Seryjne morderstwa z Ipswich

Steve Wright

Dusiciel z Suffolk

{{{alt grafiki}}} Steve Wright został skazany za pięć morderstw 22 lutego 2008 roku
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1958 Erpingham, Norfolk, Wielka Brytania

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = Nieznane pola: 1, "imię przy narodzeniu" oraz "podpis".

Seryjne morderstwa z Ipswich miały miejsce między 30 października a 10 grudnia 2006 roku, kiedy w różnych miejscach niedaleko Ipswich w angielskim stanie Suffolk znaleziono ciała pięciu zamordowanych kobiet. Wszystkie ofiary pracowały jako prostytutki w rejonie Ipswich. Znalezione ciała były nagie, ale nie nosiły śladów molestowania seksualnego. U dwóch ofiar, Anneli Alderton i Pauli Clenell, potwierdzoną przyczyną zgonu było uduszenie. Nie ustalono przyczyny śmierci pozostałych ofiar: Gemmy Adams, Tani Nicol i Annette Nicholls.

Policja z Suffolk dostrzegła powiązania pomiędzy zabójstwami i rozpoczęła śledztwo w sprawie morderstw o kryptonimie Operacja Sumak (Operation Sumac). Ponieważ śledztwo było bardzo rozbudowane, zaangażowano w nie także funkcjonariuszy z innych oddziałów policyjnych. W związku z morderstwami aresztowano dwie osoby, ale pierwszy podejrzany, którego imienia policja nawet nie ujawniła, został zwolniony z aresztu i nie przedstawiono mu zarzutów. Operator wózka widłowego, czterdziestoośmioletni Steven Gerald James Wright, został aresztowany 19 grudnia 2006 roku i skazany za zabójstwo pięciu kobiet 21 grudnia.

Wright pozostał w areszcie, a jego proces rozpoczął się 14 stycznie 2008 roku w Sądzie Koronnym w Ipswich. Nie przyznał się do stawianych mu zarzutów, choć potwierdził, że współżył z każdą z pięciu ofiar i że korzystał z usług prostytutek od lat osiemdziesiątych. Próbki DNA i włókien, przedstawione sądowi, łączyły Wrighta ze sprawą morderstw. Uznano go winnym wszystkim pięciu zabójstwom 21 lutego 2008 roku i następnego dnia wymierzono mu karę dożywotniego pozbawienia wolności z zastrzeżeniem, że nigdy nie powinien zostać zwolniony z więzienia.

Morderstwa przyciągnęły znaczne zainteresowanie mediów zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Prasa często porównywała zabójstwa z Ipswich do tych popełnionych przez Petera Sutcliffe’a, znanego jako Rozpruwacz z Yorkshire, który w latach 1975–1981 zamordował trzynaście kobiet i zaatakował kolejne siedem. W większości były to prostytutki. Pojawiły się obawy, że tak liczne wówczas relacje medialne mogą zagrażać przyszłym procesom. Morderstwa wywołały także debaty w mediach na temat praw regulujących prostytucję.

Dochodzenie policyjne

Dokładne położenie ciał zamordowanych kobiet w chwili odnalezienia. Wszystkie znaleziono w różnych miejscach niedaleko Ipswich.

