Ararat: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Wysokość względna |
Poprawa danych |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Góra Ararat''' ([[język ormiański|orm.]]: '''Արարատ''', [[język hebrajski|heb.]]: אררט, [[język turecki|tur.]]: ''Ağrı;'' [[język perski|per.]]: آرارات) – masyw wulkaniczny, leżący w samym sercu [[Wyżyna Armeńska|Wyżyny Armeńskiej]] między [[jezioro|jeziorami]] [[Wan (jezioro)|Wan]] i [[Sewan (jezioro)|Sewan]], na terytorium [[Turcja|Turcji]], 32 km od granicy z [[Armenia|Armenią]] i 16 km od granicy z [[Iran]]em. [[Masyw górski]] zajmuje powierzchnię ok. 1000 km² i składa się z dwóch [[szczyt (geografia)|szczytów]]: Wielkiego – 5137 m [[n.p.m.]] i Małego Araratu 3896 m n.p.m. |
'''Góra Ararat''' ([[język ormiański|orm.]]: '''Արարատ''', [[język hebrajski|heb.]]: אררט, [[język turecki|tur.]]: ''Ağrı;'' [[język perski|per.]]: آرارات) – masyw wulkaniczny, leżący w samym sercu [[Wyżyna Armeńska|Wyżyny Armeńskiej]] między [[jezioro|jeziorami]] [[Wan (jezioro)|Wan]] i [[Sewan (jezioro)|Sewan]], na terytorium [[Turcja|Turcji]], 32 km od granicy z [[Armenia|Armenią]] i 16 km od granicy z [[Iran]]em. [[Masyw górski]] zajmuje powierzchnię ok. 1000 km² i składa się z dwóch [[szczyt (geografia)|szczytów]]: Wielkiego – 5137 m [[n.p.m.]] i Małego Araratu 3896 m n.p.m. |
||
Na obydwu wierzchołkach zalegają lodowce. Wyższy wierzchołek wznosi się ponad |
Na obydwu wierzchołkach zalegają lodowce. Wyższy wierzchołek wznosi się ponad 3000-4400 metrów względem otaczających górę równin - to wysokość względna większa niż w przypadku [[Mount Everest]]u. |
||
== Nazwa == |
== Nazwa == |
Wersja z 02:41, 18 sty 2017
Ararat od strony tureckiej | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
5137[1] m n.p.m. |
Wybitność |
3611 m |
Pierwsze wejście |
1829 |
Położenie na mapie Turcji Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Góra Ararat (orm.: Արարատ, heb.: אררט, tur.: Ağrı; per.: آرارات) – masyw wulkaniczny, leżący w samym sercu Wyżyny Armeńskiej między jeziorami Wan i Sewan, na terytorium Turcji, 32 km od granicy z Armenią i 16 km od granicy z Iranem. Masyw górski zajmuje powierzchnię ok. 1000 km² i składa się z dwóch szczytów: Wielkiego – 5137 m n.p.m. i Małego Araratu 3896 m n.p.m. Na obydwu wierzchołkach zalegają lodowce. Wyższy wierzchołek wznosi się ponad 3000-4400 metrów względem otaczających górę równin - to wysokość względna większa niż w przypadku Mount Everestu.
Nazwa
Nazwa góry pochodzi od Ary – bożka z epoki brązu. Ara był bogiem śmierci oraz odrodzenia. Góra została nazwana na jego cześć ze względu na zmiany zachodzące na stokach pomiędzy "martwą" zimą a "żywą" wiosną[1].
Historia
Obecnie, po rzezi Ormian w roku 1915, tereny wokół Araratu zamieszkane są przez napływową ludność turecką i kurdyjską.
Pierwszego wejścia na szczyt dokonali Friedrich Parrot i Chaczatur Abowian w 1829 r. Pierwszym Polakiem (i jednym z pierwszych Europejczyków), który wszedł na szczyt Araratu (18 sierpnia 1850 r.) był Józef Chodźko – polski topograf i geodeta w służbie rosyjskiej.
Turystyka
Góra znajduje się w strefie zmilitaryzowanej (pod koniec lat 50., po wejściu Turcji do NATO, Amerykanie zbudowali w masywie stację radarową). Wejście na Ararat wymaga uzyskania odpowiedniego zezwolenia i możliwe jest tylko w zorganizowanej grupie[2].
W kulturze
W Biblii
W Biblii góry Ararat (które utożsamia się z górami Urartu[3][4]) wskazane są jako miejsce spoczynku Arki Noego po Potopie.
Anna Świderkówna twierdzi, że autorzy Księgi Rodzaju wskazali na Ararat, ponieważ było to najwyższe znane im pasmo gór. W hinduskich wersjach opowieści o Potopie arka osiada na szczytach Himalajów.
Ararat w sztuce ormiańskiej
Góra Ararat, w języku urzędowym nazywana Masis (Մասիս), jest symbolem Armenii, wyeksponowanym pośrodku jej godła i częstym motywem w sztuce. Góra, położona na historycznie ormiańskich terenach, chociaż obecnie poza terytorium kraju, jest głęboko zakorzeniona w świadomości Ormian. Jest obecna w ich literaturze i sztuce. Ararat jest też widoczny aż ze stolicy Armenii – Erywania[1].
Linki zewnętrzne
- ↑ a b c Frank Viviano. Odrodzenie Armenii. „National Geographic”. 3/2004. s. 24–45.
- ↑ Maciej Golan: Wyprawa na Ararat, świętą górę Ormian. rp.pl, 6 maja 2009.
- ↑ Martin L. West, Wschodnie oblicze Helikonu: pierwiastki zachodnioazjatyckie w greckiej poezji i micie, Wydawnictwo Homini, Kraków 2006, s. 636.
- ↑ M. Chahin, The Kingdom of Armenia: A History, Curzon Press, Richmond 2001, s. 54.