Milatyn Nowy: Różnice pomiędzy wersjami
49°58′00″N 24°29′20″E/49,966667 24,488889| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Dodana ilustracja (1) - archiwalne zdjęcie |
→Historia: drobne merytoryczne, linki zewnętrzne, wikizacja |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Plik:Novyi Myliatyn 1936.jpg|mały|lewo|Austeria w Nowym Milatynie przed 1936]] |
[[Plik:Novyi Myliatyn 1936.jpg|mały|lewo|Austeria w Nowym Milatynie przed 1936]] |
||
Założona w [[1431]] r. Król [[Stefan Batory]] nadał jej prawa miejskie. Właścicielami byli Milatyńscy, potem Ożgowie i Łączyńscy. W 1738 r. Teresa z Kraśnickich Łączyńska ufundowała erem (pustelnię) dla [[Kameduli|kamedułów]] spod krakowskich [[Bielany (Kraków)|Bielan]]. W 1744 r. kameduli opuścili milatyński erem. W ich miejsce fundatorka prowadziła z [[Karmelici bosi|karmelitów bosych]] ze [[Lwów|Lwowa]]. W 1747 r. trafia tam słynący łaskami obraz Pana Jezusa na Krzyżu, namalowany w XVII w. przez nieznanego włoskiego artystę. Obraz cieszył się ogromnym kultem. Po kasacie zakonu Karmelitów bosych w 1788 r. pieczę nad obrazem przejęli [[Zgromadzenie Księży Misjonarzy|księża misjonarze]]. Po II wojnie światowej zabrali go do Krakowa, gdzie znajduje się w [[Kościół św. Wincentego à Paulo w Krakowie|kościele św. Wincentego a Paulo]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Pan Jezus Milatyński - Karmel.pl |data = 2018-03-25 |data dostępu = 2022-10-05 |opublikowany = Karmel - Karmelici Bosi |url = https://www.karmel.pl/pan-jezus-milatynski/ |język = pl-PL}}</ref>. |
|||
Założona w [[1431]] r. |
|||
Po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], od listopada 1918 r. przez pewien czas Milatyn Nowy znajdował się w [[Zachodnioukraińska Republika Ludowa|Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej]]. |
Po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], od listopada 1918 r. przez pewien czas Milatyn Nowy znajdował się w [[Zachodnioukraińska Republika Ludowa|Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej]]. |
||
W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[Milatyn Nowy (gmina)|Milatyn Nowy]] w [[Powiat kamionecki (II Rzeczpospolita)|powiecie kamioneckim]] [[województwo tarnopolskie|województwa tarnopolskiego]]. Miejscowość liczy 590 mieszkańców. |
W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[Milatyn Nowy (gmina)|Milatyn Nowy]] w [[Powiat kamionecki (II Rzeczpospolita)|powiecie kamioneckim]] [[województwo tarnopolskie|województwa tarnopolskiego]]. Miejscowość liczy 590 mieszkańców. |
||
Wersja z 20:29, 5 paź 2022
 Kościół rzymskokatolicki w Milatynie Nowym | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód |
lwowski | ||
| Rejon |
buski | ||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Kod pocztowy |
80540 | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 49°58′00″N 24°29′20″E/49,966667 24,488889
| |||
Milatyn Nowy (ukr. Новий Милятин) – wieś w rejonie buskim obwodu lwowskiego.
Historia
Założona w 1431 r. Król Stefan Batory nadał jej prawa miejskie. Właścicielami byli Milatyńscy, potem Ożgowie i Łączyńscy. W 1738 r. Teresa z Kraśnickich Łączyńska ufundowała erem (pustelnię) dla kamedułów spod krakowskich Bielan. W 1744 r. kameduli opuścili milatyński erem. W ich miejsce fundatorka prowadziła z karmelitów bosych ze Lwowa. W 1747 r. trafia tam słynący łaskami obraz Pana Jezusa na Krzyżu, namalowany w XVII w. przez nieznanego włoskiego artystę. Obraz cieszył się ogromnym kultem. Po kasacie zakonu Karmelitów bosych w 1788 r. pieczę nad obrazem przejęli księża misjonarze. Po II wojnie światowej zabrali go do Krakowa, gdzie znajduje się w kościele św. Wincentego a Paulo[1].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 r. przez pewien czas Milatyn Nowy znajdował się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Milatyn Nowy w powiecie kamioneckim województwa tarnopolskiego. Miejscowość liczy 590 mieszkańców.
Zabytki
- pokarmelicki kościół oraz klasztor
Bibliografia
- Dariusz Nowacki. Kościół p. w. Świętego Krzyża i dom zakonny (plebania) w Milatynie Nowym [w] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. Praca zbiorowa. T. 4. Międzynarodowe Centrum Kultury, «Antykwa», Kraków 1996, 211 s., 402 il., s. 65-82. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. ISBN 83-85739-34-3.
Linki zewnętrzne
- Milatyn Nowy na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Milatyn (2) Nowy i Stary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 418.
- Sanktuarium Pana Jezusa Milatyńskiego
- ↑ Pan Jezus Milatyński - Karmel.pl [online], Karmel - Karmelici Bosi, 25 marca 2018 [dostęp 2022-10-05] (pol.).