2 grudnia 2006 roku przypadkowa osoba znalazła ciało młodej kobiety w strumieniu Belstead Brook u podnóża Thorpe’s Hill, niedaleko Hintlesham. Na zwłokach, które zidentyfikowano później jako dwudziestopięcioletnią Gemmę Adams, nie znaleziono śladów napaści na tle seksualnym. Sześć dni później, 8 grudnia, w rzece niedaleko młyna Copdock Mill, tuż obok Ipswich, znaleziono ciało dziewiętnastoletniej Tani Nicol, przyjaciółki Gemmy Adams, która zaginęła 30 października. Po raz kolejny nie znaleziono dowodów molestowania seksualnego. 10 grudnia w lasach przy drodze A14 niedaleko wsi Nacton przypadkowo natrafiono na ciało kolejnej ofiary, które zidentyfikowano potem jako dwudziestoczteroletnią Anneli Alderton. Według oświadczenia policji została uduszona i w czasie śmierci była w prawdopodobnie/około/w przybliżeniu trzecim miesiącu ciąży. Podczas konferencji prasowej policja ostrzegła kobiety przed pojawianiem się w dzielnicy domów publicznych Ipswich. 12 grudnia policja z Suffolka ogłosiła, że odnaleziono ciała kolejnych dwóch kobiet. 14 grudnia policja potwierdziła tożsamość jednej z ofiar – była to dwudziestoczteroletnia Paula Clenell, która zaginęła 10 grudnia, a ostatni raz była widziana w Ipswich. Według policji z Suffolka Clenell zmarła w wyniku „zaciśnięcia gardła”. 15 grudnia policja potwierdziła, że drugie ciało należało do dwudziestodziewięcioletniej Annette Nicholls, która zaginęła 5 grudnia. Zwłoki Clennell i Nicholls znaleziono w Nactonie, niedaleko zjazdu z drogi A1156 koło wsi Levington, tuż obok miejsca, w którym znaleziono ciało Alderton. Przypadkowa osoba, znajdująca się na głównej drodze, zauważyła ciało Clennell z odległości sześciu metrów, a helikopter policyjny wysłany na wskazane miejsce odnalazł także leżące niedaleko zwłoki Nicholls.

Wieś Nacton, niedaleko miejsca, w którym znaleziono ciało Anneli Alderton.

Policja z Suffolka powiązała ze sobą wszystkie pięć zabójstw i wszczęła w ich sprawie dochodzenie, któremu nadano kryptonim Operacja Sumak. Szef Policji Alastair McWhirter przyznał, że policja z Suffolka uzależniona będzie od wsparcia zewnętrznego w związku z rozmiarem dochodzenia. Pojawiły się informacje, że starszy śledczy z Policji Metropolitarnej w Londynie, komendant Dave Johnston, został oddelegowany ze Scotland Yardu do ekipy dochodzeniowej w charakterze doradcy. Dochodzenie prowadził nadinspektor służby kryminalnej Stewart Gull.

Podczas konferencji prasowych z 13 i 14 grudnia nadinspektor Gull ujawnił, że według policji miejsca, w których znaleziono wszystkie zwłoki, nie były miejscami morderstw, a jedynie „miejscami złożenia ciał”. Tym samym dał do zrozumienia, że ofiary zabito gdzieś indziej i przewieziono do miejsc, w których je później odnaleziono. Nie odniósł się jednak w żaden sposób do tego, gdzie kobiety mogły zostać zamordowane. Nadinspektor Gull wyjawił także, że niektóre elementy ubioru kobiet, takie jak torebka czy kurtka, zostały zabrane i poddane ekspertyzom zakładu medycyny sądowej, aby ustalić, czy należały do zamordowanych kobiet.

Podczas kolejnych konferencji prasowych nadinspektor Gull podał, że w dochodzeniu brało udział ponad 300 funkcjonariuszy policji, a każdego dnia detektywi odbierali od 400 do 450 połączeń telefonicznych.

15 grudnia na witrynie internetowej policji z Suffolka pojawiła się informacja, że z policją nawiązano ponad 7300 połączeń telefonicznych dotyczących morderstw i że w sprawach brało udział ponad 300 policjantów, wspieranych przez przynajmniej dwadzieścia pięć innych oddziałów policyjnych. Według danych z 18 grudnia liczba policjantów, biorących udział w dochodzeniu, wzrosła do 650, wliczając w to 350 funkcjonariuszy z czterdziestu innych sił policyjnych, którzy pomagali w śledztwie. Do około 10 000 zwiększyła się także liczba odebranych połączeń, które miały związek ze sprawą.

