Estoński Kościół Prawosławny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Anulowanie wersji nr 28547046 autora 83.8.130.76 to trzeba je naprawić, a nie kasować |
uzupełnienia techniczne |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
|www = http://www.orthodox.ee/ |
|www = http://www.orthodox.ee/ |
||
}} |
}} |
||
'''Estoński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego''' — samorządny Kościół prawosławny pozostający w jurysdykcji patriarchatu moskiewskiego. |
'''Estoński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego''' — samorządny Kościół prawosławny pozostający w jurysdykcji patriarchatu moskiewskiego. Na terenie Estonii Estoński Kościół Prawosławny działa równolegle z [[Estoński Apostolski Kościół Prawosławny|Estońskim Apostolskim Kościołem Prawosławnym]], podległym [[Patriarchat Konstantynopolitański|Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu]]. Do obu tych kościołów należą głównie przedstawiciele mniejszości rosyjskiej i niewielka liczba Estończyków, natomiast wyznaniem dominującym w kraju jest [[protestantyzm]] ([[luteranizm]]). Liczbę wiernych Estońskiego Kościoła Prawosławnego szacuje się na 150 tys. osób. |
||
== Struktura Kościoła == |
== Struktura Kościoła == |
||
Obecnym zwierzchnikiem kościoła (od 2000) jest metropolita [[Tallinn]]a i całej Estonii [[Korneliusz (Jakobs)]]. Drugą eparchią Kościoła, [[eparchia narewska|narewską]], kieruje biskup [[Łazarz (Gurkin)]]<ref>[http://www.orthodox.ee/epc/index.php/ru/church-structure-rus Церковная структура]</ref>. Na terenie Estonii znajduje się 31 parafii<ref>[http://www.orthodox.ee/epc/index.php/ru/parishes-ru Приходы Эстонской Православной Церкви МП]</ref> i 1 żeński klasztor, [[Piuchticki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej]]<ref>[http://www.orthodox.ee/epc/index.php/ru/convent-rus Пюхтицкий Ставропигиальный Свято-Успенский женский монастырь]</ref>. |
|||
Obecnym zwierzchnikiem kościoła (od 2000) jest metropolita [[Tallinn]]a i całej Estonii [[Korneliusz (Jakobs)]]. |
|||
Na terenie Estonii znajduje się 31 parafii i 1 żeński klasztor, [[Piuchticki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej]]. |
|||
Liczbę wiernych Estońskiego Kościoła Prawosławnego szacuje się na 150 tys. osób. |
|||
== Prawosławie w Estonii == |
|||
Na terenie Estonii Estoński Kościół Prawosławny działa równolegle z [[Estoński Apostolski Kościół Prawosławny|Estońskim Apostolskim Kościołem Prawosławnym]]. |
|||
Do obu tych kościołów należą głównie przedstawiciele mniejszości rosyjskiej i niewielka liczba Estończyków, natomiast wyznaniem dominującym w kraju jest [[protestantyzm]] ([[luteranizm]]). |
|||
== Historia == |
== Historia == |
||
Prawosławie na terenie dzisiejszej Estonii pojawiło się za sprawą misjonarzy z Nowogrodu i Pskowa w X-XII w. |
Prawosławie na terenie dzisiejszej Estonii pojawiło się za sprawą misjonarzy z Nowogrodu i Pskowa w X-XII w. W 1030 wzmiankowana jest społeczność prawosławna w dzisiejszym [[Tartu]]. Wpływy prawosławia zostały ostatecznie zredukowane po ekspansji Zakonu Kawalerów Mieczowych. W XVII i XVIII w. na teren Estonii uciekło wielu [[staroobrzędowcy|staroobrzędowców]]. Gwałtowny przyrost ilości prawosławnych nastąpił po aneksji ziem estońskich do [[Imperium Rosyjskiego]]. Obszar ten od 1850 należał do eparchii ryskiej. |
||
Status Kościoła samorządnego został nadany Estońskiemu Kościołowi Prawosławnemu przez [[Tichon (patriarcha Moskwy)|patriarchę Tichona]] w [[1920]]. Pierwszym jego zwierzchnikiem został metropolita Aleksander (Paulus). W 1923 Estoński Kościół Prawosławny, nie bez nacisków ze strony władz państwowych, wystąpił o przejście pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola, czego Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie uznała. W 1939 Estoński Kościół Prawosławny posiadał 159 działających parafii jedno seminarium duchowne oraz trzy monastery. |
