dupp. W 1528 r. Dubie były w posiadaniu [[Seweryn Boner (zm. 1549)|Seweryna Bonera]], później Katarzyny Tęczyńskiej-Bonerowej i jej drugiego męża Stanisława Barziego<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność | wydawca = ZZJPK w Krakowie| miejsce = Kraków | data = 1997 | strony = 32}}</ref>. |
||
Wersja z 13:31, 28 paź 2019
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
 Dubie: Wapienne ściany skalne u wylotu Doliny Racławki | |
| Państwo | małopolskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności (2014[1]) |
190 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 12 |
| Kod pocztowy |
32-064 Rudawa |
| Tablice rejestracyjne |
KRA |
| SIMC |
0324139 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Dubie – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice[2].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Położenie
Wieś leży w kotlinie rzek: Szklarki, Racławki i Rudawki. Otoczona jest nieomal ze wszystkich stron zalesionymi wzgórzami o wysokości względnej przekraczającej 100 metrów: od południa Wielka Skała, od północy i wschodu Widoma nazywana też Lubartowską Górą, od zachodu Łysa Góra (419 m). Z Dubia wychodzą dolinki: Dolina Racławki i Dolina Szklarki.
Historia
Dawne nazwy wsi: 1381 – Dup, 1394 – Dub, 1398 – Dupe, 1399 – Dube, 1403 – Dupp, Duppe, Dupye, 1412 – Dupie, Dupy, 1413 – Dupya, 1421 – Dubije, Dupije, Duppye, 1469 – Duppp, 1490 – Dyvp, 1494 – Duph, 1503 – Dupyh, 1581 – Dupl[3].
W średniowieczu na wzgórzu Zamczysko nad wsią wznosiła się murowana wieża obronna o boku 7,5 m.[4]
Od początku wieku XIV najbliższa okolica stanowiła obszar zainteresowań gospodarczych rodu Toporów, których własność między innymi w częściach wsi Dubie i w pobliskich Pisarach poświadczona jest od schyłku XIV stulecia. W latach 1397–1409 z Dubia i Pisar pisał się chorąży krakowski Żegota herbu Topór.[4]
Na przełomie XVI i XV w. na Rudawce w zbudowano dwa młyny: Chechło i Dupp. W 1528 r. Dubie były w posiadaniu Seweryna Bonera, później Katarzyny Tęczyńskiej-Bonerowej i jej drugiego męża Stanisława Barziego[5].
Nocą, 2 lutego 1929 r., temperatura powietrza spadła do -42 °C. Była to najzimniejsza noc w historii polskiej meteorologii[6].
Na terenie miejscowości istnieje Kopalnia Odkrywkowa Dolomitu Dubie w wąwozie Zbrza. Znajduje się też najstarsze w regionie krakowskim skały osadowe ze środkowego dewonu, które są odsłonięte na powierzchni ziemi.
W 1995 r. w Dubiu w Dolinie Racławki kręcono sceny do filmu Dwa światy, a wiosną 2004 w kamieniołomie do filmu Vinci[7].
Na wzgórzu Widoma mieści się mogiła czterech partyzantów AL z oddziału im. Bartosza Głowackiego i 28 żołnierzy radzieckich z oddziału kpt. „Iwana Iwanowicza” poległych w tutejszych lasach 23–24 sierpnia 1944 r. w boju z Niemcami[8]. Wydarzenie upamiętnia pamiątkowy głaz znajdujący się nad potokiem.
W Dolinie Szklarki znajduje się założona w połowie XIX w. pstrągarnia Rózin z zabudowaniami w stylu szwajcarskim z drugiej połowy XIX wieku oraz pomnik przyrody – skałka dolnokarbońskiego wapienia przecięta żyłą porfiru. Na północny zachód od wsi na wzgórzu Zamczysko można zauważyć pozostałości po dawnym budowli obronnej w Dubiu.
Przypisy
- ↑ Ludność w 2014 r.
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu
- ↑ a b Michał Wojenka, Archaeologia Historica Polona, tom 26, 2018, s.353 i n.
- ↑ Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność. Kraków: ZZJPK w Krakowie, 1997, s. 32.
- ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy Kopalni Dolomitu w Dubiu
- ↑ Juliusz Machulski: Dziękuje, było super; onet.film
- ↑ Józef Bolesław Garas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 382
- Siedziba gminy: Krzeszowice
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
