Fenazon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować" |
|||
Linia 99: | Linia 99: | ||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
{{ |
{{Dopracować|źródła=2012-08}} |
||
'''Fenazon, antypiryna''' ([[łacina|łac.]] ''Phenazonum'') – syntetyczny środek o działaniu [[Ból|przeciwbólowym]], [[Gorączka|przeciwgorączkowym]], [[Zapalenie|przeciwzapalnym]]. Do lecznictwa został wprowadzony przez niemieckiego farmakologa, Wilhelma Filehne'a. Znakowany [[jod]]em 131 był używany w medycynie nuklearnej do oznaczania przestrzeni wody ustrojowej. |
'''Fenazon, antypiryna''' ([[łacina|łac.]] ''Phenazonum'') – syntetyczny środek o działaniu [[Ból|przeciwbólowym]], [[Gorączka|przeciwgorączkowym]], [[Zapalenie|przeciwzapalnym]]. Do lecznictwa został wprowadzony przez niemieckiego farmakologa, Wilhelma Filehne'a. Znakowany [[jod]]em 131 był używany w medycynie nuklearnej do oznaczania przestrzeni wody ustrojowej. |
||
Wersja z 21:20, 16 gru 2013
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C11H12N2O | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
188,23 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Fenazon, antypiryna (łac. Phenazonum) – syntetyczny środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym. Do lecznictwa został wprowadzony przez niemieckiego farmakologa, Wilhelma Filehne'a. Znakowany jodem 131 był używany w medycynie nuklearnej do oznaczania przestrzeni wody ustrojowej.
Po raz pierwszy otrzymany przez Ludwiga Knorra w 1883 roku poprzez kondensację fenylohydrazyny z estrem acetylooctowym i poddanie produktu działaniu jodku metylu. Knorr nie wiedział jednak, jaki związek zsyntetyzował, a przeciwgorączkowe właściwości nowej substancji skłoniły go do przypuszczeń, że wyprodukował nową pochodną chinoliny. Dopiero w dalszych badaniach udało się ustalić prawdziwy przebieg syntezy i produkt końcowy. W ten sposób otrzymano jeden z pierwszych syntetycznych leków przeciwgorączkowych, pochodnych pirazolonu.
Fenazon jest najbardziej toksycznym lekiem z grupy pirazolonów[7]. Dawniej bardzo popularny w polskim lecznictwie. Wchodził w skład wielu złożonych preparatów przeciwbólowych i przeciwgorączkowych (obecnie niedostępnych), m.in. Lumidrinalu tabl. (fenazon 0,3 g; kofeina czysta 0,05 g; kwas fenyloetylobarbiturowy 0,015 g; chlorowodorek efetoniny 0,02 g). Używany jeszcze niekiedy w recepturze aptecznej jako surowiec farmaceutyczny. Zastosowany miejscowo wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz znieczulające. Dostępny jest w postaci 10% kropli do uszu (preparat Antotalgin[7]).
- ↑ a b c Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VIII. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491. ISBN 978-8388157-53-0.
- ↑ a b c Komisja Farmakopei Polskiej: Farmakopea Polska IV. Warszawa: Urząd Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1965, s. 1393.
- ↑ a b c Fenazon. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
- ↑ a b c Fenazon, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-15] (ang.).
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieDrugBank
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Fenazon (nr A5882) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b Jan Kazimierz ( -1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, s. 500. ISBN 83-85632-82-4.