Ofiary

Tania Nicol

Dziewiętnastoletnia Tania Nicol z Ipswich była najmłodszą i pierwszą z ofiar, którą uznano za zaginioną. Zginęła 30 października, a czterdzieści osiem godzin później jej matka zgłosiła zniknięcie córki. Jej ciało 8 grudnia w rzece przy Copdock Mill znaleźli policyjni nurkowie. Nie było na nim śladów molestowania seksualnego, a sekcja zwłok nie wykazała dokładnej przyczyny śmierci. Nicol uczęszczała do Państwowej Szkoły Średniej w Chantry (Chantry High School). W wieku szesnastu lat przeprowadziła się do hotelu, gdzie zaczęła zażywać heroinę, a niedługo potem została prostytutką, dzięki czemu finansowała swoje uzależnienie of heroiny i kokainy. Z początku pracowała w salonach masażu, w jednym przyjmując pseudonim Chantelle, ale wkrótce została zwolniona ze względu na domniemane przyjmowanie narkotyków. Jej matka nie zdawała sobie sprawy z tego, że Nicol się prostytuuje; myślała, że córka pracuje w barze lub jako fryzjerka.

Gemma Adams

Dwudziestopięcioletnia Gemma Rose Adams, urodzona w Kesgrave, ostatni raz widziana była niedaleko salonu BMW na West End Road w Ipswich, gdzie mieszkała. Zaginęła 15 listopada około 1.15 (UTC). Jej zaginięcie tego samego dnia zgłosił jej partner Joe Simpson, z którym była związana od dziesięciu lat. Ciało Adams, znalezione jako pierwsze, zauważono 2 grudnia w rzece niedaleko Hintlesham. Było nagie, lecz nie nosiło śladów napaści na tle seksualnym. Adams jako dziecko była bardzo lubiana, pochodziła z rodziny należącej do klasy średniej i bardzo lubiła zwierzęta, lecz jako nastolatka zaczęła brać narkotyki i uzależniła się od heroiny. Została prostytutką, by opłacić koszty związane z uzależnieniem, które doprowadziło ją także do utraty pracy w branży ubezpieczeniowej. Jej partner, Simpson, również zażywał w tym czasie heroinę i wiedział, że Gemma pracuje jako prostytutka, choć jej rodzina nie była tego świadoma.

Anneli Alderton

Dwudziestoczteroletnia Anneli Sarah Alderton, która w czasie morderstwa była we wczesnym stadium ciąży z drugim już dzieckiem, mieszkała w mieście Colchester w hrabstwie Essex. Alderton zaginęła 3 grudnia, a po raz ostatni widziano ją w pociągu, który odjeżdżał o 17.53 z Harwich do Manningtree. Alderton wysiadła z pociągu w Manningtree o 18.15, po czym miała udać się do Ipswich innym pociągiem, przyjeżdżającym na stację o 18.43. Jej ciało znaleziono 10 grudnia niedaleko Nacton, w lesie Amberfield School. Alderton została uduszona, a jej nagie ciało ułożono na kształt krzyża. Również sekcja zwłok wykazała u Alderton ciążę, o której policja poinformowała w pierwszej kolejności rodzinę zmarłej. W 1992 roku, po rozstaniu rodziców, Anneli przeprowadziła się z matką, Maire Alderton, na Cypr, lecz w 1997 roku obie wróciły do Ipswich. Alderton poszła do Państwowej Szkoły Średniej na Copleston Road (Copleston High School), gdzie zdawała wszystkie egzaminy z dobrymi wynikami. W wieku szesnastu lat, na krótko po tym jak w 1998 roku jej ojciec zmarł na raka płuc, Anneli uzależniła się od narkotyków .

