1 Dywizja Lekka (III Rzesza): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła
Linia 40: Linia 40:


== Dowódca ==
== Dowódca ==
*gen. mjr Friedrich Wilhelm von Loeper (1938 – 1939)
*gen. mjr Friedrich Wilhelm von Lepper (1938 – 1939)
*gen. mjr [[Werner Kempf]] (październik 1939)
*gen. mjr [[Werner Kempf]] (październik 1939)



Wersja z 21:26, 30 sie 2009

[[Plik:{{{znak}}}| 40x40px| link=| alt=]]
1 Dywizja Lekka
1. leichte Division
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{motto}}}
UWAGA: Błąd parametru
{{{kategoria wojska}}}=
Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
  • lądowe
  • lotnictwo
  • marynarka
  • paramilitarny
ilustracja
Historia
Państwo

{{{państwo}}}

Sformowanie

1938

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

{{{nazwa wyróżniająca}}}

Tradycje
Święto

{{{święto}}}

Nadanie sztandaru

{{{nadanie sztandaru}}}

Rodowód

{{{rodowód}}}

Dowódcy
Pierwszy

{{{dowódca pierwszy}}}

Obecny

{{{dowódca obecny}}}

Ostatni

{{{dowódca ostatni}}}

Działania zbrojne
{{{działania zbrojne}}}
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

{{{formacja}}}

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

{{{podległość}}}

Skład

{{{skład}}}

Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

1 Dywizja Lekka (niem. 1. leichte Division ) – niemiecka lekka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej

Historia

Dywizja została sformowana zgodnie z rozkazem z dnia 10 listopada 1938 roku w Wuppertalu z przeformowania 1 Brygady Lekkiej.

W związku z planem ataku na Polskę w dniu 1 sierpnia 1939 roku została zmobilizowana. Następnie weszła w skład 10 Armii jako jej odwód. W trakcie kampanii wrześniowej brała udział w walkach w ramach 10 Armii.

Od rana 1 września 1939 roku 1 Dywizja Lekka atakowała pozycje obronne polskiej 28 Dywizji Piechoty pod Łagiewnikami, Raczynem i Masłowicami. 3 września jej oddziały przełamały polskie pozycje nad Wartą i wdarły się pod Konopnicę. 5 września skierowano 1 Dywizję Lekką w rejon Przedborza dla przyśpieszenia działań na tym kierunku. 6 września rano przekroczyła ona w Przedborzu Pilicę i działając z rejonu Czermna dotarła do pozycji obronnych 36 Dywizji Piechoty w Rudzie Malenieckiej, gdzie toczyła walki o przeprawę przez rzekę Czarną. 7 września nacierała na pozycje obronne 36 Dywizji Piechoty na linii Kazanów-Sierosławice-Modliszewice.

Po zepchnięciu oddziałów polskich w kierunku Szydłowca, 8 września 1 Dywizja Lekka ruszyła przez Końskie na Radom, a następnie na Kozienice. W drodze pod Jedlnią napotkała opór będącej w odwrocie Wileńskiej Brygady Kawalerii. 4 Pułk Ułanów Zaniemeńskich i 13 Pułk Ułanów Wileńskich stawiały opór cofając się w stronę przeprawy na Wiśle. Po walkach w rejonie Kozienice-Ryczywół i zepchnięciu polskiego zgrupowania na Magnuszew i Ryczywół, dywizja 9 września opanowała przeprawę w Maciejowicach.

21 września wraz z 29 Dywizją Zmotoryzowaną i elementami 2 Dywizji Lekkiej walczyła ze zgrupowaniem polskim broniącym magazynów amunicji w Palmirach. Były to 68 i 69 Pułki Piechoty z 17 Dywizji Piechoty i I batalion 14 Pułku Piechoty.

Po zakończeniu walk w Polsce, na podstawie rozkazu z dnia 18 października 1939 roku została przekształcona w 6 Dywizję Pancerną.

Dowódca

  • gen. mjr Friedrich Wilhelm von Lepper (1938 – 1939)
  • gen. mjr Werner Kempf (październik 1939)

Skład

  • 11 pułk pancerny (Panzer-Regiment 11)
  • 65 batalion pancerny (Panzer-Abteilung 65)
  • 4 pułk strzelców konnych (Kavallerie-Schützen-Regiment 4)
  • 6 batalion motocyklowy (Kradschützen-Abteilung 6)
  • 76 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 76)
  • 6 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 6)
  • 41 batalion przeciwpancerny (Panzer-Abwehr-Abteilung 41)
  • 82 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 82)
  • 57 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 57)

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • Marcin Bryja: Panzerwaffe. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-86209-67-4.
  • Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
  • Wojciech Zalewski: Piotrków 1939. Warszawa: Bellona, 2000. ISBN 83-11-09164-1.
  • Jan Wróblewski: Armia Prusy. Warszawa: Wyd. MON, 1986. ISBN 83-11-07212-4.
  • Dariusz Jędrzejewski, Zbigniew Lalak: Niemiecka broń pancerna 1939-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 1998. ISBN 83-867-7636-6.

Szablon:Bibliografia stop