Status Kościoła samorządnego został nadany Estońskiemu Kościołowi Prawosławnemu przez [[Tichon (patriarcha Moskwy)|patriarchę Tichona]] w [[1920]]. Pierwszym jego zwierzchnikiem został metropolita Aleksander (Paulus). W 1923 Estoński Kościół Prawosławny, nie bez nacisków ze strony władz państwowych, wystąpił o przejście pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola, czego Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie uznała. W 1939 Estoński Kościół Prawosławny posiadał 159 działających parafii jedno seminarium duchowne oraz trzy monastery. |
||
Linia 62: | Linia 56: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [http://www.orthodox.ee/index.php |
* [http://www.orthodox.ee/epc/index.php/ru/history-ru/81-istoria/70 Historia prawosławia w Estonii na oficjalnej stronie Estońskiego Kościoła Prawosławnego] |
||
* [http://www.orthodox.ee/index.php?d=istoria/ofits Obecna sytuacja Estońskiego Kościoła Prawosławnego na jego oficjalnej stronie] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Kanoniczne Kościoły prawosławne}} |
{{Kanoniczne Kościoły prawosławne}} |
Wersja z 09:49, 2 lis 2011
Państwo | |
---|---|
Wyznanie | |
Patriarchat | |
Sobór | |
Metropolita |
metropolita Tallinna i całej Estonii Korneliusz (Jakobs) |
Dane statystyczne | |
Liczba wiernych |
150 000 |
Liczba diecezji |
1 |
Liczba parafii |
31 |
Liczba klasztorów |
1 |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Strona internetowa |
Estoński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego — samorządny Kościół prawosławny pozostający w jurysdykcji patriarchatu moskiewskiego. Na terenie Estonii Estoński Kościół Prawosławny działa równolegle z Estońskim Apostolskim Kościołem Prawosławnym, podległym Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu. Do obu tych kościołów należą głównie przedstawiciele mniejszości rosyjskiej i niewielka liczba Estończyków, natomiast wyznaniem dominującym w kraju jest protestantyzm (luteranizm). Liczbę wiernych Estońskiego Kościoła Prawosławnego szacuje się na 150 tys. osób.
Struktura Kościoła
Obecnym zwierzchnikiem kościoła (od 2000) jest metropolita Tallinna i całej Estonii Korneliusz (Jakobs). Drugą eparchią Kościoła, narewską, kieruje biskup Łazarz (Gurkin)[1]. Na terenie Estonii znajduje się 31 parafii[2] i 1 żeński klasztor, Piuchticki Monaster Zaśnięcia Matki Bożej[3].
Historia
Prawosławie na terenie dzisiejszej Estonii pojawiło się za sprawą misjonarzy z Nowogrodu i Pskowa w X-XII w. W 1030 wzmiankowana jest społeczność prawosławna w dzisiejszym Tartu. Wpływy prawosławia zostały ostatecznie zredukowane po ekspansji Zakonu Kawalerów Mieczowych. W XVII i XVIII w. na teren Estonii uciekło wielu staroobrzędowców. Gwałtowny przyrost ilości prawosławnych nastąpił po aneksji ziem estońskich do Imperium Rosyjskiego. Obszar ten od 1850 należał do eparchii ryskiej.
Status Kościoła samorządnego został nadany Estońskiemu Kościołowi Prawosławnemu przez patriarchę Tichona w 1920. Pierwszym jego zwierzchnikiem został metropolita Aleksander (Paulus). W 1923 Estoński Kościół Prawosławny, nie bez nacisków ze strony władz państwowych, wystąpił o przejście pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola, czego Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie uznała. W 1939 Estoński Kościół Prawosławny posiadał 159 działających parafii jedno seminarium duchowne oraz trzy monastery.
Po włączeniu Estonii do ZSRR władze państwowe zaczęły utrudniać działalność Kościoła, podobnie jak wszystkich związków wyznaniowych. Część wiernych, na czele z metropolitą Aleksandrem, zdecydowała się na emigrację i powołanie zagranicznego egzarchatu podległego patriarsze Konstantynopola. Struktury kościelne pozostałe w Estonii zostały ponownie włączone do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Po upadku ZSRR część duchowieństwa prawosławnego w Estonii postanowiła wrócić pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola, część była temu przeciwna. W ten sposób na terenie kraju działają dwa Kościoły prawosławne: Estoński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego oraz Estoński Apostolski Kościół Prawosławny. Obydwie struktury nie utrzymywały ze sobą kontaktów, a konflikt między nimi doprowadził do pogorszenia relacji między Rosyjskim Kościołem Prawosławnym a Patriarchatem Konstantynopolitańskim. W 2010 obydwa Kościoły estońskie zadeklarowały jednak chęć wznowienia kontaktów[4].