Annette Nicholls

Dwudziestodziewięcioletnia Annette Nicholls z Ipswich, która także miała już jedno dziecko, z początku uznawana była za zaginioną od 4 grudnia, ale na rozprawie sądowej ujawniono, że ostatni raz widziano ją w centrum Ipswich 8 grudnia. Jej krewni zgłosili zaginięcie Annette po tym, jak zmartwiły ich wiadomości o innych morderstwach. Ciało kobiety znaleziono 12 grudnia niedaleko Levington. Podobnie jak zwłoki Alderton, ciało Nicholls było nagie i ułożone w formie krzyża, lecz nie nosiło śladów nadużycia seksualnego. Nie udało się ustalić konkretnej przyczyny śmierci, ale wiadomo, że kobiecie utrudniono oddychanie. Nicholls była najstarszą z ofiar i na krótko po tym, jak w 2002 roku ukończyła kurs kosmetyczki na College’u w Suffolku, uzależniła się od narkotyków. Wkrótce zaczęła pracować jako prostytutka, aby mieć pieniądze na narkotyki. Tuż po przeprowadzce z domu komunalnego do spółdzielczego mieszkania Niccholls poprosiła swą matkę, Rosemary, o opiekę nad synem Farronem. Uważano, że w chwili, kiedy zmarła, spędzała w Ipswich czas z jakimś mężczyzną.

Paula Clennell

Dwudziestoczteroletnia Paula Lucille Clennell z Ipswich, urodzona w Northumberlandzie, zaginęła 10 grudnia około godziny 00:20 w Ipswich. Jej ciało, podobnie jak ciało Annette Nicholls, znaleziono 12 grudnia niedaleko Levingtonu. Zwłoki Clennell także były nagie i nie nosiły śladów molestowania seksualnego, a sekcja zwłok wykazała śmierć z powodu zaciśnięcia gardła. Przed śmiercią Clennell udzieliła w programie telewizyjnym Anglia News wywiadu, w którym komentowała ówczesne morderstwa. Stwierdziła, że choć powodują w niej „nieufność wobec wsiadania do cudzych samochodów”, musi kontynuować pracę, bo „potrzebuje pieniędzy”. Dziesięć lat przed śmiercią, po tym, jak rozpadło się małżeństwo jej rodziców, Clennell przeprowadziła się do Anglii Wschodniej. Clennell miała troje dzieci z Eltonem Norrisem. W związku z jej narkomanią oddano je do domu dziecka i do adopcji. Sama Clennell przebywała w dzieciństwie w specjalnym ośrodku oświatowym, a niedługo potem zaczęła zażywać narkotyki.

Aresztowanie podejrzanych

Wynajmowane przez Wrighta mieszkanie na London Road 79 w Ipswich. Od momentu jego aresztowania do lutego 2009 roku stało puste.

18 grudnia 2006 roku Policja w Suffolku poinformowała o aresztowaniu trzydziestosiedmioletniego mężczyzny pod zarzutem zamordowania każdej z pięciu kobiet. Zatrzymano go o 7:20 w domu we wsi Trimley St Martin, położonej niedaleko Felixstowe w Suffolku. Decyzją sądu pokoju przedłużono areszt podejrzanego o kolejne dwadzieścia cztery godziny do maksymalnej liczby dziewięćdziesięciu sześciu godzin, dozwolonej przez angielskie prawo. 19 grudnia o 5:00 policja pod zarzutem morderstwa aresztowała kolejnego podejrzanego, czterdziestoośmioletniego mężczyznę zamieszkałego w Ipswich. Następnego dnia, 20 grudnia, policji przyznano dodatkowe trzydzieści sześć godzin na przesłuchanie w areszcie drugiego mężczyzny. 21 grudnia nadinspektor Gull i Michael Crimp, starszy prokurator z Koronnej Służby Prokuratorskiej, wydali wspólne oświadczenie, w którym stwierdzili, że podejrzany zidentyfikowany jako Steve Wright został oskarżony o morderstwa wszystkich pięciu kobiet. Policja ujawniła, że pierwszy podejrzany, którego nazwiska nigdy oficjalnie nie podano, został zwolniony z aresztu za kaucją. Została ona jednak unieważniona 6 czerwca 2007 roku, ponieważ nie planowano już żadnego śledztwa przeciwko temu mężczyźnie.

Zobacz też

• Przykład