Pałac Szustra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Budynek infobox}}
Linia 1: Linia 1:
{{Budynek infobox
{{Budynek infobox
|nazwa = Pałac Szustra
|nazwa = Pałac Szustra
|nazwa oryginalna =
|zabytek = 454/2 z 1.07.1965
|zabytek = 454/2 z 1.07.1965
|zdjęcie = Pałac Szustra strona zachodnia.jpg
|zdjęcie = Pałac Szustra strona zachodnia.jpg
Linia 23: Linia 24:
|kolejni właściciele =
|kolejni właściciele =
|właściciel =
|właściciel =
|plan budynku =
|kod mapy = Warszawa
|kod mapy = Warszawa
|współrzędne = 52°12′14.98″N 21°1′32.81″E
| stopniN = 52 | minutN = 12 | sekundN = 14.98
| stopniE = 21 | minutE = 01 | sekundE = 32.81
|stopniW = |minutW = |sekundW =
|stopniS = |minutS = |sekundS =
|opis miejsca =
|znak na mapie = legenda dwor.svg
|znak na mapie = legenda dwor.svg
|commons = Category:Szuster Palace
|commons = Category:Szuster Palace

Wersja z 16:55, 28 lut 2018

Pałac Szustra
Symbol zabytku nr rej. 454/2 z 1.07.1965
Ilustracja
Pałac Szustrów, strona zachodnia
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Morskie Oko 2

Architekt

Efraim Szreger, Henryk Marconi przebudowa w stylu neogotyckim, Adam Idźkowski przebudowa w stylu neorensansowym

Rozpoczęcie budowy

1772

Ukończenie budowy

1775

Ważniejsze przebudowy

1845, 1852, odbudowa 1962-1965

Pierwszy właściciel

Izabela Lubomirska

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Szustra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Szustra”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Szustra”
Ziemia52°12′14,98″N 21°01′32,81″E/52,204161 21,025781

Pałac Szustra (pałacyk Szustra, pałacyk Lubomirskich) – pałac w Warszawie znajdujący się przy ul. Morskie Oko 2 w parku Morskie Oko w dzielnicy Mokotów. Siedziba Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki.

Historia

W latach 1772–1774 Efraim Szreger na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł klasycystyczny pałacyk-piętrową willę na planie kwadratu dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Założenia ogrodowe opracował Szymon Bogumił Zug. Posiadłość nosiła nazwę Mon coteau (z franc. „moje wzgórze”). Zabudowania gospodarcze i ogród nie zachowały się do dziś, ocalała jedynie wieża z gołębnikiem i glorieta flamandzka (domek mauretański), znajdujące się dziś przy pierzei ulicy Puławskiej.

W 1776 Zug przebudował wschodnią elewację tego budynku, a w 1845, po zakupieniu posiadłości przez Franciszka Szustra, zmian architektonicznych w stylu neogotyckim dokonał Henryk Marconi. Dobudowano wtedy dwupiętrową oficynę od strony zachodniej[1]. Kolejna przebudowa, tym razem neorenesansowa, nastąpiła w 1852 dzięki Adamowi Idźkowskiemu.

W czasie II wojny światowej Niemcy wycięli niemal cały park, zaś sam pałac spłonął w 1944 roku. Po wojnie nieruchomość znacjonalizowano. Pałac został odbudowany w latach 1962–1965 według projektu Jerzego Brabandera[1].

Galeria

Przypisy

  1. a b Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 185.

Linki zewnętrzne